Paul Hamann schrijft boek over belevenissen van zijn opa
Getuige van ramp met schip Orania
asperen • "Ondanks verwoede pogingen om de Orania nog te redden, zonk het schip naar de bodem", zegt de 50-jarige schrijver Paul Hamann. "Het schip lag midden in de haven, maar toch konden alle 158 bemanningsleden en 121 passagier worden gered via toegesnelde roeibootjes."
Het was nogal een onbehouwen daad van de kapitein van het Portugese vrachtschip om in die bewuste middag van 19 december zonder hulp van een loods de nauwe haven in te varen. Het schip had veel te veel vaart en kon de Orania niet meer ontwijken. De ramp betekende niet alleen het einde van het vervoer van passagiers naar Zuid-Amerika door de Koninklijke Hollandsche Lloyd, maar luidde tevens de ondergang van de ooit zo prestigieuze rederij in. Na de ramp volgde voor Ben Janse - de grootvader van Hamann - een treinreis van 72 uur naar huis. Onzeker over zijn toekomst en in gepeins verzonken passeren in gedachten de ramp, zijn laatste reis en het verleden de revue.
Hamann gaat in zijn boek 'Getuige van de scheepsramp met de Orania' niet alleen in op de ramp, maar ook op het levensverhaal van zijn opa: zijn jeugd in de Transvaalbuurt in Amsterdam, zijn opleiding tot banketbakker en kok, het leven aan boord van het luxueuze schip en de toevallige ontmoeting op volle zee met een Duitse Graaf Zeppelin.
Reisverslagen
Hamann, die opgroeide in Asperen, heeft in zijn jonge jaren heel wat uurtjes doorgebracht met zijn opa. Die was na zijn pensionering in Heukelum komen wonen. Ze hielden allebei van voetballen, vissen en schaken. Opa Janse vertelde echter nooit over de ramp. Na zijn overlijden kwam Paul in het bezit van een kartonnen doos gevuld met reisverslagen die zijn opa maakte over zijn belevenissen aan boord van het stoom- en passagiersschip. Het schip voer al sinds 1922 vanuit thuishaven Amsterdam naar Zuid-Amerika. In de doos bevinden zich ansichtkaarten van bestemmingen, menukaarten voor de passagiers, monsterboekjes en nog veel meer. Maar natuurlijk ook krantenknipsels over de ramp uit De Telegraaf en het Algemeen Handelsblad. De ramp is heel toevallig vastgelegd door een fotograaf. "De doos was gevuld met puzzelstukjes die in koor riepen om gelegd te worden", zegt Hamann.
"Mijn opa was bevriend met de boordfotograaf van het schip. Die legde van alles en nog wat vast en overhandigde de passagiers na de reis een album met mooie herinneringen van de reis. Dat is vrij uniek. In de doos zaten foto's die zelfs in het archief van het Scheepvaartmuseum in Amsterdam niet zijn terug te vinden." Hamann is al jarenlang werkzaam als marketeer. De laatste jaren heeft hij zich steeds meer ontwikkeld als storyteller. Het was echter de eerste keer dat hij een echt boek schreef. "Het was best wel spannend of ik hiertoe in staat was. Ik ben in september begonnen en heb het boek in vier maanden tijd geschreven. Van andere schrijvers heb ik gehoord dat dat razendsnel is." Hamann besloot om het boek in eigen beheer uit te geven. "Ik wilde wel eens zien wat daar nu bij komt kijken. Dat was een interessante ontdekkingstocht. Het is daarbij wel handig dat ik marketeer van beroep ben."
Hamann is blij verrast door de eerste reviews. Het boek is vlot geschreven, vanuit het perspectief van Ben Janse. "Voor een gewone Amsterdamse jongen, zit zijn verhaal vol kleine en grote avonturen", schrijft een lezer. "Wat het interessant maakt, is een heel praktisch beeld van het leven tussen 1899 en 1934. Als je wat hebt met Amsterdam, lekker eten en de grote vaart, is dit een feest!", schrijft een ander.
Het boek 'Getuige van de scheepsramp met de Orania' wordt uitgegeven door Uitgeverij Marketo en is verkrijgbaar via www.boekenbestellen.nl. Het boek (ISBN: 978-94-6345-562-6) heeft een verkoopprijs van 19,95 euro. Meer informatie via 06-52837996 of de website
q www.marketo.nl
Dick Aanen