Tim Schwebke kent kracht en zwakte van Heukelum
'Het moet beter dan zaterdag'
heukelum • Hoge pieken, diepe dalen. Zo omschrijft Heukelum-aanvaller Tim Schwebke het seizoen van zijn ploeg tot nu toe. Eigenlijk moet het enkelvoud zijn. Want de 9-2 overwinning op Wilhelmina'26 was de piek. De 5-0 nederlaag bij Nivo Sparta het dal. Het is na twee speeldagen uiteraard nog wat vroeg voor conclusies. "Maar we weten nog niet echt waar we nu staan", zegt Schwebke. "Na die wedstrijd tegen Wilhelmina'26 waren we uiteraard positief. Tegen Nivo Sparta zagen we echter weer wat er gebeurt als we afspraken niet nakomen en niet hetzelfde willen. Dan zijn we niet die stugge ploeg die we kunnen zijn."
Schwebke, sinds enkele maanden afgestudeerd tandarts, miste door vakantie en een operatie aan zijn kaak een deel van de voorbereiding en begon de eerste twee wedstrijden op de bank. Wedstrijdfit is hij nog niet helemaal, maar de tijd dat hij met veel blessures kampte is voorbij. "De laatste drie seizoenen ben ik nagenoeg altijd fit", constateert Schwebke tevreden. "Daarvoor had ik veel last van m'n hamstrings. Heel vervelend. Daar ben ik uiteraard veel mee bezig geweest, samen met m'n vader die fysiotherapeut is. Het gaat nu goed." Schwebke heeft er een vrij simpele verklaring voor. "Je leert je lichaam in de loop der jaren beter kennen en weet wat je wel en niet moet doen. Als je jonger bent, wil je te veel en te snel."
Blessures
Na twee invalbeurten is Schwebke op de weg terug, maar of er zaterdag al een basisplaats inzit tegen Tricht, weet hij nog niet. "Ik ga deze week vol trainen en daarna zeg ik tegen de trainer dat ik fit ben", lacht hij. "Dan mag de trainer bedenken of hij mij erin zit. Al hoop ik natuurlijk van wel." Tegen Tricht moet Heukelum de draad weer oppakken. De jonge ploeg van de tegenstander verloor dit seizoen beide wedstrijden. Schwebke weet dat Heukelum als favoriet aan de wedstrijd begint. "Wij moeten van Tricht winnen en ik verwacht ook dat dat gaat gebeuren", klinkt Schwebke zelfverzekerd. Maar hij weet ook dat dit niet zomaar zal gaan. "Vorig jaar speelden we bijvoorbeeld thuis ook gelijk tegen Meerkerk, dat later degradeerde. Toen stond niemand zijn mannetje. Wij moeten iedere week ons stinkende best doen anders zijn we echt geen goede ploeg."
Concurrentie
Met de komst van Floris Kool en Robin Boekhout heeft Heukelum er kwaliteit bij gekregen. "Zeker in de breedte zijn we er sterker op geworden", weet Schwebke. "De concurrentie is groter geworden en dat is alleen maar goed. Of we ook echt beter zijn dan vorig jaar moet nog blijken natuurlijk. We gaan er echter wel voor om beter te presteren dan vorig jaar. We hebben een aantal doelstellingen rond bijvoorbeeld het aantal punten, doelpunten en gele kaarten. Die cijfers moeten gewoon allemaal beter zijn dan vorig jaar. Maar wij zijn echt geen titelkandidaat. Er zijn echt betere ploegen dan Heukelum, dat hebben we zaterdag gezien. Laat die ploegen maar favoriet zijn voor de titel. Zij betalen ervoor."
Met de komst van Kool is ook de rol van Schwebke wat veranderd. "Met Floris en Ferry Meijdam hebben we nu twee echte afmakers voorin lopen. Ik kan ook als tweede spits spelen, maar waar ik sta is niet per se het belangrijkste. Het liefst speel ik voorin met mijn rug naar het doel en ik pik ook wel mijn doelpuntjes mee, maar we moeten vooral als team zorgen dat we Ferry en Floris in stelling brengen."
Schwebke is een voetballer die je makkelijk kunt onderschatten. Hij is geen gepolijste voetballer, klein en niet heel snel. Maar hij staat zijn mannetje, kan ondanks zijn geringe lengte goed koppen, kan een doelpunt maken en is niet makkelijk van de bal te krijgen. "Ik voetbal best fysiek en als een tegenstander de bal wil hebben, ga ik die natuurlijk niet zomaar aan hem geven", zegt Schwebke, die regelmatig een vrije trap meekrijgt, ook als hij eigenlijk zelf een overtreding maakt. "Ik lok dat wel uit en daar moet ik het ook van hebben. Het team heeft dat soms nodig. Ik probeer uit iedere situatie voordeel te halen, ook al lijkt dat soms onmogelijk. Ik kan inderdaad een ratje zijn, maar daar ben ik niet de enige in, hoor."
Maarten van Hoogevest