'Aandacht voor duurzaamheid hard nodig'
In 2018 hadden alle landen van de wereld de handen ineen geslagen om een betere wereld te maken in 2030. Er waren heldere doelen uitgezet die moesten zorgen voor een mooie en gezonde leefomgeving, minder ongelijkheid, meer welvaart. Alle landen? Nee, in Nederland was er een dorpje dat zijn onafhankelijkheid bewaart had. Achter hoge stadsmuren had het zich verscholen voor al die gekkigheid. Die CO2 wolken zouden toch wel overwaaien naar Duitsland, met het afval viel het best mee, en die ongelijkheid was eerder een probleem voor andere landen. Waarom nadenken over die moeilijke zaken? Waarom een visie ontwikkelen? De dorpsambtenaren waren immers al overbelast, zo sprak een bejaard lid van de dorpsraad. Het leven was al ingewikkeld genoeg.
Het trieste van deze houding is dat we niet met hulp van een toverdrank manmoedig stand houden tegen de Romeinen, maar eerder met hulp van een slaapdrank vechten tegen onze eigen kinderen: de volgende generatie. We zeggen immers niets meer of minder dan: zoek het maar uit! Gasloos, energietransitie, circulaire economie- laat ze maar praten. Natuurlijk, als straks door het toenemend aantal wolkbreuken de straten blank staan, dan bellen we gewoon de gemeente om het op te lossen. Als we onze elektrische auto willen opladen, dan vragen we de gemeente om een laadpaal in de buurt. Als door de klimaatverandering meer vluchtelingen komen, dan zullen we de gemeente vragen om gepaste maatregelen. Als de grotere verschillen in welvaart leiden tot meer armoede en daklozen, dan vragen we om harde actie van de lokale overheid. Alsof ze daar niet overbelast van worden.
Onze dorpsraad heeft zichzelf een slechte dienst bewezen door niet in te stemmen met het voorstel van VHL Lokaal en D66 om een visie op duurzaamheid te ontwikkelen en daar een bijeenkomst voor te houden. Laten we hopen dat de nieuwe gemeenteraad meer toekomstgericht is en mensen bij elkaar brengt om op korte termijn een langetermijnvisie te ontwikkelen.
Giuseppe van der Helm