De Uitspanning stopt er mee
heukelum • Theetuin De Uitspanning aan de Zuiderlingedijk in Heukelum is na bijna twintig jaar gesloten. "Ze zeggen altijd dat je op je hoogtepunt moet stoppen. Ik heb er van genoten", zegt Anneke Tromp.
Samen met haar man Jos ging ze in mei 1999 van start. "De kinderen werden groter, ik wilde wat omhanden hebben, maar ook thuis zijn als ze uit school kwamen. Het kostte twee jaar voor alle vergunningen rond waren." Toen De Uitspanning eenmaal open was, bleek het een schot in de roos. Steeds meer wandelaars, fietsers en dagjesmensen wisten de prachtige tuin – tussen de Zuiderlingedijk en de Spijkse Kweldijk – te vinden. "De mensen kwamen van boven én beneden. Op drukke dagen stonden er soms 100 stoelen in de tuin en die waren allemaal bezet." Het winnen van de terrassentrofee in 2008 zorgde voor een enorme toeloop van bezoekers. "Als mensen in de buurt waren, kwamen ze een kijkje nemen." Ook de komst van wandel- en fietsroutes, zoals de Lingeroute, het Waterliniepad en de klompenpaden én de opkomst van de 'grijze golf' droegen bij aan het succes. "Opa's en oma's kwamen langs met hun kleinkinderen. Er was speelgoed en een waterpomp, ze konden hier heerlijk spelen en kregen een ijsje terwijl opa en oma een bakje koffie dronken met wat lekkers erbij. Iedereen genoot." Een groep wielrenners kwam negentien jaar wekelijks langs voor een rustpauze, bewoners van verpleegtehuizen kwamen een 'bakje' drinken. "Heerlijk voor ze om even buiten te zijn. Tussen de bomen en in het gras kwam het gevoel van vroeger weer boven." De bezoekers kwamen van heinde en verre. "Uit België en Canada en zelfs uit Australië. Die bezochten de Keukenhof, Kinderdijk én onze tuin. Later zie je hun route door Europa waar dan ook De Uitspanning op staat. Heel bijzonder. Er kwamen pelgrims langs die op weg waren naar Santiago de Compostella. Die herkende je aan hun schelp. Soms ontstonden er hele gesprekken. Baby's zagen we opgroeien. Elk jaar kwamen ze terug met hun ouders. Later maakten ze hier hun trouwfoto's. Sommige klanten kwamen drie keer per week langs, hun vaste rondje. Dan bouw je een band op." Ontroerend was het verzoek van nabestaanden of ze een foto van de tuin op de rouwkaart mochten zetten. De overledene had zo genoten van haar bezoekjes. Nu sluiten Anneke en Jos Tromp deze periode af. Gezondheidsproblemen zijn de oorzaak. Anneke: "Het werk vergt veel, het kan erg druk zijn. Het is verstandiger om er nu mee te stoppen, al gaat het me aan het hart. Als ik m'n gevoel laat spreken, doe ik de tuin straks weer open. Maar het is mooi geweest. We hebben dit met hart en ziel gedaan. Nu breekt een nieuwe fase aan. We zien wel wat er op ons pad komt."
André Bijl