Paul Peet toont in zijn atelier een van zijn  mooiste landschapsschilderijen.
Paul Peet toont in zijn atelier een van zijn mooiste landschapsschilderijen. Foto: Hannie Visser-Kieboom

Paul Peet (1940) exposeert met Rinus van der Neut in het Biesbosch Museumeiland

Liefde voor het landschap op het doek

sleeuwijk • Het uitzicht op de Merwede vanaf het atelier van Paul Peet biedt een caleidoscoop aan kleuren. Als de regen neer klettert is het vooral grijs, zo grijs dat de kerktoren van Gorinchem uit het zicht verdwijnt. Maar als even later de zon weer doorbreekt, dansen de kleuren over het water.

Juist dat rivierenlandschap inspireert de schilder Paul Peet in zijn werk. Steeds opnieuw kan hij zich verwonderen over de schoonheid van het landschap. Schoonheid die hij wil vangen in zijn werk. "Ik wil altijd het moment van het landschap betrappen, door het schilderen kom ik in contact met wat is geweest. Door het ouder worden, ga ik me steeds meer hechten aan wat is geweest. Ik ben een kijkmens en teken en schilder altijd met emotie. Als ik door de grienden dwaal langs de rivier of in de Biesbosch maak ik tekeningen. Thuis ga ik dan schilderen en wil weer de emotie van het landschap oproepen. Soms denk ik, dit is zo mooi. Dan sta ik stil van verwondering en denk dat ik dit nooit kan schilderen."

Veel werk van Peet is geabstraheerd, al blijven zijn landschappen wel herkenbaar. Zo toont hij een schilderij van een omgevallen wilg. "Zo'n stoere wilg die dan omvalt. Na het hoge water was de wilg afgedekt met riet en andere vegetatie. Dat afsterven van de natuur, zo'n wilg die alles heeft doorstaan en dan zijn graf vindt in de aarde. Maar natuur gaat niet dood, het leven is een cirkelgang, een mysterie. Dat wil ik vastleggen op het doek." Zo voer hij twintig jaar lang door de Biesbosch om in het landschap te zijn. Om wakker te worden in de ochtend van vogelgeluiden en de glinstering van de zon op het water.

Voor zijn 75e verjaardag exposeerde hij in het Gorcumse stadhuis en meer recent tijdens de kunstroute in Hank. Het idee voor de dubbelexpositie ontstond toen hij via zijn vrouw Ronel in contact kwam met Lizzy van der Neut, echtgenote van Rinus. "Ik kende zijn naam wel, maar heb hem nooit ontmoet. De eerste keer in zijn atelier werd ik getroffen door zijn werk. Het roept emoties op, al die landschappen die hij heeft geschilderd. Hij had een ongekende werkdrift en tekende en schilderde met verwondering." Zo ontstond de titel 'Verbroedering in verwondering' voor de expositie. Trots toont Peet enkele van de werken van Van der Neut die straks te zien zijn in het museum, het gaat voornamelijk om werk uit de jaren zestig. Zoals een schilderij van de grienden in de Biesbosch met op de achtergrond een arkje, waar de griendwerkers verbleven. In zijn eigen collectie heeft Paul Peet gezocht naar werk dat daar bij aansluit. "Rinus gebruikte meer kleuren, zelf ben ik sober in kleurgebruik omdat het kan afleiden van het werk en zo meer zeggingskracht heeft." Als hommage aan Rinus van der Neut is een filmpje opgenomen, waarin Paul Peet aan het werk is, maar waarin ook een interview te zien is met Kees Bitter, die de collectie van Rinus van der Neut beheerd. Het is tijdens de expositie te zien in het museum. Het werk van Paul Peet is vooral uitgevoerd in olieverf en vetkrijt. Van Van der Neut zijn zowel tekeningen als aquarellen te zien.


Hannie Visser-Kieboom