Allerlaatste Hans den Ouden Marathon in Oud-Alblas
Nog één keer vlammen voor KWF
oud-alblas • Hans den Ouden zit ontspannen aan de keukentafel in zijn woning aan de Noordzijde. De voorbereidingen voor de achtste en laatste Hans den Ouden Marathon zijn zo goed als afgerond, de kaartverkoop voor de optredens van onder meer het Jostiband Orkest, Snollebollekes, Tino Martin en Jannes lopen voorspoedig. "Al zijn er nog genoeg kaarten, dus iedereen is nog van harte welkom", haast hij zich eraan toe te voegen. Alle seinen staan op groen om van de laatste editie van dit bijzondere evenement een klapper te maken.
Daarmee komt er voor Den Ouden zelf een einde aan tientallen jaren geld ophalen voor KWF Kankerbestrijding. Een goede gelegenheid om terug te blikken. De eerste vraag over welk moment hem het meest is bijgebleven van de afgelopen edities van de Hans den Ouden Marathon zorgt even voor een moment van nadenken. Dan: "Tijdens één van de eerste marathons was kort daarvoor een inwoonster van Oud-Alblas, die ik goed kende, aan kanker overleden. Terwijl in dorpshuis Trefpunt muziek aan het draaien was, kwamen familieleden een envelop met inhoud brengen voor KWF. Het feest was in volle gang, maar ik heb toen iedereen gevraag om een minuut stilte te houden. Dat was zo speciaal; even ervoor was er nog volop gepraat en muziek, maar toen hoorde je echt helemaal niks. Dat moment zal ik nooit vergeten."
Solexraces
Zijn herinnering vat ook meteen de Hans den Ouden Marathons samen: aan de ene kant het feest, de artiesten, de activiteiten als het hardlopen en de Solexraces, de loterij waarbij steevast een nieuwe auto de hoofdprijs was, maar aan de andere kant het denken aan hen die kanker hebben of eraan overleden en het besef dat de strijd tegen deze verschrikkelijke ziekte nog lang niet voorbij is. "Ik ben er trots op dat onze activiteiten altijd geld hebben opgeleverd en nooit geld hebben gekost. Dertig, veertig jaar geleden had ik nooit durven dromen dat het zo groot zou groeien. En dat ondanks de concurrentie. Als ik in de jaren tachtig een bekende zanger of zangeres hierheen haalde, dan was je weken van tevoren uitverkocht. Ik weet nog goed dat Henk Wijngaard kwam; de mensen stonden hier een dag van tevoren op de stoep of er nog kaarten waren. Nu is de concurrentie veel groter."
Tijdens de marathons heeft de organiserende commissie honderdduizenden euro's voor KWF Kankerbestrijding op weten te halen. Onwillekeurig komt dan toch de vraag op: waarom er een punt achter zetten? Dat is voor Hans den Ouden geen gemakkelijke vraag. "Weet je, als er zich iemand meldt om het van me over te nemen, zou ik het hem of haar afraden. Dat klinkt vreemd en ik bedoel het niet om op te scheppen, maar er is geen tweede Hans den Ouden. Ik heb in die jaren zoveel opgebouwd, een gunfactor gekregen. Om een voorbeeld te geven: een paar maanden geleden ging ik langs bij Arjan van der Ham in Nieuwland, die quads verkoopt en al jaren zo'n quad als prijs beschikbaar stelt voor de loterij. Ik kwam binnen en hij zei, zonder dat ik iets gevraagd had: 'Die quad, die krijg je weer. Zullen we nu koffie gaan drinken?'. Op dezelfde schaal als de marathon nu plaatsvindt het overnemen, gaat niet lukken. Je zou dan beter kleinschalig kunnen beginnen en het dan vervolgens verder uitbouwen."
Om er in één adem aan toe te voegen: "Dit is geen Hans den Ouden-feest; we doen met het met elkaar, met de commissie. Ik vind het oprecht prachtig dat we met de oude ploeg deze laatste marathon kunnen houden. De vooruitzichten zijn goed; ik denk dat we met een echte klapper af gaan sluiten." Om er na een kort moment van stilte aan toe te voegen: "En weet je wat ik het belangrijkste vind? Ik hoop en bid dat we met al dat geld voor KWF mensen geholpen hebben, misschien levens gered hebben. Dat is onze grootste wens."
Geurt Mouthaan