Nieuw-Lekkerland verslaat VVGZ dankzij hakje van Wim de Jong
Mooie punten na een lelijke wedstrijd
nieuw-lekkerland • Dat Nieuw-Lekkerland de Zwijndrechtse opponent versloeg was vanuit diverse invalshoeken prettig.
De thuisclub rekende niet alleen in een 'zespuntenwedstrijd' af met de op aansluiting azende gasten, ze verstevigde ook de voordelige marge ten opzichte van de kelderzone. Er moeten nu wel heel vreemde dingen gebeuren wil Nieuw-Lekkerland deze competitie nog in de problemen komen.
Trots
"Ik ben trots op mijn team, stelde Hulsbosch vast. "We hebben verdikkeme al 22 punten bij elkaar gespeeld. Da's een mooi aantal hoor! Dat we die score hebben bereikt met reactievoetbal, boeit me geen moment. Pas zei een collega-trainer me dat 'ie op zo'n manier elk plezier in zijn vak zou kwijtraken. 'Wat wil je dán?' voegde ik hem toe. Als ik Nieuw-Lekkerland elke week het veld instuur met de opdracht om combinatievoetbal te spelen, dan had ik nu drie in plaats van 22 punten in de knip gehad. Het verhaal is heel simpel: je kijkt eerst naar je materiaal en past daar vervolgens je speelwijze op aan. Tenminste, zo denk ik er over. En als dat dat tot een overwinning leidt, is dat mooi."
Slaapverwekkend
In de openingsfase van het duel met VVGZ lukte het Nieuw-Lekkerland niet om zijn favoriete spelletje te spelen. De gasten trokken zich diep op eigen helft terug en lieten de thuisclub het spel maken. Het leidde tot traag voetbal van slaapverwekkende allure. "VVGZ had zijn huiswerk goed gedaan", glimlachte Hulsbosch. "Men schoof ons de bal toe en daar houden wij niet van. Ik probeerde vervolgens wat meer body en een aanspeelpunt voorin te brengen door Martijn Groen door te schuiven naar de spitspositie". Een dappere poging, maar tot enige opwinding of gevaar leidde het niet, niet in de laatste plaats omdat vrijwel geen enkele pass aankwam bij de voorwaartsen. Pas tegen het einde van de eerste helft kwam er iets van gif in het tot dan toe gezapige wintermiddagpotje. In de 37e minuut werd VVGZ-aanvaller Jasper Huisman diep gestuurd, een activiteit die hij afsloot met een schot dat een meter over de linkerkruising tegen de ballenvanger plofte. Nieuw-Lekkerland kreeg drie minuten later ook een serieuze scoringsmogelijkheid. Na ongekend geklungel in de Zwijndrechtse verdediging was het middenvelder Wim de Jong die op anderhalve meter afstand van het doel een subtiel hakballetje losliet dat vervolgens door een woud van benen langs de linkerpaal tegen de touwen rolde: het was met recht een onverwachte maar zeker niet onverdiende 1-0.
Dreigend
Na de pauze veranderde er nauwelijks iets aan het spelbeeld. Het fantasie- en kleurloos spelende VVGZ was niet bij machte om het Nieuw-Lekkerland echt moeilijk te maken en de thuisclub bracht aanvallend weinig tot niets.Zelfs het inbrengen van Jeroen Wolf en Tonnie Stok (voor Okan Arslan en Martijn Groen), leverde niets op. Wel was Stok in de slotfase nog dicht bij de 2-0. Zijn inzet werd door VVGZ-doelman Vintges met de vingertoppen tot hoekschop verwerkt. In de slotfase kwamen de gasten zowaar nog een aar keer dreigend in de buurt van Nieuw-Lekkerland-goalie Edward de Groot. Invaller Deveny Veld miste de bal in redelijk kansrijke positie en de mee naar voren getrokken centrale verdediger Spencer Salomao schampte de bal met zijn hoofd na een scherpe corner. Voor de rest had de solide verdediging van de thuisclub - met ditmaal Tim van Stek als partner van centrale verdediger Gertjan Stout en back Terry van der Waal als uitblinker, niets te duchten van de Zwijndechters. Dat mooie gegeven liet niet onverlet dat de 'overige linies' van Nieuw-Lekkerland onder de maat bleven, en dan vooral in creatief opzicht. Het enige wat overbleef was inzet, en daarvan toonde men meer dan voldoende. Met drie punten als tastbaar resultaat. Lelijk winnen kan mooi zijn als je het vanuit dat perspectief bekijkt.
Jan Timmer