• Peter en Wil Roelse nemen op 2 november officieel afscheid van hun winkel.
• Peter en Wil Roelse nemen op 2 november officieel afscheid van hun winkel. Foto: Geurt Mouthaan

Peter en Wil Roelse doen deur Spar achter zich dicht

streefkerk • Na 65 jaar verdwijnt de naam Roelse uit de middenstand van Streefkerk. Peter (62) en Wil Roelse (65) zetten 2 november met een officieel afscheid een punt achter het familiebedrijf. De supermarkt blijft gewoon op het dorp: na een verbouwing van twee weken gaat de opvolger van het Streefkerkse echtpaar in de Spar van start.

"Dat was voor mij in de onderhandelingen een voorwaarde", benadrukt Peter Roelse. "Voor de leefbaarheid van Streefkerk heb ik me altijd ingezet en een supermarkt op het dorp is daarvoor heel belangrijk. En we ondersteunden altijd de activiteiten in het dorp." Met een brede lach: "Ik houd wel van een beetje gekkigheid. Daar hebben we altijd van genoten. Zelf ben ik ook geboren en getogen op het dorp en dan weet je hoe belangrijk het is dat iedereen zijn steentje bijdraagt aan de verenigingen en de leefbaarheid."

De vader van Peter Roelse ging halverwege de jaren vijftig als kruidenier van start in het dorp langs de Lek. In een huis aan de dijk werden op enkele vierkante meters de artikelen uitgestald. "Als er twee of drie mensen in de winkel stonden, was het vol. En alles werd aangereikt. Van zelfbediening had nog niemand gehoord. Mijn vader ging met de bakfiets langs de deur om boodschappen thuis te bezorgen."

Hij wijst naar een zwart-wit foto aan de wand van het kantoor, achterin de supermarkt. "Daar zie je dat we al een auto hebben, maar dat is van latere datum." Om meteen een andere foto aan te wijzen: "Dat is de Attent-winkel waarheen we in de jaren zestig verhuisd zijn, in de Kerkstraat, tegenover de locatie waar we nu zitten. Er was toen ook nog een Garant-supermarkt in Streefkerk. De eerste zelfbedieningszaak in Streefkerk. Ik weet nog dat mijn vader zei: honderd vierkante meter, wat een grote zaak." In 1981 overleed plotseling de vader van Peter Roelse. De plannen om de winkel over te nemen waren er al, maar desondanks stond hij er opeens samen met zijn vrouw Wil (met wie hij een half jaar eerder getrouwd was) alleen voor. "Het was toen alle hens aan dek. Achteraf denk ik wel eens: 'Hoe hebben we dat ooit volgehouden.' Maar daar stond je toen niet bij stil." In 1992 volgde de overgang naar de huidige winkelruimte. Eerst als MeerMarkt, later onder de paraplu van Spar. En daar eindigt ook de lijn van het familiebedrijf. "Toen ik een jaar of vijftig was heb ik mijn kinderen gevraagd of ze de winkel op termijn over zouden willen nemen. Daar bleken ze geen zin in te hebben. Wij hadden daar vrede mee, maar zijn wel over de toekomst na gaan denken."

Ruim twee jaar geleden hakten Peter en Wil Roelse de knoop door. Ze zetten de eerste stappen om de winkel in andere handen over te laten gaan. De achterliggende reden was niet dat ze chagrijnig in de Spar rondliepen. Peter. "'Werkze vandaag, zeiden ze soms 's ochtends tegen me. Dan keek ik vreemd op; ik heb het echt nooit als werk gezien, al waren er natuurlijk wel mindere dagen bij. We hebben het trouwens altijd samen gedaan. Zonder mijn vrouw ben ik echt nergens. En wat ik er zo mooi aan vond? Iedereen kent iedereen, je maakt met elke klant een praatje. Die binding met klanten, de service die we leveren, hebben er ook voor gezorgd dat we het als dorpswinkel al die jaren hebben volgehouden. Gratis boodschappen thuis bezorgen deed mijn vader al en wij doen het nog steeds. Alleen halen we geen briefjes meer op, maar krijg ik het nu binnen via de Whatsapp."

Na 2 november wacht voor de Streefkerkse echtpaar een leven zonder de wekelijkse tientallen uren die ze in de Spar supermarkt doorbrachten. Vastomlijnde plannen voor de nabije toekomst, hebben ze nog niet. "Nee, eerst gaan we even niks doen. Wat ons verrast heeft, was de grote hoeveelheid reacties die we kregen toen bekend werd dat we gingen stoppen. Onvoorstelbaar, zoveel mensen die langskwamen of belden. Daar genieten we van. We waarderen echt dat we zo gewaardeerd worden."


Geurt Mouthaan