Wielercomité Ameide en Jan van Arckel geven visitekaartje af
Daan en Merel Hartog pakken brons
ameide • Jan van Arckel en wielercomité Ameide mogen terugkijken op een meer dan geslaagd wielerevenement. "Een dag na het vorige Nederlands kampioenschap hoorden wij dat Jan van Arckel de organisatie in 2019 mocht verzorgen. We zijn keihard aan de slag gegaan. Ook vandaag nog. Gisterenavond hebben we tot over twaalf uur gewerkt en vanochtend waren we om kwart over vijf alweer aanwezig", blikt mede-organisator Annet Bassa moe maar voldaan terug.
Fantastische dag
"Ons motto was dat iedereen mee kon doen op deze fantastische dag. En dat in het kader van het goede doel 'Spieren voor Spieren'. Het was best wel veel werk, maar het is toch geweldig om te zien dat inwoners, verenigingen, ondernemers meedoen en de gemeente Vijfheerenlanden de drempels in de Doelakkerweg heeft verlaagd", geniet Arjan Molenaar van wielercomité Ameide. "In tegenstelling tot andere verenigingen hebben wij met een heel laag budget gewerkt, omdat in deze streek mensen nog bereid zijn om vrijwilligerswerk te doen en er sponsors te vinden zijn."
Groningse wielerouders
Het zal ongetwijfeld ook de Groningse wielerouders zijn opgevallen, die met hun dochter om 09.00 uur in de stromende regen aan de start stonden voor 5,8 kilometer (!!) koers door Ameide. Iets later kwam Isis Versluis uit het naburige Meerkerk aan de start. Vertrokken vanaf de ongunstige 25e plek had de Meerkerkse een bliksemstart. "Bij het ingaan van de eerste bocht lag ik op de zesde positie. Ik heb zelfs twee keer eventjes op kop gereden. Net voor we de laatste keer de dijk op reden, ging Nicole van Sighem er vandoor. Ik reed achteraan in de kopgroep en wist niet echt aan te haken. Maar ik ben tevreden met mijn negende plaats."
Beter verwacht
In categorie 5 (Mees Bassa uit Goudriaan 30e) reed Daan Hartog (11) een prima wedstrijd, maar zoals zo vaak was Tyler Eyk een klasse apart. "Hij was vooraf de grootste favoriet. Aan de ene kant ben ik eigenlijk wel tevreden met de derde plaats, maar aan de andere kant had ik eerlijk gezegd beter verwacht. Ik reed best goed en zat goed van voren, dat is overigens ook wel nodig in de smalle straatjes van Ameide. Tyler had voortdurend zijn sterke ploegmaat Michel Mouris bij hem in de buurt, zelfs tot in de finale. Ik was alleen. Luuk Wolthuis was van de dijk gereden en Rick Versloot reed op het eind zijn ketting eraf", baalde Daan toch wel enigszins. Ruim anderhalf uur later reed zijn zus Merel (14) eveneens naar het brons. "Het ging beter dan ik vooraf had gedacht en gehoopt. Net als Daan reed ik ook continu van voren. Bij de finishstreep was het voor de toeschouwers spannend of ik een medaille zou pakken, maar ik wist gelijk dat ik derde was. Misschien kwam ik te vroeg voorop te rijden, want anders had ik wellicht hoger kunnen eindigen."
In de dranghekken
In de laatste wedstrijd leek Christiaan van Rees lange tijd in de prijzen te vallen, Maar de talentvolle renner uit Groot-Ammers werd uiteindelijk vijfde. Christiaan reed zeer aanvallend en meer dan goed mee in de tot hooguit 10 man uitgedunde kopgroep. In de allerlaatste bocht ging het fout. De voorste man in het peloton klapte met hoge snelheid dalend vanaf de J.W. van Puttestraat in de dranghekken aan de Molenstraat. "Ik kon nog net over hem heen springen, maar was daardoor wel gelijk mijn snelheid kwijt. Een aantal renners haalde mij kort voor de finish in", baalde Van Rees als een enorme stekker. "Ik zat perfect als tweede in het goede wiel van de eerste renner. Die viel en weg was mijn mooie uitgangspositie."
Ottolander Jost van der Streek klasseerde zich, na een week met minder nachtrust dan gebruikelijk, als zestiende. Feiko van der Dussen uit Arkel werd 62e.
Theo Sprong