• Het Goudriaanse Roparunteam werd warm onthaald in de thuishaven.
• Het Goudriaanse Roparunteam werd warm onthaald in de thuishaven. Foto: Geurt Mouthaan

Voor de eerste keer bezinningsplek in de kerk

Tiende editie Roparunteam Goudriaan

goudriaan • De intocht van Sinterklaas is er niets bij; de spanning waarmee half Goudriaan op het Brederodeplein het 'eigen' Roparunteam 135 afwacht is bijna voelbaar. De twee reporters van Radio Brederode - Gerjan de Vries en Jan Arie Koorevaar - zorgen met behulp van een drone ervoor dat de aanwezigen achter de dranghekken bijna tot op de meter nauwkeurig weten waar de lopers, fietsers en andere leden van het team zich bevinden. Het tweetal zit bovenop een dak, te bereiken via een arbotechnisch weinig verantwoorde ladder. "Wij solliciteren voor een plek op de Coolsingel", grijnst Jan Arie. En Gerjan checkt nog even het aantal luisteraars. "De piek was tien, maar we zitten nu op vijf." Daarbij vergeet hij wel de tientallen mensen op het plein, die via luidsprekers meegenieten van de muziek en de presentatoren.

Rond 14.00 uur is het dan zover: Roparunteam 135 Goudriaan komt voltallig de hoek om. Dan is er de ontlading met een meer dan warm welkom, applaus, omhelzingen, een lach én een traan. Bijzonder is dat dit al de tiende achtereenvolgende editie is dat het Alblasserwaardse dorp met een team meedoet. Er zijn maar weinig teams die het zolang 'volhouden'. Francis van der Grijn was één van degenen van het eerste uur. "Ik had de marathon van Rotterdam gelopen en was op zoek naar een nieuwe uitdaging. Een vriend zei tegen me: 'Dan moet je eens naar de Roparun kijken.' Ik ben wat rond gaan vragen in het dorp en iedereen was zo enthousiast. In korte tijd hadden we een team van zo'n 25 Goudrianers bij elkaar." Hij vertelt het bij de hervormde kerk van Goudriaan, waar hij als vrijwilliger meehelpt. In de kerk krijgen teams dit jaar voor het eerst de gelegenheid om even af te stappen voor een moment van stilte en bezinning, om een kaarsje te branden voor een geliefde. In de loop van de dag stappen velen af; de rondgang door de kerk voorziet duidelijk in een behoefte. Een mevrouw steekt een kaarsje aan, schiet vol en wordt omarmd door de leden van haar team.

Mede-initiatiefneemster Cora van der Heiden uit Goudriaan vertelt op de site van de Roparun over het waarom. Kort nadat haar jongste dochter geboren werd, kreeg ze de diagnose borstkanker. "Wij hebben de vreugde van de geboorte, maar ook het verdriet van de ziekte in de kerk gedeeld. Het is zo'n groot contrast en het doet je beseffen wat echt belangrijk is in het leven. Toen duidelijk werd dat ik nog behandeld kon worden, hebben wij dat ook gevierd met elkaar. Je hebt zoveel vragen, waarom ik? Waarom nu? Dan is de kerk een rustpunt. Een plek waar je steun krijgt. Dat willen we vandaag ook voor de deelnemers van de Roparun zijn."

Terug naar Francis, die een in Feyenoord-shirts gehuld team enthousiast begroet met het aanheffen van het welbekende 'Hand in hand, kameraden'. Aan hem de vraag waarom het Goudriaan al tien jaar lukt om een team op de been te brengen. "Inmiddels zijn er ook leden uit andere dorpen, zoals Groot-Ammers en Brandwijk, aangesloten. Al komt het grootste deel nog uit Goudriaan. Dat is heel belangrijk: iedere keer zorgen voor verversing. En totnogtoe is dat altijd gelukt."


Geurt Mouthaan