• Lizanne Lanser en Johan Quik leren als kersverse wethouders dagelijks veel nieuwe dingen.
• Lizanne Lanser en Johan Quik leren als kersverse wethouders dagelijks veel nieuwe dingen. Foto: Laura de Graaff

'Het is hectischer dan ik inschatte'

Nieuwkomers in college blikken terug

molenlanden • Ze zijn vaak vier avonden per week op pad, waarna nog een volle mailbox op hen wacht. 'Het is hectischer dan ik inschatte.'

Bij aanvang van het interview, net na de middag, brengt een medewerker een bordje met tosti's binnen. Lanser had nog geen tijd gevonden om te eten. Ja, ze vinden het druk, die nieuwe baan.

"Soms denk je dat je nog een paar vrije uurtjes hebt, maar voor je het weet zijn die ook weer ingevuld", zegt Lanser. "Gelukkig krijgen we hier goede ondersteuning." Ze hebben weinig vrije tijd gehad de afgelopen maanden. "Het schijnt dat we ook nog een privéleven hebben", zegt Lanser lachend.

Ze leren elke dag. Bij hun eerste raadsvergadering moesten ze leren wanneer ze als wethouder mochten spreken bijvoorbeeld. Lanser: "Wat ook heel leerzaam is om te zien is hoe belangengroepen en krachtenvelden werken. En welke rol ik zelf kan spelen."

Pittige kwesties

Quik werd meteen bedolven onder klachten betreffende Qbuzz en kreeg de glasvezelproblematiek op zijn bordje. Pittige kwesties die veel tijd en energie kosten.

"Er moest meteen volop actie op worden ondernemen", zegt hij in een spreekkamer van het voormalige gemeentehuis van Giessenlanden in Hoornaar. "Het is een lastig onderwerp. Er is een burgerinitiatief waar mensen al heel lang mee bezig zijn, dat wil je waarderen. Maar je bent beperkt in je mogelijkheden. Nee, ik zeg niet dat het vorige college steken heeft laten vallen. Er zijn naar eer en geweten stappen gezet, in een markt die in beweging is. Dat je nu wordt ingehaald door de tijd is heel vervelend."

Als projectleider stadshavens Rotterdam was hij na werktijd weer gewoon Johan. Nu is dat anders. "Je bent 7 x 24 uur wethouder. Het meest leerzame uit de afgelopen maanden was dat je dingen echt heel zorgvuldig moet doen. Je handelen en alles wat je zegt, het wordt allemaal gewogen. Ik ben ook ambassadeur verkeersveiligheid. Dus als ik in de auto stap… Vroeger nam ik wel eens twee biertjes op een avond, nu neem ik er na afloop van een raadsvergadering maar één."

Ondanks zijn pittige portefeuille en daardoor vrij turbulente start, vindt hij het 'nog steeds heel leuk om te doen'. "Maar het is hectischer dan ik inschatte." Wat maakt het leuk? "Dat je echt iets in beweging kan krijgen, voor de inwoners, waar ze echt iets aan hebben. Het ophalen van input bij de mensen spreekt me aan, dat we niet alleen hier binnen bedenken wat er buiten moet gebeuren." Een van de leukste momenten vond hij het bezoek aan een basisschool die opnieuw het predicaat 'School op Seef' had behaald. "Om te zien hoe blij alle kinderen daarmee waren, van de kleuters tot en met groep acht."

Bevlogenheid

Lanser heeft onder andere de onderwerpen jeugdhulp, volksgezondheid, de wmo en dorps- en stadsgericht werken in haar portefeuille. Terugblikkend op haar eerste weken als wethouder zegt ze: "Ik ben het meest verrast over de bevlogenheid die ik tegenkom bij inwoners, ondernemers en ambtenaren. Mensen die met passie bezig zijn en die bijna dag en nacht te bereiken zijn."

Op de site van de gemeente Molenlanden wordt ze getypeerd als een 'mensen-mens'. Dat blijkt ook uit haar evaluatie. "Het allerleukst is het om met de inwoners in gesprek te zijn, de mensen waar het om gaat. Ik mocht een debatwedstrijd jureren van scholen uit Nieuwpoort en Noordeloos, was aanwezig tijdens de techniekroute voor scholen in Nieuw-Lekkerland en maak met veel mensen kennis, om na te gaan wat er leeft."

Ze heeft ook al ontdekt waar een verbeterpunt zit: "Er gebeurt zoveel in de gemeente, maar vaak weten betrokkenen van verschillende initiatieven niet van elkaar wat ze doen. Er zou veel meer verbinding gelegd kunnen worden. Daar is denk ik veel te winnen."

Anne Marie Hoekstra