• Enkele van de vele woningen, die vroeger aan de rivierkant aan de Waarddijk in Brakel stonden.
• Enkele van de vele woningen, die vroeger aan de rivierkant aan de Waarddijk in Brakel stonden. Foto: Stichting ‘De Vier Heerlijkheden’

Munnikenlandsedijk vertraagd door geldgebrek

Het voornemen om nog voor eind 1969 de aanleg van de Munnikenlandsedijk aan te besteden kon, aldus J. Stuvers de voorzitter van het Polderdistrict Bommelerwaard, niet worden gerealiseerd. De plannen waren volgens hem wel aanbestedingsklaar. Ook alle goedkeuringen waren binnen. Er kon echter niet met het werk worden begonnen omdat, tot teleurstelling van Stuvers en zijn medebestuurders, het Rijk vooralsnog onvoldoende geld beschikbaar kon stellen. Dit kwam doordat andere waterschappen voor 1970 verplichtingen waren aangegaan, waar zij niet onderuit konden.
Op een gedeelte van de grond, waar de dijk gelegd zou worden, moest eerst een pakket zand worden aangebracht, dat een half jaar moest inklinken. Met het verwerven van de benodigde grond met een oppervlakte van ruim 21 hectare was voor alle zekerheid toch maar vast een begin gemaakt. Stuvers zei dat de meeste onderhandelingen met de eigenaren en gebruikers vlot verliepen. Voor een te slopen boerderij met opstallen en een onbewoonbaar verklaarde woning met schuurtjes stond mogelijk een onteigening te wachten. Het gecombineerd college gaf ook toestemming om zo nodig eenzelfde procedure te bewerkstelligen met de bebouwing langs de Waarddijk in Brakel. Van de 25 te slopen panden waren er inmiddels 14 aangekocht.
Later bleek dat het om maar liefst 140 panden ging, waarna een felle strijd volgde tussen het Polderdistrict en een groot aantal actievoerders. Eén van de gangmakers was de Brakelse huisarts Ab van der Beek. De strijd werd verloren met als gevolg dat alle huizen buitendijks werden gesloopt. Aan hen, die meer van een en ander willen weten, adviseren we om een kijkje te nemen bij de tien geschiedeniszuilen, die onlangs zijn onthuld op de dijk bij Brakel.

Zaltbommel 7000 inwoners

Sinds dinsdagmorgen 3 december 1969 telde de toenmalige gemeente Zaltbommel 7000 inwoners. Dit aantal werd bereikt door de geboorte van Lars Johan, zoon van de heer en mevrouw Boerboom-van Steenbergen. Burgemeester en mevrouw Broekens brachten 's middags een bezoek. Namens het gemeentebestuur overhandigde Broekens een spaarbankboekje met als eerste inleg 70 gulden.
In 1881 telde Zaltbommel 4000 inwoners. In 1930 waren er het er niet meer zoveel maar een jaar later begon het inwonertal weer te stijgen. Toch duurde het nog twintig jaar voordat de 5000 werd bereikt. In 1960 werd de 6000e inwoner ingeschreven. De verwachting was dat binnen vijf jaar de volgende 1000 er bij zouden komen.
De gemeente Zaltbommel, sinds de herindeling in 1999 bestaande uit Aalst, Brakel, Bruchem, Delwijnen, Gameren, Kerkwijk, Nederhemert, Nieuwaal, Poederoijen, Well en Zaltbommel, heeft momenteel circa 28.000 inwoners. Bommel zelf telt er rond 14.000.

Planologie Maasdriel

Tijdens de vergadering van de gemeenteraad werd door functionarissen van stedenbouwkundig bureau Wilmer uit Arnhem een uiteenzetting gegeven over de bestemmingsplannen van Maasdriel. Volgens de experts moest de uitbreiding van deze gemeente zich voornamelijk concentreren rond de grootste dorpskern Kerkdriel. De uitbreidingscapaciteit van de andere kernen te weten Alem, Hoenzadriel en Velddriel noemden zij zeer beperkt. "De huidige planologie is er op gericht om grote kernen te maken met de nodige voorzieningen, die dan ook een verzorgende functie krijgen."
Ir. Castelein van bureau Wilmer vond het persoonlijk een te hard standpunt voor de betrokken inwoners als men deze kernen zou 'bevriezen'. Naar zijn mening moesten ook die kernen leefbaar blijven. Castelein was van mening dat Velddriel wel een zekere mate van uitbreiding mocht hebben. Spreker vond Alem een bijzonder mooi dorp met recreatieve mogelijkheden, maar daar diende volgens hem slechts uitbreiding te komen om de natuurlijke aanwas op te vangen. Datzelfde gold zijns inziens voor Hoenzadriel.