Lachen en huilen aan het sterfbed
'Als je ze belt, dan zijn ze er gewoon'
zaltbommel • De jubileumuitgave is een waardevol document. Anjo Blatter, die zichzelf 'schrijver en schoolfrik' noemt, tekende verhalen op van (oud-)vrijwilligers, bestuursleden, coördinatoren, zorgprofessionals en mensen die een vrijwilliger over de vloer kregen toen een naaste stervende was. Leny Merks, vanaf het begin betrokken bij VPTZ Bommelerwaard, stelde het boekje samen. Het biedt een mooie inkijk in de gang van zaken en de sfeer bij de stichting. De foto's van Arie Mastenbroek dragen bij aan de hoge kwaliteit.
Ook de twee sprekers tijdens het geslaagde symposium van vrijdag hebben een bijdrage geleverd. Riet Fiddelaers-Jaspers, rouw-en traumadeskundige, schrijft: "Rouw 'verwerken' kan volgens mij niet. Afval verwerk je, rouw niet. Je kunt het wel verweven, verweven met je leven." Longarts Sander de Hosson merkte in het begin van zijn carrière (in 2004) dat er in het ziekenhuis weinig aandacht was voor het levenseinde. "Als VPTZ was u de professionele zorg ver voor."
Natuurlijk wordt er in het jubileumboekje teruggeblikt. In 1999 zette Wim Heij zijn handtekening onder de oprichtingsakte van StichtingVTZ, nu VPTZ Bommelerwaard. Begin vorig jaar overleed Heij plotseling. Zijn weduwe Mimi blikt terug op zijn gedrevenheid. "VPTZ moest er zijn voor de hele Bommelerwaard. Voor iedereen en voor alle gezindten!"
Dat is gelukt, concludeert huidig voorzitter Wim Hoven in het voorwoord: "Het streven van VPTZ om er 'te zijn' in de laatste levensfase is een motto dat in al zijn simpelheid van onschatbare waarde blijkt te zijn."
De vrijwilligers van VPTZ Bommelerwaard bieden hulp bij de verzorging van de zieke en zorgen ervoor dat de mantelzorgers (partner, kinderen, buren, vrienden …) even op adem kunnen komen. De vrijwilliger houdt volledig rekening met de wensen van de zieke en zijn naasten. Ook in zorginstellingen kan VPTZ hulp bieden aan terminaal zieken door er voor hen gewoon 'te zijn'.
Zowel de families waar de vrijwilligers worden ingezet als de vrijwilligers zelf hebben daar een positief gevoel bij, blijkt ook uit het boekje. "Dit vrijwilligerswerk geeft je veel voldoening en de mensen zijn heel dankbaar. Ze snappen vaak niet dat je zoiets vrijwillig doet", tekende Blatter op uit de mond van (oud-)vrijwilligers. Dit werk is zeker niet eng, vinden ze. Natuurlijk is er verdriet, maar "we lachen ook veel, zelfs samen met de patiënt." Door dit werk te doen "leer je het leven te relativeren."
Ook vanuit de thuiszorgorganisaties is er veel waardering voor de VPTZ. Hedy Reniers (Buurtzorg), Christa Vonk (Brabantzorg) en Willemien van Ooijen (STMR), eensgezind: "Zonder VPTZ is de zorg in de thuissituatie nog nauwelijks rond te krijgen. We hebben echt respect voor die mensen. Als je ze belt, dan zijn ze er gewoon."
En ze zijn er met heel hun ziel en zaligheid. Dat maakt de betrokkenheid tussen de vrijwilligers ook groot. Leny Merks was bijna achttien jaar coördinator en is nu secretaris. Zij vertelt: "Mijn werk als coördinator heeft me heel 'rijk' gemaakt. Ik heb genoten van het contact met de vrijwilligers en ik heb er een fijn netwerk aan overgehouden. Ik ben nog steeds heel dankbaar dat ik door Wim Heij gevraagd was om VPTZ Bommelerwaard mee op te mogen zetten. Voor mij heeft het vanaf het begin als een warm bad gevoeld."
Ook Leny's opvolger als coördinator, Sabine van Pelt, roemt de sfeer. "Het is een leuke club, waarin mensen direct worden opgenomen. Hecht, maar niet gesloten." Van Pelt heeft dan ook weinig wensen voor de toekomst. "Het enige is dat we wat meer vrijwilligers voor de nacht zouden willen en op termijn wat jongere mensen die flexibel genoeg zijn."
Belangstellenden kunnen het boekje krijgen door een mail te sturen naar info@vptz-bommelerwaard.nl. Voor hulpvragen is VPTZ Bommelerwaard bereikbaar via 06-10494120.
Janneke Boogaard