Rehwinkel over hoogte- en dieptepunten
'Het kost moeite om het los te laten'
zaltbommel • Een paar weken geleden liep Peter Rehwinkel met zijn echtgenoot Michel Zeegelaar door de binnenstad van Zaltbommel. Ze werden verschillende keren aangesproken. 'Je moet blijven!' werd er op straat geroepen.
Begin dit jaar werd bekend dat Zaltbommel een door de Kroon benoemde burgemeester wil. Voor langere tijd dus. Al snel liet Rehwinkel weten zelf niet te zullen solliciteren. Hij is weer toe aan een nieuwe uitdaging in zijn carrière. Dat leverde een stortvloed aan teleurgestelde reacties op op social media. Want al kort na zijn aantreden in april 2017 hadden de stad Zaltbommel en de dorpen eromheen de nieuwe burgervader in hun hart gesloten. Vanaf de eerste week probeerde hij in contact te komen met de inwoners, maar ook met de gemeenteraadsleden. Met alle eenentwintig raadsleden heeft hij in die begintijd een uurtje doorgebracht. "Nou ja, dat werden vaak drie uurtjes of langer", lacht hij. Zo at hij gehaktballen bij ZVV-raadslid Gerrit Robbemondt en zijn vrouw en gingen ze met z'n drieën op bezoek bij hun gehandicapte dochter. Hij maakte een ritje met de cabriolet van voormalig ChristenUnie-raadslid Leon van den Dool en maakte een poëziewandeling met voormalig D66-raadslid Thom Ummels. Hij maakte kennis met partners, kinderen en ouders en zag waar de raadsleden wonen en wat ze belangrijk vinden in het leven. Het waren persoonlijke ontmoetingen, die Rehwinkel heel waardevol vond. "Ik heb de afgelopen twee jaar veel mensen echt leren kennen, op het gemeentekantoor, in de raad, in de stad en in de dorpen. Ik ben aan ze gehecht geraakt. Die contacten ga ik ontzettend missen."
Ook bij andere inwoners van de gemeente ging hij op bezoek. Met twee thermoskannen thee en koffie ging hij onaangekondigd langs bij bedrijven en inwoners. "Ik rij maar eens naar Poederoijen", dacht hij op een dag. "Op die dag liep er echt niemand over straat en ik was toch iets te verlegen om zomaar ergens aan te bellen. Toen zag ik verschillende mensen op het land pioenrozen snijden. Daar heb ik mijn auto geparkeerd en toen kwam ik terecht bij de familie Duijzer. Dat werd een heel gezellig bezoek." Naast al die gezelligheid moest hij natuurlijk ook gewoon keihard aan de bak. Met iets strakkere hand dan zijn voorganger Albert van den Bosch leidde hij de gemeenteraadsvergaderingen. Hij bemoeide zich met de 'lastige' dossiers binnen de gemeente. Zoals bijvoorbeeld het probleem met een verwarde inwoner van de Schoolstraat in Gameren. Buurtbewoners gingen gebukt onder de overlast en een buurman is zelfs een keer bedreigd. De situatie liep behoorlijk uit de hand en Rehwinkel heeft alles op alles gezet om een oplossing te vinden. Uiteindelijk heeft de gemeente het huis van de man gekocht en is de man uit de straat vertrokken. Geen gebruikelijke oplossing, maar wel heel effectief.
Snel na zijn aantreden merkte Rehwinkel dat de vier brandweercommandanten in de gemeente een paar punten van onvrede hadden. Hij belde zijn collega Henny van Kooten van de gemeente Maasdriel, waar hij het zeer goed mee kan vinden, en stelde voor om samen in gesprek te gaan. De vier Zaltbommelse en twee Maasdrielse commandanten hebben inmiddels meerdere keren gesprekken gehad met de twee burgemeesters. "Er is vooruitgang", constateert Rehwinkel tevreden. "Ik laat die zaken op orde achter voor mijn opvolger."
De tijd die hij investeerde in de vele ontmoetingen leverde hem veel vertrouwen op bij de inwoners. 'U bent ónze burgemeester', kreeg hij al snel te horen als hij ergens op bezoek was. "Dat vind ik het mooiste compliment dat er is", zegt hij. "Ik ben heel erg blij dat dat gelukt is." Rehwinkel heeft zich vanaf het begin vol overgave ingezet voor Zaltbommel, soms wel zeven dagen in de week, wat best lastig is als je in Amsterdam woont. Hij zal zich tot de laatste dag blijven inzetten voor 'zijn' gemeente. Op dinsdag 17 september is zijn laatste collegevergadering, die avond het afscheid van de gemeenteraad en een receptie. Wat hij daarna gaat doen, weet hij nog niet. Misschien wordt hij weer waarnemer in een andere gemeente. Het afscheid van de Bommelerwaard is wat hem betreft niet definitief. "Michel en ik zullen hier zeker nog regelmatig komen", belooft hij. "Zaltbommel is in mijn hart gaan zitten."
Britta Alink