'Vrouwen zijn buiten het veld ondernemender'
Voorvechter van vrouwenvoetbal
hurwenen • Het begon in 1972 met een lolletje. "Bij het bouwen van de kantine in Hurwenen ontstond het idee om als opening een dameswedstrijd te organiseren", vertelt Wim, gezeten aan de tuintafel van Bianca van Ballegooijen, aan wie hij heel wat uurtjes keeperstraining heeft gegeven. "Daarna heb ik de vraag op tafel gelegd of ze door wilden gaan. Dat begon met vriendschappelijke potjes en groeide al snel uit. Sommige bestuursleden deden er lacherig over, maar er waren er ook die ons meteen steunden. Al snel kwamen er leden bij uit de hele Bommelerwaard." Samen met zijn vrouw Gien stak Wim heel veel vrije tijd in het damesvoetbal. "Gien ging mee de kleedkamer in en deed na afloop verslag aan Wim - nou ja, ze vertelde hem natuurlijk niet álles wat er besproken was", lacht Bianca.
Warme herinneringen koesteren ze aan de toernooien en voetbalkampen tijdens de zomerstop. Survivallen in de Ardennen, paardrijden in Zeeland. "Vrouwen pakken dat soort dingen toch anders aan dan mannen. Ze zijn ondernemender", vindt Wim. Bij de voetbalvereniging zijn zij het die oog hebben voor de sociale kant; het bloemetje op tafel, zorgen dat niemand vergeten wordt. Maar op het veld maakte Wim geen onderscheid. "Mannen of vrouwen trainen maakt niet uit. Motivatie is het belangrijkste. De spelers moeten beseffen dat training nodig is om wedstrijden te winnen, dat je beter wordt door veel te oefenen."
Na dertig jaar deden Wim en Gien een stap terug, sindsdien trainde Wim alleen nog de keepers. "De keeper heeft een heel verantwoordelijke taak en kan een wedstrijd winnen, maar daar is meestal weinig aandacht voor. Kijk maar naar de halve finale op het WK: Sari van Veenendaal speelde uitstekend, maar het was Jackie Groenen die na afloop op de schouders ging. Aan de andere kant wordt de keeper erop aangekeken als-ie een bal doorlaat, maar dan is er elders in het team toch ook het nodige misgegaan."
Dat het vrouwenvoetbal mede door het nationale succes in de lift zit, doet Wim deugd. "Dit spreekt de jeugd aan, het is de kunst om als club daarop in te spelen." Bij HRC'14, de fusieclub waarin Hurwenen opging, hebben ze geen klagen. Recent hoogtepunt was de promotie van het eerste damesteam in 2017 naar de eerste klasse. "Toen hebben ze laten zien waar al dat oefenen goed voor was", zegt Wim tevreden. Hij kijkt voortaan vanaf de achterlijn mee. "Ik kan het allemaal niet meer bijhouden, vooral dat internet enzo. Maar als ze advies nodig hebben, bellen ze maar!"
Janneke Boogaard