Arthur de Woelmont, de laatste baron van kasteel Ammersoyen
Halverwege de negentiende eeuw werd kasteel Ammersoyen bewoond door een flamboyante baron: Arthur de Woelmont. Arthur was de oudste zoon van de Belgische politicus Alphonse de Woelmont d'Opleeuw en had via zijn moeder kasteel Ammersoyen geërfd. De Belgische baron maakte van Ammersoyen een sprookjesachtig slot, met betimmeringen, vensters en deuren in neogotische trant, fraaie schouwen, en in stuc uitgevoerd beeldhouwwerk van schilddragende ridders. Het kwam Arthur goed uit dat de naam van het kasteel met een 'A' begon, want zo kon hij het motief van de legendarische koning Arthur tot in alle vezels van het kasteel doorvoeren. Overal in het kasteel herinnerde wel iets aan koning Arthur, en daarmee natuurlijk ook aan de baron. In een kamertje van de zuidwestelijke hoektoren was een schouw te zien met daarin een beeltenis van de legendarische koning, en op alle dakkapellen was een vergulde letter 'A' geplaatst. Baron Arthur was een echte romanticus, hield van middeleeuwse sagen en legenden, van vrouwelijk schoon en een goed glas wijn. Daarnaast was hij een getalenteerd fotograaf (heel modern in die tijd) die sfeervolle foto's maakte van het kasteel.
Ondanks zijn sprookjesachtige imago, kwam Arthur in noodsituaties meteen in actie. Toen in 1861 bij Zuilichem de dijk doorbrak en het water in rap tempo de Bommelerwaard overspoelde met meters hoog water, bood Arthur onderdak aan wel driehonderd noodlijdende mensen, die, met vee en al, een veilig onderkomen vonden in het kasteel. Koning Willem III kwam speciaal naar Ammerzoden om de baron daarvoor te bedanken. Nadat Arthur vanwege zijn slechte financiële toestand het kasteel in 1873 verkocht had aan de rooms-katholieke kerk, verhuisde hij naar België. Nog steeds wordt gefluisterd dat Arthur het kasteel verdobbeld heeft aan de plaatselijke pastoor. Maar of dat zo is…?