De legende van Sint Odrada
in Alem
Alem is het meest Brabantse dorp van de Bommelerwaard. Vóór de afdamming van de Maas in 1935 lag het dorp nog in Noord-Brabant, en pas in 1958 werd het officieel Gelders.
Met nog geen zevenhonderd inwoners is Alem een klein dorp, maar dankzij een oude legende is de naam wijdverbreid.
In oude geschriften lees je dat zich in de kerk een stenen sarcofaag bevond, die wel meer dan duizend jaar oud zou zijn. Daarin lag de heilige Odrada begraven, die van Alem een waar pelgrimsoord maakte.
Odrada was de dochter van een adellijke heer die in Scheps woonde, een gehucht in de Belgische Kempen, niet ver van Balen. Heel wat jongens vroegen om haar hand, maar Odrada had gekozen voor een leven met Christus.
Toen in een nabijgelegen dorp een kerk feestelijk werd ingewijd, en Odrada daar dolgraag naartoe wilde, werd ze onder de venijnige blik van haar stiefmoeder door haar vader toegesnauwd om zelf maar een wild paard uit het bos te halen.
Odrada maakte een kruis van wilgentakken en ging verdrietig naar het bos waar de paarden al op haar afstormden. Plotseling kwamen de paarden vlak voor het meisje tot stilstand. Een witte schimmel diende zich aan en knielde eerbiedig voor Odrada. En zo klom het meisje op de rug van het makke dier, waarop ze in een drafje op weg gingen en op tijd op het feest kwamen.
Haar vader was verbijsterd en smeekte om vergeving van zijn botte optreden.
Vanaf dat moment verrichtte Odrada vele wonderen. Toen Odrada stierf, werd op haar verzoek het lichaam in een holle boomstam op een kar gelegd, getrokken door een span jonge runderen die haar zouden brengen waar zij begraven moest worden.
De runderen kwamen tot stilstand in Alem, waar Odrada dus begraven werd.