Rabobank-directeur Jaap Breugem blikt terug
zaltbommel • Jaap Breugem (52) verruilt na bijna zes jaar Rabobank Bommelerwaard voor Achmea. De liefde voor de agrarische sector loopt als een rode draad door zijn leven.
Je hebt bijna dertig jaar bij de Rabobank gewerkt, ben je je werkzame leven daar begonnen?
"Ja, dat klopt. Ik heb commerciële economie gestudeerd en ben tuinderszoon, dus toen Rabobank Midden-Westland een accountmanager voor de agrarische sector zocht, sprak die functie me aan.
Toen ik 27 was, kreeg ik voor het eerst een leidinggevende functie. De jongste collega op de afdeling was 39. De eerste maanden in die functie waren de zwaarste van mijn leven! Maar na een tijdje kreeg ik het in de vingers. Na een paar jaar werd ik directeur van de Rabobank in Zevenhuizen. Dat dorp is niet groot en ik zat al snel overal op en in. Dat is heel goed; als bankier moet je je vak verstaan, maar dat is niet genoeg. Als je geen verbinding hebt met de maatschappij, ben je betekenisloos."
Hoe is dat nu, twintig jaar later, met minder kantoren en grotere werkgebieden?
"Er is veel veranderd. Virtuele aanwezigheid is veel belangrijker geworden en er zijn kantoren gesloten omdat kostenreductie nodig was. Maar we houden vestigingen in het hele gebied. Mensen moeten ons altijd kunnen bellen of langs kunnen komen. Iedereen mag mijn telefoonnummer hebben en mij altijd bellen. In de praktijk doen mensen dat weinig, maar de wetenschap dat het kán is fijn. Dat is ook weer die verbinding.
Ik vond het steeds heel belangrijk dat ik paste bij een bank. Voordat ik hier directeur werd, heb ik met de ondernemingsraad gesproken en ook een rit over de dijken gemaakt. Ik vond het meteen een prachtig gebied. Als ik de ene kant op keek zag ik de rivier en als ik de andere kant op keek een mooi open landschap."
Veel mensen maken zich zorgen dat dat open landschap steeds verder volgebouwd wordt met kassen.
"Vergeleken met het Westland, waar ik vandaan kom, is het hier niet vol. Als kind van de glastuinbouw vind ik de kassen persoonlijk ook niet lelijk, maar ik snap wel dat niet iedereen er zo over denkt. Ik probeer me altijd zo goed mogelijk te verplaatsen in de ander. Tegelijk nodig ik die ander uit om dat ook te doen. Die uitnodiging wil ik in dit verband ook doen. De glastuinbouw is een belangrijke sector voor de Bommelerwaard. De herstructurering is door de overheid goed aangepakt: oude opstallen worden gesaneerd en bij nieuwe wordt gekeken naar landschappelijke en maatschappelijke inpassing. De nieuwe generatie tuinders is daar ook bewuster mee bezig. Ik geloof erin dat de Bommelerwaard zo mooi blijft als toen ik hier kwam.
Toen samenvoeging van de Rabobanken Altena en Bommelerwaard aan de orde kwam, heb ik gekozen voor een nieuwe uitdaging als eindverantwoordelijke voor de agrarische verzekeringen van Achmea in Nederland. Ik heb er alle vertrouwen in dat de directie en medewerkers de dienstverlening ook in de toekomst op een hoog niveau houden."
Waar ben je trots op als je terugkijkt naar de afgelopen vijfenhalf jaar?
"Ik trof een mooie bank aan toen ik kwam en ik heb mijn best gedaan daar als een goed rentmeester mee om te gaan. Ik ben trots, of misschien is dankbaar een beter woord, dat we continuïteit hebben kunnen bieden en door goed samenwerken de lokale leefomgeving hebben versterkt. Een mooi voorbeeld van cocreatie met leden is het coöperatiehuis. De ruimtes worden vaak gebruikt door kleine of grotere groepen. Ik zit er ook vaak te werken. Dan gebeurt het regelmatig dat een klant mij aanspreekt. Mooi om hier vrijdag ook mijn afscheidsreceptie te houden."
Janneke Boogaard