• Bij de ingang zijn de sporen van de brand al zichtbaar.
• Bij de ingang zijn de sporen van de brand al zichtbaar. Foto: Martin van Hemert

'Het gevoel is compleet weg'

rossum/hurwenen • Een kleine twee weken geleden stond al vast dat op deze plaats een verhaal over fusieclub HRC'14 in de krant zou verschijnen. Over de nieuwbouw, die toch wel erg lang op zich liet wachten. En over hoe het verder moet met clubgebouw 'Den Hoek' in Rossum. De brand van ruim een week geleden gooide echter letterlijk en figuurlijk roet in het eten.

Aangekomen in het clubgebouw van vv Rossum wijzen ze beiden naar het bordje boven wat vroeger een deur was. Alleen het woord 'gezelligheid' is nog leesbaar, de rest is weg geschroeid. "Vroeger stond daar 'Gezelligheid kent geen tijd'." Er valt een veelzeggende stilte. Want ook al is het vandaag op de dag af een week geleden, toch hakt het er nog flink in. Bij Roy Schungel (29), die als bestuurslid actief is in dienst van HRC'14. Maar nog harder bij Chris-Jan van Eck. Van jongs af aan is hij als speler en later als penningmeester betrokken bij vv Rossum, dat sinds 2014 is gefuseerd met streekrivaal vv Hurwenen. Zijn vader en moeder beheerden de kantine op sportpark 'Den Hoek' de laatste jaren. In niets herinnert diezelfde kantine nog aan de mooie tijden die zij er meemaakten.

Mede daarom wijken we voor het interview op deze maandagavond uit naar het complex in Hurwenen. Daar aangekomen blikt de 31-jarige Van Eck terug op die dramatische 2 juli, vandaag precies een week geleden: "Een aantal bekenden in Rossum hebben de app van P2000. Vier minuten later kreeg ik een appje, dus ik roep m'n pa en we rijden er gelijk heen. In de auto springen en gassen en weer vier minuten later stonden we op het voetbalveld. Je kijkt naar de vlammen die uit het dak komen. En het eerste wat je denkt is 'hoe kan dat nou joh?' Er is niks gebeurd, we zijn er al drie weken niet meer binnen geweest. Hoe kan zoiets dan? Dan ga je in je achterhoofd al denken; 'het zal toch niet aangestoken zijn?'

Gewaarschuwd

Dat is een vraag die vele voetballiefhebbers in de regio hardop stellen. Tot grote ontsteltenis van iedereen die het vroegere vv Rossum een warm hart toedraagt, inclusief Van Eck: "'De kantine moest toch in de loop der tijd weg'. Tja, als we zó gaan denken. We zijn erover met de gemeente in gesprek, maar er is nog nergens groen licht hoor! Of dat nou binnen één jaar, twee jaar, vier jaar is; wij weten het niet." Schungel vult aan: "Je zit nu met de ellende. Het kost weer een hoop tijd en energie." "Precies", beaamt Van Eck. "En we kunnen daar niks meer doen, terwijl we al twee jaar onze wedstrijden in Rossum afwerken. Dat moeten we nu hier allemaal gaan doen. We hebben negen seniorenelftallen. Én ook nog eens de belasting op de training. Als het in oktober regent en er wordt getraind, dan staat er in december geen sprietje gras meer op. Ga dat maar eens oplossen. Dat gaat niet gebeuren. En in Rossum kunnen we nu ook niks, want we hebben geen stroom, dus de beregening werkt niet. Het is te hopen dat het gaat regenen, anders krijgt dat veld ook niet de condities die het normaal heeft. Ze hebben ons gewaarschuwd dat we tot december nog niks in het gebouw kunnen doen."

De brand is een financiële klap voor de fusieclub. Van Eck haalt een A4-tje tevoorschijn. De inventarislijst, met daarop de prijzen van de 'nieuw-kosten'; het bedrag dat je tegenwoordig kwijt zou zijn als je hetgeen wat vergaan is nieuw zou moeten aanschaffen: "Dan schrik je je wezenloos. Er staan wel twintig barkrukken in Rossum. Een vergadertafel. Stoelen. Coachjassen. Er hingen er vijftien, dat ligt nu als één hoopje viezigheid op elkaar. Wedstrijdballen, tablet, een PC'tje. Ik denk dat je een schadepost van 50.000 euro hebt. En dat betreft alleen de inventaris, goederen."

Behalve op financieel gebied is de brand ook op historisch vlak een enorme tegenslag voor oud-leden van het vroegere vv Rossum, vertelt Van Eck:"Persoonlijk heb ik niks met prijzen. Daar hecht ik geen waarde aan. Maar ik snap wel dat juist dát de historie van een club is. Het is het enige wat je nog als iets tastbaars hebt; bekers, foto's. M'n vader had het ook echt lastig toen hij er vorige week naar binnen liep. Het gevoel is compleet weg. Da's heel erg sneu. Maar wat het meest pijn doet; we wilden daar nog één groot feest houden. Met het clubgebouw nog in de oude staat, omdat het daar plat gaat of verbouwd gaat worden. Nou, dat gaat niet meer gebeuren. Dat gaat écht niet meer gebeuren. We zijn een stukje historie kwijt."