'We hebben elkaar veel te bieden'
Sopraan en organist samen in concert
zaltbommel • Hugo Bakker is de vaste organist van de Sint-Maartenskerk en sopraan Irene Maessen woont in Zaltbommel. Ze hebben ooit wel eens samen gespeeld in een groot concert, maar nog nooit een programma met z'n tweeën gemaakt. Daar komt op zaterdag 7 juli verandering in.
Hugo is bestuurslid van Stichting Muziekkring Bommelerwaard, die in de zomervakantie altijd een orgelconcertserie organiseert. Hij benaderde Irene vorig jaar om samen met hem het openingsconcert te verzorgen. "We komen uit gescheiden muziekwerelden", zegt hij. "En toch hebben we elkaar veel te bieden. Ik vind het een verrijking om nu een compleet vocaal programma te doen. En ook voor het publiek is deze kruisbestuiving mooi om te horen."
Irene heeft een indrukwekkende carrière, onder andere op internationale podia. Ze zong bij verschillende operahuizen, werkte samen met gerenommeerde orkesten als het Radio Philharmonisch, het Radio Kamer Orkest en het Noord Nederlands orkest en richt zich de laatste jaren vooral op de kamermuziek. "Zingen met het orgel is weer iets heel anders", vertelt ze. "Ik vind het een leuk avontuur."
In december vorig jaar ging het muzikale duo voor het eerst samen om tafel om het concert te bespreken. "We bleken veel dezelfde muzikale voorkeuren te hebben", vertelt Hugo. Muziek door de eeuwen heen, veel Frans-georiënteerd, ook Nederlandse componisten. Ze lieten elkaar kennismaken met stukken, die de ander nog niet kende. En zo ontstond een zeer gevarieerd programma: van middeleeuwse muziek tot werken uit de 21ste eeuw. Modern is het stuk 'My Heart is in the Highlands' van de Estse hedendaagse componist Arvo Pärt (1935) uit de bekende film 'La Grande Bellezza' uit 2013. "Het wordt vaak door koren uitgevoerd", vertelt Irene. Heel oud werk is van Hildegart von Bingen (1098-1179). Zij was een Duitse benedictijnse abdis en schreef melodieën om de religieuze teksten beter te kunnen onthouden. "Zij was een heel bijzonder iemand en maakte heel bijzondere muziek", vertelt Irene. Ook een stuk van Elisabeth Kuijper is in het concert opgenomen. Ze componeerde 'Strauss-achtige' muziek aan het begin van de twintigste eeuw. "Niet gebruikelijk voor een vrouw in die tijd", zeggen Hugo en Irene. Indrukwekkend zijn de werken van Alphons Diepenbrock (1862-1921) en Hendrik Andriessen (1892-1981).
Hugo en Irene vonden steeds meer mooie muziek, die ze in het programma wilden opnemen. Ze vonden veel stukken van vrouwelijke componisten bewerkten dat voor de uitvoering voor sopraan en orgel. Dat was altijd even zoeken, want je kunt niet zomaar elk stuk voor bijvoorbeeld piano bewerken voor orgel. "We hopen met dit concert weer een ander publiek te bereiken", vertelt Hugo. "Orgel en zang samen is beslist niet 'zwaar' of 'abstract'. Het is wel spiritueel en zeer toegankelijk. Ons repertoire had ook heel goed in de Gasthuiskapel gepast, maar we vinden het allebei heel mooi dat we het nu in de Sint-Maartenskerk gaan uitvoeren."
Irene heeft veel in grote zalen gestaan en vindt ook de Sint-Maartenskerk 'prachtig'. "Door de grootte van de kerk en de eigen kleur van het orgel is het voor mij weer een totaal andere manier van zingen", legt ze uit. "Je moet goed gefocust zingen, alsof je over het orkest heen moet zingen. Timing en tempo zijn heel belangrijk en je moet ook veel op verbeeldingsvermogen doen." Ook voor Hugo betekent het concert een 'aangepaste' manier van werken. "Ik heb een andere rol dan bij mijn andere concerten", vertelt hij. "De liederen en teksten zijn heel prominent aanwezig. En toch is er sprake van intimiteit."
Nadat ze een aantal keren samen met de verschillende werken aan de slag waren, hebben ze hun definitieve keuze gemaakt. Er moest zelfs een behoorlijk aantal liederen geschrapt worden. "Het was heel fijn om in de voorbereidingen samen professioneel te kunnen sparren", vinden ze. En nu ligt er een mooi programma. "Misschien gaan we het concert wel vaker geven in andere kerken", voorspelt Irene.
Britta Alink