Voorzitters Brakel en Zuilichem snakken naar gezamenlijke fusie
'Zo kunnen we het niet volhouden'
zuilichem • Terwijl vanmiddag de rivalenstrijd tussen Zuilichem en Brakel ongetwijfeld weer op het scherpst van de snede wordt uitgevochten, zitten beide voorzitters gebroederlijk tezamen in de kantine op sportpark De Meidijk. Kundig leggen Zuilichem-voorzitter Ardie van Honk en Brakel-preses Bennie van Veen uit hoe een fusie en tegelijk een verhuizing naar een gloednieuwe multifunctionele accommodatie in zijn werk gaat. En hoeveel werk daarbij komt kijken. Want dat de twee zich met hart en ziel inzetten voor hun club en de toekomstige fusieclub, is een zekerheid. Dat is niet voor niks. Ze zijn zich er namelijk beiden van bewust dat de fusie een kwestie van levensbelang is voor zowel Brakel als Zuilichem. De status quo waarin de voorgenomen samentrekking nu verkeert, is volgens Van Honk dan ook een verraderlijke spagaat: "Hoe langer we in deze fase blijven hangen, hoe meer we dat gaan merken. Het kost ons op dit moment gewoon leden. Veel mensen denken toch 'het zal onze tijd wel duren'. Er wordt niet zo nauw meer gekeken, want we gaan hier toch weg." Van Veen vult aan: "De vrijwilligers zijn uitgeput, we zitten te wachten tot het gaat gebeuren. Op deze manier kunnen we het niet volhouden. De fusie moet geen jaren meer duren; je ziet aan alles dat 'het' terugloopt. 1 januari 2020 is voor ons een magische datum voor de oplevering van de nieuwe accommodatie en het zou ideaal zijn als we in het seizoen 19-20 de fusie rond hebben."
Het is glashelder dat de fusie een kwestie van tijd is, als het aan de voorzitters ligt. Toch zijn de eerste voortekenen niet onverdeeld positief te noemen. Zo werd in dit lopende seizoen het JO19-team van de gezamenlijke jeugdopleiding BZC'14 teruggetrokken. Volgens Van Honk was dat onoverkomelijk: "Daar konden wij weinig aan doen. Wij hebben gekeken; ligt het aan de trainer? Ligt het aan ons? Maar nee, het is blijkbaar een landelijke trend geworden dat jeugdspelers van die leeftijd andere keuzes maken. Dat heeft niks met de tegenstelling tussen Zuilichem en Brakel te maken." Van Veen: "Zelfstandig hadden we die problemen ook gehad. We konden zelfstandig geen van tweeën een A vormen. Nu hadden we dat wel, een goed elftal waar we ook goeie hoop op hadden. Dan is het jammer dat wanneer één of twee spelers stoppen, de rest ook geen zin meer heeft. Dat is een kettingreactie." "Als er doordeweeks één speler in de groepsapp afzegt, gaan de afmeldingen achter elkaar door. Dan kun je de training bij voorbaat al afgelasten", aldus Van Honk, die ziet dat de jongere jeugdspelers worstelen: "Die spelertjes willen zich graag associëren met een vereniging, met een eerste elftal. Bij de BZC-jeugd is dat lastig. 'Ben ik voor Jasper Gouda Quint of ben ik voor Michel Kooyman?' Dat is hoe jeugdspelers tegen voetbal aan kijken. Dat zijn dilemma's waar je op voorhand nooit bij stil staat, maar het heeft wel effect op de beleving van de jeugd", aldus Van Honk, die verwacht dat die 'problemen' gauw opgelost zijn, wanneer de fusie daadwerkelijk een feit is: "Ik denk nog steeds dat we uiteindelijk makkelijker samen gaan dan Rijswijk en Giessen."
Van Veen beaamt: "Als we in de toekomst samen zijn en we hebben één eerste elftal, dan komt dat echt goed. Dan merk je na een half jaar helemaal niks meer van die onderlinge verschillen. Daar heb ik alle vertrouwen in. En ja, het traject duurt misschien langer dan we hadden gehoopt en gedacht, maar die tijd hebben we absoluut nodig, omdat we de accommodatie samen met twee scholen gaan betrekken. En we doen het niet voor onszelf hè? We doen dit zodat de kinderen nog steeds met hun fietsje naar de club kunnen. In Brakel leeft heel erg; 'als de kantine maar niet dichtgaat'. Nou, wat daar in komt weet ik niet, en dat interesseert me ook niet zoveel, maar om te sporten moet je op de nieuwe accommodatie van BZC zijn. Wij steken er heel veel energie in en we gaan een mooie club vormen in de West-Bommelerwaard. Hier ontstaat iets unieks", besluit Van Veen.
Martin van Hemert