• Mari Bouman zag zijn ploeg op sportpark De Maaskant in extremis onderuit gaan.
• Mari Bouman zag zijn ploeg op sportpark De Maaskant in extremis onderuit gaan. Foto: Gerald van Zanten

Mari Bouman ziet huidige ploeg verliezen van nieuwe werkgever

'Ga er niet met knikkende knieën heen'

aalst • De teleurstelling is zaterdag na afloop van het met 2-1 verloren duel met Roda Boys bij Mari Bouman zeker aanwezig, maar tegelijkertijd is er berusting. Wilhelmina'26 had zich eerder al veilig gespeeld en bevindt zich nu in een grijs gebied. De late nederlaag is daarmee ook de laatste keer dat Bouman (56) zich in de clubkleding van de ploeg uit Wijk en Aalburg op het hoofdveld van sportpark De Maaskant meldde. Het was een vrij rustige middag voor de bescheiden verzorger, die zijn overstap het liefst niet groter wil maken dan het is.

Toch mag de rol van een verzorger niet worden onderschat. De fysieke gesteldheid van de spelers is immers het belangrijkste wat er is en ook binnen de lijnen kan hij een sleutelfiguur zijn. In het uiterste geval kan een verzorger zelfs meehelpen om punten te pakken. Een voorbeeld uit het profvoetbal deed zich drie seizoenen geleden voor bij Chelsea. Clubarts Eva Carneiro rende het veld in om de schijnbaar geblesseerde Eden Hazard te hulp te schieten, terwijl de Londense ploeg al met een man minder speelde. De actie van Carneiro leidde tot grote frustratie bij toenmalig trainer José Mourinho en een enorme rel volgde.

Spons

Natuurlijk, de vergelijking tussen Carneiro en Bouman zou wat potsierlijk zijn, al is het alleen al vanwege hun uiterlijke voorkomen. En oké, de Premier League en de tweede klasse F zijn wellicht ook niet direct de twee meest vergelijkbare competities. Maar toch onderstreept het wel degelijk het belang van een slim handelende verzorger. Al is die rol door de veranderde spelregels nogal ingeperkt, stelt Bouman: "Vroeger kon je als verzorger wel een beetje saboteren, als je ploeg voor stond. Dan zei je gewoon 'blijf maar effe liggen', of je kneep je spons leeg naast de schoen van de geblesseerde speler, bijvoorbeeld. Nu is dat een heel ander verhaal. Tegenwoordig moet de speler immers het veld verlaten bij een blessure."

In zijn elf jaar bij Wilhelmina'26 maakte Bouman op zijn vakgebied diverse blessures mee. Ook een speler die zaterdagmiddag als invaller nog in actie kwam tegen Roda Boys, was daar slachtoffer van: "Bij Sjoerd de Fijter stond een x-aantal seizoenen geleden zijn enkel dwars onder zijn voet. Ja, dan kun je als verzorger ook weinig anders doen dan de ambulance bellen. Gelukkig is het wel allemaal goed gekomen."

Steentje

Ook in sportief opzicht maakte de verzorger de nodige hoogte- en dieptepunten van heel dichtbij mee. Zo was er de promotie naar de eerste klasse en de bijna-degradatie naar de vierde klasse. Nu de stabiliteit weer terug lijkt, besluit Bouman om toch de overstap te maken naar de andere kant van de Maas. Een beslissing waar de in Zuilichem woonachtige verzorger niet al te lang over na hoefde te denken. "Op zaterdagavond ben ik hier in Aalst op gesprek geweest, met de vraag of ik Bert de Hart wil opvolgen. Daar heb ik even over nagedacht en op zondag gelijk aan de TC van Wilhelmina'26 gemeld dat ik iets anders wilde proberen. In eerste instantie waren ze daar niet zo blij mee, maar ik heb toch aangegeven dat ik de uitdaging absoluut aan wil gaan. Ik heb het elf jaar heel goed naar mijn zin gehad in Wijk en Aalburg, maar toen dit voorbij kwam heb ik deze kans aangegrepen. Als we nog richting de veertig punten kunnen gaan, hebben we het volgens mij mooi afgesloten", aldus Bouman, die merkbaar uitkijkt naar zijn periode in Aalst: "Roda Boys is een club die me altijd wel aantrok. Hier komen niet de minste spelers heen en de club wil graag naar een wat hoger niveau. Ik vind het wel een uitdaging, maar het is niet zo dat ik hier met knikkende knietjes heen ga, helemaal niet. Ik hoop in ieder geval dat ik mijn steentje kan gaan bijdragen om de spelers optimaal het veld in te krijgen. En als het goed is niet voor één jaartje. Tenminste dat is niet de bedoeling. Ik ben elf jaar bij Wilhelmina'26 werkzaam geweest. Da's niet voor niks zo."

Martin van Hemert