Bart Goesten: 'Ik hoef niet zo nodig de grote jongen uit te hangen'
'Bart is echt een voetbaltrainer in spe'
ammerzoden • "Nooit buitenspel hè, grens. Jullie moeten zeker kampioen worden?!" Nee, het verschil tussen de voetballer Bart Goesten en de (tijdelijke) trainer Bart Goesten is niet heel groot. De gedreven aanvaller stond bij Jan van Arckel en Roda Boys als speler al zijn mannetje en ook langs de lijn op sportpark 'D'n Huybert' is de interim-trainer van het vlaggenschip uit Ammerzoden volop in touw om de ploeg naar zijn hand te zetten. En dat lukt vooralsnog vrij aardig. Tegen kampioenskandidaat Ravenstein wordt deze zondag een welverdiend punt veiliggesteld. Als een volleerd hoofdtrainer analyseert de pas 24-jarige Goesten na afloop de wedstrijd om tot de conclusie te komen dat hij gemengde gevoelens heeft overgehouden aan het derde duel onder zijn leiding. Er lagen immers kansen om na twee overwinningen ook de wedstrijd van zondag in drie punten om te zetten. Ontevreden was Goesten overigens zeker niet: "Je ziet de enorme drive om te willen winnen. Die inzet vind ik prachtig om te zien, echt. Als we zo blijven voetballen ben ik er heilig van overtuigd dat we de nacompetitie in kunnen. Alleen; we moeten niet te hard van stapel lopen. We zijn nu drie wedstrijden onderweg. Dan zijn zeven punten prima, maar nu komen de uitwedstrijden."
Goesten ging van trefzekere buitenspeler, naar assistent van hoofdtrainer Erik Oeben, naar interim-trainer van de 'Jantjes'. En dat allemaal in een half jaar tijd. Hij identificeert zich niet met één bepaalde trainer, maar zegt wel veel te hebben opgestoken van de trainers die hijzelf heeft ervaren: "Ik heb een aantal totaal verschillende trainers gehad. René van der Putten, Rob van Loon, Gerrie Schaap, Pieter Tuns, Theo de Boon. Als speler moet ik leven van assists en goals, dus was ik altijd best veel met mijn eigen spel bezig. Als trainer moet je juist met een groep bezig zijn. Dat is wel een hele omschakeling. Nu pas zie ik dat de trainers die ik heb gehad echt verstand van voetbal hebben."
Hij noemt zelf één les die hij al snel geleerd heeft: "Het belangrijkste is dat je altijd eerlijk bent. Dat is ook waar ik nu mee te maken krijg: je moet af en toe je maten teleurstellen. Ik ga daar geen onderscheid in maken. Maar ik hoef ook weer niet zo nodig de grote jongen uit te hangen. Dan ben ik maar een trainer die net wat meer tussen de groep staat. Ja inderdaad, ik sta met hem in de kroeg, dat klopt", terwijl hij knikt naar Jan van Arckel-aanvoerder Niek van den Anker, die daar zelf op inhaakt door te zeggen dat hij geen moeite heeft met één van zijn vrienden als trainer: "Bart is gewoon een hele goede vriend van mij en ik zeg niet dat ikzelf er harder voor ga lopen. Maar ik heb wel het idee dat iedereen toch een stapje extra zet. En iedereen ziet ook het verschil tussen Bart Goesten of trainer. In het veld is-ie de trainer en daarna kunnen we weer die schakel omzetten." Goesten vult aan: "De groep stond er vanaf het begin af aan positief in. Kijk, ze hadden ook kunnen zeggen 'verrek maar, we gaan niet luisteren naar een gast die net zo oud is als wij'. Maar die gasten pakken het perfect op."
Vooraf kon Goesten wel rekenen op een stortvloed van reacties van zowel voor- als tegenstanders, vertelt hij zelf: "Je hebt altijd twee kampen. De ene zal zeggen; 'Die Goesten is net zo oud als het team, z'n maten lopen erin, dat werkt niet'. Tuurlijk, die heb je, maar ik hoor ook de andere kant. 'Hij heeft bij Roda Boys, Nivo Sparta gevoetbald. Misschien is het wel goed dat er een keer een jonge jongen uit Ammerzoden voor de groep komt'."
Vooralsnog sorteert de doorgevoerde trainerswissel in ieder geval het beoogde resultaat. Erik Oeben besloot in februari na anderhalf seizoen te vertrekken en laat zich lovend uit over zijn opvolger: "De club heeft een goede keuze gemaakt, want Bart is echt een voetbaltrainer in spe. Er staat een 'goeie kop' op en hij snapt het spelletje. Ik ben zelf sinds '96 trainer en heb er heel wat zien komen en gaan, maar Bart ís gewoon een trainer. Ik gun Jan van Arckel en hem het allerbeste."
Martin van Hemert