Taalcoaches zijn nog steeds ontzettend belangrijk
'Ze gaan in kleine stapjes vooruit'
bommelerwaard • De taal. Dat is voor statushouders vrijwel altijd het grootste probleem om zich snel te settelen. "Daarom zijn taalcoaches zo ontzettend belangrijk", zegt Ingeborg Verweij van Stichting Welzijn Bommelerwaard.
Ingeborg is een aantal uren per week verantwoordelijk voor het project 'Warm Welkom', bedoeld voor statushouders die al een tijdje in Zaltbommel of Maasdriel wonen. Als Ingeborg met ze in contact komt, hebben de statushouders al een woning. Een startcoach van Vluchtelingenwerk heeft ze op weg geholpen richting taallessen, uitkeringsinstanties of scholen. "Daarna worden ze vrij snel losgelaten in de samenleving. Het project 'Warm Welkom' is bedoeld om ze daarna verder te helpen integreren", legt Ingeborg uit. "Ik probeer de statushouders te koppelen aan bijvoorbeeld hun buren, voor anderen is een sportvereniging een uitkomst of ze gaan vrijwilligerswerk doen. Op die manier bevorderen ze hun sociale netwerk en kunnen ze makkelijker integreren."
Het Kontakt heeft vorige zomer een serie interviews geplaatst met mensen waar Ingeborg over de vloer kwam. "Die artikelen hebben ontzettend veel reacties losgemaakt", vertelt Ingeborg. Voor sommige statushouders heeft dat iets opgeleverd, voor anderen helaas nog niet. Zo kregen Daniël uit Eritrea en Mohamad uit Syrië van verschillende kanten werk aangeboden. Maar helaas is er tot nu toe nog match tot stand gekomen. "Dat komt soms door administratieve hobbels, vaak ook ligt het er aan dat de nieuwkomers de taal nog niet goed genoeg beheersen. Het is in ieder geval wel frustrerend en ik vind het lastig om het aan de statushouders uit te leggen. Ik blijf ze vertellen dat zich zich moeten blijven inzetten, de moed niet moeten opgeven, dat ze hun netwerk moeten vergroten, zich moeten blijven laten zien. Alles heeft veel tijd nodig, het gaat in kleine stapjes vooruit."
Vluchtelingenwerk en Welzijn Bommelerwaard proberen zoveel mogelijk vrijwillige taalcoaches te koppelen aan de statushouders. Zij helpen de nieuwkomers met de lesstof van hun Nederlandse les, maar gaan daarbij meestal een stap verder. "Het is erg leuk vrijwilligerswerk", vindt Ingeborg. "We zien taalcoaches die met de statushouder boodschappen gaan doen, mee naar de dokter of samen gaan werken in de tuin." Zelf is ze een aantal keren bij Abdelnaser uit Syrië op bezoek geweest. Hij is elektricien, maar ook bakker en zocht gist, omdat hij thuis zelf brood wilde bakken. "Hij had gist gezocht in de supermarkt, maar kon het nergens vinden. En zijn Nederlands is nog niet goed genoeg om het te vragen. Dus we zijn er samen naar op zoek gegaan en hebben het gevonden."
De jonge statushouder Thaer, die graag kapper wil worden, ziet ze niet meer zo vaak. "Hij redt het wel", zegt ze over hem. Het gezin Sarhil uit Nieuwaal is verhuisd naar Tilburg. "Dat vond vrijwilligster Renske ontzettend jammer. Zij was echt gehecht geraakt aan de twee kinderen en de baby. Maar ja, de beste vriend van Zakaria woont in Tilburg en het paar denkt dat ze in een grotere stad meer mogelijkheden hebben." Noura en Ahmed wonen tegenwoordig in Leeuwarden, waar ze allebei aan het werk zijn en het goed doen. Daniël uit Eritrea doet vrijwilligerswerk in zijn woonplaats Ammerzoden en hoopt nog steeds op een baan. "Ook hij gaat met kleine stapjes vooruit." Mohamad en Rand hebben een paar nieuwe mensen leren kennen, doen allebei vrijwilligerswerk en hebben flinke sprongen gemaakt in hun Nederlandse taal.
Elektricien Abdelnaser is druk met zijn taallessen, is aan het sporten en doet vrijwilligerswerk in Pand 9. Sinds vorige week is zijn gezin ook eindelijk in Nederland, nadat ze elkaar jaren hebben moeten missen. De 23-jarige alleenstaande moeder Aziz spreekt steeds beter Nederlands. Zij volgt een opleiding in de zorg en loopt stage. Onlangs werd zij tweede bij de Doorzetters Awards van VluchtelingenWerk Nederland.
Britta Alink