Vincent Verheul voelt zich thuis bij SteDoCo
'Best een makkelijke jongen'
hoornaar/ijsselstein • Vincent Verheul was afgelopen zomer een van de vele aanwinsten bij het naar de Derde Divisie gepromoveerde SteDoCo. Na een moeizame start wist de aanvaller zijn draai te vinden en is hij niet meer weg te denken uit de basiself van trainer Zwaan. "Nou, daar ben ik niet zo zeker van", begint de 27-jarige IJsselsteiner het vraaggesprek. "Afgelopen weekend moest ik vanwege privéomstandigheden verstek laten gaan. Een afspraak die al een tijdje stond en die ik ook bij aanvang van het seizoen aan de technische staf heb meegedeeld. De jongens hebben het zonder mij goed gedaan door te winnen van SJC. Ik verwacht dan ook niet dat ik aanstaande zaterdag tegen Achilles'29 in de basis start. Het was mijn keuze en nu zal ik moeten zorgen weer bij de eerste elf te komen. Het was overigens de eerste keer dat ik als senior een competitiewedstrijd heb gemist."
FC Den Bosch
Verheul geeft daarmee aan een echte voetballiefhebber te zijn. Hij trapte bij IJVV in zijn woonplaats voor het eerst tegen een bal. "Tot aan de C-junioren. Met vier voetbalmaatjes vertrokken we naar Sv Houten, waar de B-jeugd op niveau in de Tweede Divisie speelde. Al snel stond Den Bosch op de stoep. Ik heb er drie jaar gespeeld, tot en met het tweede elftal en af en toe getraind met het eerste elftal. Ik was te ongeduldig en toen Argon uit Mijdrecht mij wilde hebben, ben ik vertrokken. Spijt heb ik niet echt. Sterker nog, ik denk dat een amateurvoetballer het beter heeft dan een speler uit de Eerste Divisie. De financiën zijn goed en je hebt ook nog een sociaal leven. Bovendien was Argon een mooie zondagclub, die op het hoogste amateurniveau van Nederland voetbalde. We wonnen de landelijke beker, maar toen de sponsor de geldkraan dichtdraaide ging het bergafwaarts. De zondagtak werd opgeheven en omdat de zaterdagafdeling te laag voetbalde, ben ik op zoek gegaan naar een andere vereniging."
FC Lienden
Marcel van Steenis, trainer van LRC Leerdam, kende Verheul nog uit zijn stageperiode bij FC Den Bosch. "Met nog een paar jongens uit die tijd, zoals Hans Odijk en Robin Boekhout, zijn we naar Leerdam gegaan. Ik reed mee met keeper Jordano van der Pol en Wesley Vaes. We draaiden een heel goed seizoen, maar de 60 punten waren niet genoeg. Breukelen werd kampioen in de eerste klasse." De voetbalkunsten van de snelle Verheul vielen op en Topklasser FC Lienden meldde zich. "Ik wilde hogerop en onder Hans van der Haar kende ik een goede seizoensopenening, maar andere spelers waren simpelweg beter en ik kwam op een zijspoor. Toentertijd kon ik minder met druk omgaan. Bij een vereniging als Lienden moest je wekelijks presteren en na twee mindere wedstrijden stond er een collega op jouw plek. Vandaag de dag ben ik daar minder gevoelig voor. Bij een vereniging als SteDoCo wordt ook minder gevraagd."
Wennen
Toch was het wennen voor Verheul. "Heel erg zelfs. Ten eerste trainde en voetbalde ik bij WNC (zijn volgende vereniging na FC Lienden) op een perfecte grasmat. Hier spelen we op kunstgras en dat is toch een stuk stroever. Ik had in het begin veel last van mijn kuitspieren en hamstrings, in mijn beide benen. Mijn eigen fysio in Utrecht wist de spanning eraf te halen en van lieverlee maakte ik mijn eerste minuten tegen GRC 14 en Sparta Nijkerk. Vanaf de eerste competitiewedstrijd ben ik niet meer uit de basis geweest."
Verheul voelt zich thuis aan de Groeneweg. "Maar in feite heb ik het overal naar mijn zin, ik ben best wel een makkelijke jongen. Ook een persoonlijk verbeterpunt, ik wil weleens te laks zijn. Ik heb trouwens niet bewust voor weer een dorpsclub gekozen. Het is wel gezelliger en een stuk toegankelijker dan bij een grote vereniging uit de stad. We hebben een goede selectie, met een prima mix van jong en oud. Noordwijk, Quick Boys en DVS'33 gaan uitmaken wie er kampioen wordt en gelet op de investeringen moet dat ook wel. Wij kunnen bovenin het rechterrijtje eindigen. Als we zaterdag voor de derde keer op rij winnen, dan slaan we een gaatje met de onderste ploegen en dat geeft lucht."
Theo Sprong