Een duik in heden en verleden van 'Dickensiaanse' winkelbuurt
Attractie in De Graanbuurt: Boer Toer
giessenburg • Een locatie had burgemeester Nieuwenhuizen ook al: de stoomgraanmaalderij aan de overkant van de Giessen. Die stond leeg. Een jaar later verhuisde Boer, met handel, vrouw en kinderen.
Een van die kinderen is Jan Boer. Met een grijns: "De burgemeester zal gedacht hebben: dat enorme gebouw krijgt Arie nooit vol, maar mijn vader had het binnen twee jaar gevuld." Het gezin ging aanvankelijk in de oude kantine van de graanmaalderij wonen. "Die zat vol gaten en kieren. Het was een openluchthuis."
Jan was ten tijde van de verhuizing tien jaar, zijn broers Arie en Herman respectievelijk dertien en veertien. Jan: "Ik wilde niet mee, ik was opgegroeid in de polder." Maar hij wende snel. Zijn ouders lieten naast de maalderij een nieuw woonhuis bouwen en ook aan de Doetseweg bleek genoeg te beleven. Vandaag staat Jans leven in het teken van het bedrijf dat zijn ouders opbouwden. Jan breidde de uitdragerij uit tot een buurt met tientallen winkels: De Graanbuurt.
Er zijn veel prachtige verhalen en anekdotes verbonden met De Graanbuurt, de familie Boer en de meer dan honderd jaar oude stoomgraanmaalderij. Verhalen die verteld moeten worden. Om die verhalen met bezoekers te kunnen delen, ontstond het idee voor de Boer Toer, een wandeling door de nostalgische winkelbuurt, met koffie en koek vooraf. Naast Simone van Nes, ondernemer in de Graanbuurt, zullen Bert en Hanny Boonstoppel bezoekers meenemen door onder andere de Graanschuur, Kolenbeurs en grasdrogerij van de vroegere boerencoöperatie. Simone: "Mensen krijgen hier een Dickens-gevoel."
Museum
Enthousiast laat Simone het museum zien dat Lena, de vrouw van Arie senior, opzette. Want niet álle oude en vaak antieke spullen die haar man verzamelde gingen de handel in. De mooiste dingen pikten ze eruit. Jan: "Van de tien voorwerpen die mijn vader op de kop tikte, gingen er altijd één of twee in zijn eigen kofferbak. Toen ik het bedrijf vijftien jaar geleden van pa overnam, betrapte ik mezelf op dezelfde afwijking." Voor het museum, dat open ging in 1989, hadden de drie zonen een verdieping op de maalderij gebouwd. Maar voordat die af was, had vader Boer de ruimte al gevuld met spullen voor de handel. Jan: "Toen hebben we een ruimte op de verdieping eronder opgeruimd en daar het museum gemaakt."
In zijn verzameldrift had Arie senior het enorme gebouw aan de Doetseweg zo vol gezet dat de brandweer hem op de vingers tikte. Simone: "Er kwam steeds strengere wet- en regelgeving. Arie zei: 'Ik stop ermee.' Jan en zijn vrouw Leida namen het over." Jan: "Ik kreeg zes zaterdagen een spoedcursus uitdrager. De blauwe stofjas die mijn vader altijd droeg wilde hij aan mij geven. Die heb ik niet aangepakt. Ik zei: ik heb het idee dat jij die zelf nog hard nodig hebt. Toen hij gestopt was, verdween zijn levenslust. Hij miste de kick van de handel. Arie en Herman hadden inmiddels een pand aan de Nijverheidsweg gekocht. Dat heeft pa van hen overgenomen om een nieuwe uitdragerij te beginnen. Toen dat idee op tafel kwam, gingen zijn schouders meteen weer omhoog. In 2015 overleed hij. We missen hem nog iedere dag."
Anne Marie Hoekstra