Eindelijk weer eens een rondrit voor ASV Arkel
Arkel na 39 jaar weer kampioen
arkel • Het hele dorp was er al weken mee bezig, de kampioenswedstrijd van de plaatselijke voetbaltrots. En ASV maakte het meer dan waar. De ploeg van de afscheidnemende trainer Richard Smaal haalde uitgerekend tegen runner-up Unitas de titel binnen in de 4e klasse D. Het werd op sportpark Schoonzigt 3-1 door Arkelse goals van topscorer Corné van Horik (2x) en captain Remie Schuurman.
"We startten lekker", vond uitblinker Van Horik na drie zoenen van zijn dolgelukkige moeder. "In de derde minuut kreeg ik een mooie voorzet van Remie. Ik sprong heel hoog, boven alles en iedereen uit, en kopte de bal hard en hoog binnen. Vervolgens kreeg ik weinig bruikbare ballen meer en ik zag dat Unitas beter werd. Maar echt schrikken deed ik niet. De 1-1 was in feite hun enige kans, daarna pikten wij het weer op. Met de complimenten voor Anton Hol, hij heeft de grasmat het hele seizoen perfect verzorgd en ook afgelopen week. Het veld lag er tip top bij."
Vuurwerk
Zoals alles goed was geregeld op Schoonzigt. De toeschouwers vermaakten zich prima, het vele vuurwerk was het enige minpuntje van de verder bijzonder geslaagde voetbaldag. Zeker in de ogen van de wel erg pietluttig fluitende leidsman Opstraat. Zelfs ver in blessuretijd dreigde hij bij de zoveelste knal de besliste wedstrijd te staken. Met 750 wedstrijden achter zijn naam had de ervaren Bosschenaar beter moeten weten.
Vanaf de eerste minuut floot Opstraat op grote afstand en liet soms stevige overtredingen onbestraft. Tot ergernis van de iets te veel pratende Remie Schuurman. Ongetwijfeld was de wedstrijdspanning ook de Arkelse aanvoerder soms te veel. Zeker toen de op Schoonzigt opgegroeide IJsbrand van Eldik een prima voorzet afleverde op ex-ASV'er Nasser El Moussati, die de grabbelende Jari van Baalen te snel af was. Zoals gezegd, het eerste en het laatste Gorcumse wapenfeit.
Biertje
Op een prachtig moment, iets voor de helftwisseling, was Van Horik uitgeweken naar de linkerkant. Hij raakte zijn tegenstander met een simpele beweging kwijt en gaf een puntgave voorzet op de vrijstaande Schuurman. Met zijn scherpe schuiver verschalkte hij doelman Owen Verduijn. Terwijl de spelers niet veel later van de warme thee genoten, pakte het thuispubliek voorzichtig het eerste biertje.
"We zijn in feite niet in gevaar geweest, zoals we al vele wedstrijden ongeslagen zijn. De ommekeer kwam in de uitwedstrijd tegen Unitas, het was toen ook een lekkere wedstrijd", herinnerde de achterin solide spelende Robert Scheurwater.
Geen kers op kampioenstaart
Getapt kon er ook rustig gedurende de hele tweede helft, want de thuisploeg was heer en meester. Ook na de dubbele wissel aan Gorcumse kant en de op het eind ingezette extra spits. Niet het iets aanvallendere Unitas kreeg kansen, maar juist Arkel. Van de vele scoringsmogelijkheden was alleen - wie anders dan - Corné van Horik trefzeker.
In het laatste kwartier werd de goalgetter de diepte ingestuurd, behendig snelde hij voorbij zijn bewaker om met links de bal heerlijk via de binnenkant van de paal te raken; zijn 33e goal was goed voor 3-1. En de wedstrijd was beslist.
In het vervolg verzuimde de thuisploeg enkele kersen op de kampioenstaart te zetten. Een veel grotere uitslag had niet misstaan. Niemand die daarom maalde.
Ook Arie Versluis niet. "In 1979 was ik de laatste doelpuntenmaker in een Arkelse kampioenswedstrijd. Met ploeggenoten als Adrie de Koning, Anton Hol en de gebroeders Van der Wiel wonnen we met 1-2 in Asperen. Het werd wel tijd..."
"De discipline heeft dit seizoen de doorslag gegeven", analyseerde trainer Richard Smaal na het laatste fluitsignaal. "Niet voor niets hebben we nauwelijks blessures gehad en, heel belangrijk, geen enkele schorsing opgelopen. Stabiliteit is belangrijk, zeker op dit niveau."
Theo Sprong