Tijd voor betere balans tussen werk en privé
Ten Kate kiest functie op achtergrond
giessenlanden • Tijdens het interview belt de makelaar. Het huis in Bergschenhoek is verkocht. Ten Kate kan één punt van zijn to-do-lijstje schrappen.
Een nieuw huis is er al, maar moet grondig worden verbouwd. "We laten alleen de muren staan", vertelt Ten Kate in zijn kamer op het Hoornaarse gemeentehuis. Het betekent dat zijn vrouw en hij elk weekeinde heen en weer rijden naar Ommen, een rit van een kleine twee uur. Ze hebben het ervoor over, een rustiger leven lonkt. "We misten een goede balans tussen werk en privé." Ten Kate is geboren en getogen in Overijssel. Dat hij terugkeert naar zijn geboortestreek, is geen lang gekoesterde wens. "Het heeft mijzelf verbaasd. Op mijn achttiende ben ik in Delft gaan studeren. Ik ben er precies dertig jaar weg en heb lang gezegd: ik ga niet meer terug, ik ben zo gewend aan deze hoek van het land. En het oosten is ook niet meer als dertig jaar geleden."
De bossen in
Toch viel de keus niet op een baan en huis in het westen. "Er zijn drie redenen. Wat ik vooral miste is het landschap. Ik mag graag de bossen inlopen, met mijn motorzaag wat rommelen. We hebben er nog altijd een stuk bos. De tweede reden: mijn vrouw en ik realiseerden ons dat Bergschenhoek is gelegen in een behoorlijk hectische randstedelijke omgeving. Daarnaast hebben we allebei een drukke baan. Ik ben al tien jaar bestuurder, minimaal drie avonden in de week weg. Als ik nog een baan wil met minder belasting in de avonduren en het weekeinde, is het nu wel het moment om daarvoor te kiezen. De derde reden: mijn vrouw had die behoefte ook steeds meer. Ze komt niet uit het oosten van het land, had het idee dat er achter Utrecht niet zo veel leven meer was." Met een glimlach: "Dat blijkt mee te vallen."
Als hij terugblikt op zijn bijna vijf jaren in Giessenlanden, springen een paar dingen eruit. "Dat we als gemeente altijd dicht bij de inwoners konden staan, bijvoorbeeld tijdens nieuwjaarsbijeenkomsten, die we altijd in een dorpshuis hielden. De bezoekers waren een mix van bestuurders en mensen die actief zijn in de dorpen." Hij noemt zorgen voor die nabijheid meteen ook een uitdaging. "Hoe kun je als overheid dicht bij je inwoners staan?"
Wat hem ook bijbleef is de onthulling van het vliegeniersmonument in Giessenburg, met Pieter van Vollenhoven. "De zoon van een omgekomen Amerikaanse vliegenier stond met tranen in zijn ogen. Door woorden die je spreekt kun je er als burgemeester betekenis aan geven. Ik ben dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken."
Dieptepunten waren er ook. "Het aftreden van wethouder Teus van Houwelingen, een verlies voor ons allemaal. Uiteindelijk raap je alles weer bij elkaar, de gemeente moet bestuurd worden. Maar het was lastig. Andere dieptepunten zijn het persoonlijk leed waarover je als burgemeester wordt geïnformeerd. Mensen die bijvoorbeeld door een ongeval overleden. En raadslid Bettie Piso overleed."
De herindeling loopt als een rode draad door de ambtsperiode van Ten Kate. "Ik ben op 8 juli 2013 begonnen en in juni had de raad gezegd: we moeten op zoek naar een fusiepartner. Ik heb het als een uitdaging gezien om conform die uitspraak te bekijken met wie de gemeente zou kunnen fuseren, met zo groot mogelijk draagvlak. Op woensdag 18 april is het fusievoorstel behandeld in de Tweede Kamer. Mooi dat het nu rond is. En dat de samenwerking met raad, college en personeel van Molenwaard goed gaat. Ook bij inwoners is er een vrij groot draagvlak."
Ten Kate wordt programmamanager bij de provincie Drenthe. "Ik ben meer bestuurder dan politicus: haal meer voldoening uit met elkaar een doel nastreven. Ik ben straks geen boegbeeld van de gemeente meer. Maar ik geloof niet dat ik daar veel moeite mee heb, ik ben in de kern relatief bescheiden."
Meer op: www.hetkontakt.nl.
Anne Marie Hoekstra