Maar bereiken finale is huzarenstukje van vierdeklasser
ASV Arkel kan Unitas niet stoppen
gorinchem • ASV Arkel hield de Alblasserwaardse eer hoog in de Proxsys Cup, maar dolf uiteindelijk op de allerlaatste speeldag het onderspit. Titelverdediger Unitas ging er - weer - met de cup vandoor. Terecht, want op de 4-1 zege van de Gorcumers was niets af te dingen.
Individuele klasse
Dat zag niet alleen Ajacied Frenkie de Jong, aandachtig toeschouwer op de volgepakte tribunes, maar ook zijn oud-dorps- en ploeggenoten. "We hebben de afgelopen dagen zware wedstrijden gespeeld en dat merkten we vanavond tegen een sterk spelend Unitas. Een ploeg met veel individuele klasse in de personen van Nasser el Mousati en Mounier el Ouazizi. Bovendien viel bij hen alles goed, zoals die 2-1 kort na onze gelijkmaker", analyseerde Arkels' Robert Scheurwater.
Uitblinker
De uitblinker aan Arkelse kant, die het hele toernooi strooide met geweldige steekpasses, zag Unitas opmerkelijk compact spelen. "We spelen al jaren met en tegen elkaar. En dus weten we van elkaar hoe iedereen speelt. Dat is op zich leuk, maar zeker niet altijd een voordeel. Al met al ben ik blij met het bereiken van de finale, maar als je er eenmaal staat dan wil je winnen ook."
Ongelijk
Jeffrey Scheffers knikt. "Het werd tegen Unitas nooit de wedstrijd als gisteren tegen Heukelum, die pot was voor ons de finale. Daarin, en ook tegen Leerdam Sport en Zuilichem, hebben we veel energie verspeeld. Tegen Unitas ben ik op een gegeven moment als vliegende keep gaan spelen, om energie in de wedstrijd te steken. Maar tevergeefs. Maar toch ben ik trots op het bereikte resultaat. In de poulefase appte mijn vriend Christiaan Perrier dat ik voor de finalewedstrijden zelf kaartjes moest kopen om er bij te zijn. Hij heeft ongelijk gekregen."
Op een afstandje werd Jesse Hoogewoning bestookt door vrienden, familie en kennissen. Maar ook door het journaille. "Over 20 jaar zal ik inderdaad nog wel terugdenken aan deze negen dagen. Vannacht heb ik overigens prima geslapen", knipoogt de 16-jarige inwoner van Arkel, in de zaal actief bij de senioren en JO17 . "Na mijn winnende shoot-out tegen Heukelum, sliep ik om twee uur en werd ik pas om twaalf uur wakker. Na een goede lunch aan de Perendreef ging ik mij opmaken voor twee finales, want ik wist dat ik ze allebei zou spelen."
Mokerslag
Zijn coach Tutu Ndona lacht. "Er waren binnen de club enige twijfels om hem op te stellen in beide wedstrijden. Maar hij verdiende het, hij heeft het zo geweldig gedaan en deze ambiance wilde ik hem niet ontnemen. Helaas viel het ook voor Jesse tegen. We zijn geen moment in de wedstrijd geweest. Toen we op gelijke hoogte kwamen, viel de 2-1 te snel. Ik weet niet of die bal werd aangeraakt, maar de scheidsrechters keurden de goal goed. Een mokerslag voor ons."
Met het vervangen van vaste doelman Jari van Baalen nam Arkel alle risico's. "Je moet wat, het was alles of niets. Ik ben een winnaar. Met een 2-1 achterstand kan het nog alle kanten op."
Hart van slag
De enige inwoner van Arkel die wel met de Proxsys Cup naar huis ging, was Unitas-coach Marco Viveen. "De moeilijkste wedstrijd was de kwartfinale op donderdagavond tegen GRC 14. We keken in de slotminuten tegen een 4-3 achterstand aan en zij kregen een geweldige kans op 5-3. We waren bijna gezien, mijn hart was helemaal van slag en bonkte bijna mijn lijf uit."
"Wij lieten in die wedstrijd kansen liggen en kwamen daardoor onnodig dichtbij de uitschakeling. Na afloop maakte ik mij daar zorgen over en was ook best wel een beetje boos. Ik heb ze dan ook gewaarschuwd dat we zelf onze enige vijand zijn. Daarna hebben we het goed opgepakt en zijn we tegen Kozakken Boys en Arkel niet meer in gevaar geweest", aldus Viveen.
Theo Sprong