Ouder bekritiseert hoofdluizenaanpak bij De Wegwijzer

'Ze vonden alleen zandkorrels'

vianen • Michael de Groot is het helemaal zat. Hij moest vorig schooljaar zo'n zes keer halsoverkop van zijn werk weg om één van zijn kinderen van school op te pikken. Vanwege hoofdluis dus. Bij basisschool De Wegwijzer betekent dat immers: meteen het kind komen halen. "Alsof dat zo makkelijk is, even je werk laten vallen. Ik ben toch geen brandweerman?" Thuis volgden hij en zijn vrouw naar eigen zeggen braaf de aanwijzingen van de school op. Kammen en nog eens kammen. En de anti-luizenshampoo gebruiken. Maar bijna na elke schoolvakantie bleek het weer raak en moest hij op komen draven. Langzaam begon de direct ophalen-regel te knagen bij De Groot. "Vaak als ik één van hen kwam ophalen, was alleen hun stoeltje leeg. Dat is toch niet goed voor zo'n kind? Straks worden ze hierom nog gepest." Toen De Wegwijzer dit schooljaar meteen weer belde omdat het team van luizenmoeders luis had geconstateerd bij zijn zoontje, uitte hij zijn kritiek bij de schooldirectie en besloot hij direct na het oppikken van de knul door te rijden naar de huisarts. "Ik wilde ook weleens weten of het nu echt luizen waren. Nou, ze hebben een uur staan kammen. Maar ze konden alleen zandkorrels vinden. Hij had in de zandbak gespeeld. Dan breekt toch je klomp?"

Hoofdluizen

De aanpak van De Wegwijzer om ouders meteen te bellen na constatering van hoofdluis is niet in lijn met het hoofdluisprotocol van het Landelijk Steunpunt Hoofdluis. Die adviseren in hun stappenplan: "Houdt rekening met de gevoelens van het kind en stuur hem/haar niet direct naar huis. Voorkom direct hoofd-op-hoofd contact, maar isoleer het kind niet van de rest." Voorzitter van het steunpunt, Ingrid Ligthart, legt uit: "Kinderen direct op laten halen is stigmatiserend en niet nodig. Vaak worden die controles op woensdag uitgevoerd, dan heeft zo'n kind dus al twee dagen met luis rondgelopen." Ze onderstreept: "Hoofdluis is echt geen reden om met loeiende sirenes naar school te moeten gaan rijden. Maar toch zijn er meer scholen die het doen, ondanks het protocol dat wij met het RIVM hebben opgesteld."

De Wegwijzer-directeur Michelle Tersteeg noemt het besmettingsgevaar als de belangrijkste reden om af te wijken van de richtlijn. "Het is ook in het belang van het kind om zo snel mogelijk van de hoofdluizen af te komen, want het is echt geen pretje." Zij noemt de aanpak van De Wegwijzer juist een groot succes. Ze vertelt enthousiast dat de school regelmatig hoofdluisvrij is. "En als er wel hoofdluis bij één van de kinderen wordt geconstateerd, bellen we inderdaad met de ouders om te vragen of ze de kinderen meteen thuis willen behandelen." Natuurlijk, zegt Tersteeg, zijn er ouders die lastig zomaar naar school kunnen komen. "Maar die lossen dat dan op door één van de buren te vragen. Of een opa of een oma." Ze wil eigenlijk niet ingaan op de specifieke kritiek van De Groot, omdat dit een individueel geval is. "Elke situatie is anders." Ze benadrukt wel: "Wij hebben een groot team van betrokken hoofdluisouders, zo'n tien tot acht. En als één van deze ouders iets constateert tijdens het kammen, kijken ze altijd met elkaar mee. Is het echt luis?" Later voegt ze eraan toe: "Het gebeurt ook vaak dat de luis die ze vinden, eruit wordt gehaald."

De Groot gelooft er niets van dat er maar één hoofdluis in de korte haartjes van zijn zoon verstopt zat. En dat die er precies tijdens de controle uit is gehaald. Voor hem is deze zaak nog maar net begonnen. Hij is in gesprek met de leerplichtambtenaar en de GGD. "Ik mag mijn kind niet zomaar thuishouden, dus volgens mij mogen zij hen ook niet zomaar naar huis sturen."