• Dennis Sporrel:
• Dennis Sporrel: "Bondscoach is een hectische baan." Foto: Peter Verbeek

Dennis Sporrel geniet van rolstoelers

vianen • Dennis Sporrel, lokaal vooral bekend als voormalig voetballer en tennisser, is sinds 2014 bondscoach van de rolstoeltennissers. Hij is vaak van huis, had vorige week enkele dagen zonder veel verplichtingen, en is nu met zijn nationale selectie aanwezig op Wimbledon.

Studerend aan het CIOS en in het bezit van een A-licentie werd Sporrel als 19-jarige jeugdtrainer bij LTV Gouwenes. Hij is daar, ook als speler, drie seizoenen gebleven. Nadat hij het CIOS-diploma en de B-licentie op zak had stapte hij over naar LTV Vianen, waar hij zowel de jeugd als de senioren de kneepjes van de sport bij bracht.

"Ik ben daarna geruime tijd verbonden geweest aan de OTB, een tennisschool in Beusichem", vertelt Dennis Sporrel (46). "Daar heb ik gewerkt met getalenteerde jeugdtennissers uit de regio. Rond 2009 ben ik benaderd door Mark Kalkman, de bondscoach van de rolstoeltennissers. Hij vroeg me of ik individueel wilde werken met Rody de Bie, lid van de jeugdselectie. In 2012 ben ik in contact gekomen met Esther Vergeer, de beste rolstoeltennisster van ons land. Zij is bijna 500 partijen ongeslagen gebleven. Ook haar heb ik een tijdje individueel getraind en begeleid. Daarnaast heb ik mijn neefje Mike Diks jarenlang onder mijn hoede genomen. Hij was ooit tweede op de nationale ranglijst onder 12."

Sinds oktober 2012 verzorgde Sporrel af en toe rolstoeltrainingen voor de jeugdselectie, terwijl hij ook centrale seniorentrainingen voor zijn rekening nam als de bondscoach met een deel van zijn selectie in het buitenland verbleef. Toen de KNLTB het contract met Kalkman niet verlengde heeft Dennis, na uitvoerig overleg met het thuisfront, met succes naar die functie gesolliciteerd. "Ik ben in april 2015 benoemd. Als bondscoach ben je de helft van het jaar in het buitenland. We doen mee aan alle Grand Slam toernooien, en zijn daarnaast in alle werelddelen aanwezig bij een aantal Superserietoernooien, en ook nog flink wat kleinere. Ook zijn er de Masters (dubbel en single), de WK's voor dubbel- en landenteams en om de vier jaar de Paralympics. Los daarvan steek ik, samen met Robin Ammerlaan, tijd in de ontwikkeling van de talentvolle rolstoeljeugd."

Nederland heeft een naam hoog te houden in het rolstoeltennis. Bij de vrouwen horen vier landgenoten bij de mondiale top 5. De suprematie is bij de mannen wat minder, maar ook daar heeft ons land wereldtoppers. Als bondscoach verzorgt Sporrel niet alleen de trainingen en de coaching, hij moet zijn groep van tien tot twaalf mannen en vrouwen ook scherp en gemotiveerd houden, en soms ook bijstaan bij het verwerken van nederlagen. "Ik heb een fantastische baan en hoop dat mijn contract na 2018 wordt verlengd."

Peter Verbeek