Zes dagen op de pedalen, zeshonderd kilometer weggetrapt
Op de schoolfiets van Vianen naar Parijs
vianen • Het verhaal van deze fietstocht begint al veel eerder. Kees van Bekkum en Elmar Heystra hebben heel lang deel uitgemaakt van een vriendengroep die jaarlijks, op de brommer of met de auto, gedurende enkele weken de wijde wereld in trokken. Toen het plan werd geopperd om er met de fiets op uit te gaan haakte bijna iedereen af. Van Bekkum en Heystra bleven over, en samen zijn ze vorig jaar vanuit Vianen naar Lloret de Mar gepeddeld, een tocht van maar liefst zeventienhonderd kilometer.
"Toen we weer thuis waren hadden we veel te vertellen", blikt Kees van Bekkum terug. "Mijn zoons Robert en Kelvin, destijds elf en dertien jaar, vonden die verhalen prachtig en gaven aan óók wel eens mee te willen." Zo gezegd, zo gedaan. "In de herfstvakantie hebben we in drie dagen vanuit Vianen een rondje Markermeer gedaan. Die tocht van 267 kilometer is de jongens zó goed bevallen dat het naar méér smaakte."
Eiffeltoren
Robert van Bekkum is gek van hoge gebouwen. Hij wilde de Eiffeltoren wel eens van dichtbij zien en ontstond het nieuwe plan om naar Parijs te fietsen. Zodoende werd een door veel toerfietsers gebruikte autoluwe en redelijk toeristische route uitgestippeld van om en nabij zeshonderd kilometer. Vooraf werden er wat hotelletjes geboekt en op zaterdagmiddag 16:00 uur is het viertal in Vianen op de fiets gestapt. "Kon niet eerder, want ik moest die dag in de winkel zijn", legt Kees van Bekkum uit.
In het begin ging de tocht redelijk vlot. Maar na overnachtingen in Waalwijk, Diest en Dinand werd het fietsen op de vierde dag een stuk lastiger. "We waren in de Ardennen, en daar moest serieus worden geklommen, maar gelukkig ook gedaald", vertelt Kelvin. "Mijn vader en Elmar reden op toerfietsen, maar Robert en ik op onze schoolfietsen, met maar drie versnellingen. Bergop gingen we niet harder dan zeven kilometer per uur, dus dat schoot niet heel erg op. Op de vijfde dag waren we in de veronderstelling dat we het ergste hadden gehad, omdat we de Ardennen achter ons hadden gelaten." Dat bleek echt helemaal niet het geval. "Er moesten nog steeds veel steile hellingen worden bedwongen. Maar naarmate we dichter in de buurt van Parijs kwamen, voelden we onze benen sterker worden. Vooral op het vals plat - licht hellend omhoog - ging het steeds beter."
Verjaardag
Eenmaal in Frankrijk werd het landschap glooiender, en was het gedaan met de steile klimmetjes. Donderdag, op Koningsdag, werd Kelvin vijftien jaar. Bij die verjaardag is niet uitvoerig stil gestaan door de Viaanse fietsers, maar tijd voor gebak was er natuurlijk wel. Op de zevende dag fietste het viertal Parijs in en werd als eerste gestopt bij de Eiffeltoren, het uiteindelijke reisdoel. In de loop van vrijdag en zaterdag zijn her en der wat bekende gebouwen bekeken is en is zelfs op de fiets over de grote en door het massale autoverkeer chaotische rotonde bij de Arc de Triomf gereden.
Trein
De terugreis hebben de Van Bekkum-mannen niet op de fiets gedaan. "Zondag zijn we op de trein gestapt. Bij de Frans-Belgische grens zijn we met de bedrijfsbus opgehaald door het thuisfront", zegt Robert. "Ik vond dit een van de leukste vakanties. Ondanks de weersvoorspellingen hebben we onderweg maar één regenbui gehad, en alleen Kelvin is één keer lek gereden. Vooral 's morgens was het koud, maar als je eenmaal op de fiets zit trap je je snel warm. Ik vind dat we samen best een mooie prestatie hebben geleverd."
En een volgende vakantie? Robert: "We hebben nog niet nagedacht over een volgende fietsreis, maar het zit er dik in dat we nog eens samen op stap gaan."
Peter Verbeek