Vierde plaats voor thuisrijder Fabio Jakobsen
Belgische zege Arno Wallaard Memorial
meerkerk • Stevens is aan een ijzersterk seizoen bezig en werd door de kenners al getipt als één van de favorieten. Die rol maakte hij waar door na 184 kilometer in de spurt Sjoerd Kouwenhoven en Rene Hooghiemster te kloppen. 'Thuisrijder' Fabio Jakobsen (Heukelum) kwam als vierde over de meet.
"En daarmee was ik blij verrast", pufte Jakobsen kort na de finish. "Vorig weekend werd ik in Zeeland gelost uit de eerste waaier en heb ik de Altena Biesbosch Ronde niet gereden. Nu kon ik wel mee in de finale, maar meer zat er echt niet in."
Waaierkoers
Door de straffe noordwestenwind was ook de elfde editie van de Arno Wallaard Memorial een echte waaierkoers. Al vanaf het startschot werd er gekoerst en viel het peloton in diverse stukken uiteen. Jonas Castrique belandde in een Brandwijkse sloot en zocht snel de wagen van zijn ploegleider op. Dat deden op een gegeven moment meer renners.
Zo ook Hoogbloklander Kelvin van den Dool. "Ik ben tussen Sluis en Ameide gevallen. Een renner voor me had pech en ik kon hem niet ontwijken. De koers brak op dat moment en dus was het gelijk over." Zijn broertje Jens hield het langer vol. "Uiteindelijk ben ik na 150 kilometer uit koers gehaald. Ik begon goed en zat direct in de eerste waaier. Maar helaas zakte ik een waaier terug en moest ik er net voor Lexmond af. Met gemengde gevoelens kijk ik terug op mijn debuut. Het is continu vechten voor je plekkie. Hoe goed je ook bent, als je op het kantje komt ga je eraf."
Kopgroep
Bij de tweede doorkomst in Ameide ontstond een serieuze kopgroep van 31 renners. Met vijf renners was Metec hofleverancier. De aanvankelijke kopgroep werd langzaam gereduceerd tot zeventien coureurs en in de finaleronden door Meerkerk zelfs tot tien. Daaronder Maarten van Trijp, de winnaar van vorig jaar, Johim Ariesen, Jan Willem van Schip en natuurlijk de 'locale' favoriet Fabio Jakobsen. De eerste ronden leverden louter speldenprikjes op. Jan Willem van Schip en ook Fabio Jakobsen trokken er soms brutaal op uit. Maar de sterke mannen van Metec reden steevast het gaatje dicht. Bij het ingaan van de laatste omloop ging Jakobsen als eerste over de finish. "Ik kreeg kramp en dacht: de aanval is de beste verdediging. Ook omdat er voor mij persoonlijk veel mensen langs de kant stonden te kijken", aldus de renner van SEC Racing Academy. Maar dus geen Jakobsen in de allerlaatste finale. Want een paar kilometers voor het einde wisten Timothy Stevens van het Belgische Pauwels Sauzen, Baby Dumper René Hooghiemster en Sjoerd Kouwenhoven van Metec definitief weg te blijven. "Ik wist dat het ook snelle jongens waren en dat het moeilijk was om te winnen. Maar met ploeggenoten in de achtervolging keken ze meer naar elkaar en kon ik dat uitspelen", lachte Stevens.
Goede koers
Nummer 2 Sjoerd Kouwenhoven was minder vrolijk. "Als ploeg hebben we een goede koers gereden en zelf was ik ook heel de dag goed. Alleen bij de laatste rondjes kreeg ik het zwaar. Maar plots zaten we met z'n drieën vooraan en viel het stil. Op een gegeven moment heb ik ook overgenomen. Tegen beter weten in, want wij wisten dat Timothy de rapste was. Hij heeft verdiend gewonnen."
De 28-jarige Belg kon zijn geluk niet op. "Ik ben een laatbloeier. Op mijn 21e heb ik stage gelopen bij Vacansoleil, maar toen had ik helaas de kracht niet. Afgelopen seizoen heb ik elf koersen gewonnen." Het is zijn eerste overwinning in Holland. "We waren goed gebriefd door onze directeur en wisten dat het een zware koers zou worden. Dankzij de Driedaagse van De Panne had ik wat overschot in de benen, dat kwam goed van pas. Het was vandaag een plezante wielerdag."
Theo Sprong