'Stress groeit me boven het hoofd'
Maanden wachten op een uitkering
krimpen a/d lek • De voorgeschiedenis in een notendop: Richard Oldenhof startte in 2010, na het verliezen van zijn baan, een hondenschool, maar al gauw brak de crisis uit met alle gevolgen van dien. "Op het laatst kwam er 450 euro per maand binnen. Daar moesten we alles van betalen."
De situatie was niet langer houdbaar, waardoor Richard in april vorig jaar hulp zocht bij de gemeente. "Ik deed een beroep op een regeling met betrekking tot bedrijfsbeëindiging. Hiervoor had de gemeente alle privé- en bedrijfsgegevens nodig. Die heb ik verstrekt, waarna ik een maand een uitkering kreeg. Ik had verwacht die bijdrage langere tijd te ontvangen, maar ik moest bijstand aanvragen."
En daar ging het mis. "Bij het daaropvolgende gesprek kregen we te horen dat we nog meer gegevens moesten aanleveren. Vreemd, want ik had alles al verstrekt. Hoe dan ook, via een antwoordenvelop heb ik de gevraagde informatie opnieuw opgestuurd. De envelop lijkt echter ergens onderweg zoek geraakt. De bescheiden zijn nooit aangekomen, zeggen ze op het gemeentehuis. Het gevolg was dat mijn aanvraag werd gestopt. Ik kon een bezwaarschrift indienen en via Humanitas kreeg ik te horen dat ik de procedure opnieuw moest beginnen."
Richard en partner Joke, die beiden met gezondheidsproblemen kampen na een auto-ongeval, moesten het ondertussen zonder inkomen zien te redden. "Onze vaste lasten kunnen we allang niet meer betalen. Het is een wonder dat er nog geen deurwaarder op de stoep staat. Dankzij de Voedselbank hebben we tenminste nog te eten."
Richard deed zijn verhaal eerder tijdens de thema-uitzending over armoede, een gezamenlijke productie van RTV Krimpenerwaard en Het Kontakt, die in december 2016 op de regionale zender te zien was (terug te zien via www.hetkontakt.nl/dossierarmoede ). Hij zei in de uitzending te hopen dat er eind januari een oplossing zou zijn. Het is inmiddels februari, maar Richard en Joke krijgen nog steeds geen uitkering.
"De gemeente beweert dat we inkomen ontvangen dan kunnen ontvangen uit een stichting voor hondenherplaatsing, waar ik een van de bestuursleden van ben", wijst Richard op een verschil van mening. "Het is waar dat we enkele voormalige bedrijfsonderdelen -zoals dagopvang en groepstraining van honden- terug in de stichting hebben geplaatst, maar zowel ik als alle andere vrijwilligers van deze stichting ontvangen hier geen inkomen uit. De gemeente denkt dus van wel en spreekt van fraude. Een onderzoek hiernaar wacht ik met vertrouwen af. Ik heb niets te verbergen: alle inkomsten van de stichting zijn gekoppeld aan facturen. Naast dat ik geen uitkering krijg, moet ik echter twee eerder verkregen voorschotten terugbetalen. Hoe ik dat moet doen zeggen ze er niet bij, want mijn inkomen is 'nul'."
Zou het dan niet handiger zijn om de stichting op te heffen? "Dankzij de stichting kan ik nog een auto rijden", zegt Richard. "Daarmee kan ik onder andere naar de Voedselbank en de gemeente als ik weer eens gegevens moet komen brengen. Daarnaast haal ik veel vreugde uit de werkzaamheden voor de stichting. Ik heb spierreuma en dankzij de hondenbezigheden blijf ik nog een beetje in beweging."
Richard is inmiddels ten einde raad. "Ik hoor van meer mensen bij de Voedselbank, dat het verkrijgen van een uitkering lang op zich laat wachten. Ook zou er nog wel eens iets zoek raken. De gemeente heeft een grote mond over armoedebeleid, maar ik zie er niets van. Ondertussen word ik bijgestaan door een advocate, die ik ken via de hondenschool. Er moet een oplossing komen, anders staan we binnenkort op straat."
Richard tenslotte: "Ons advies aan iedereen die een uitkering moet aanvragen: schakel een deskundige in om je bij te staan. En kijk of je recht hebt op hulp via de Voedselbank."
Robert van der Hek