Meningen verschillen over interpretatie bezoekersaantallen
Gemengd gevoel over Cities of Glass
leerdam • Van die 20.000 mensen zijn er iets meer dan 3.000 komen kijken tijdens de twee weken dat er op drie locaties in Leerdam glaskunst werd gemaakt. De rest bezocht in de tweeënhalve maand daarna de resultaten van die werksessies in KunstFort Asperen of de aanpalende exposities in het Nationaal Glasmuseum. Is dat veel? Dat is moeilijk te beoordelen. In voorgaande jaren trokken het glasmuseum en het fort in deze periode zo'n 13.000 bezoekers. Het is niet bekend hoeveel gasten nu speciaal voor Cities of Glass kwamen.
Projectleider Joyce Dunki Jacobs en de gemeente Leerdam zijn 'apetrots' op de bezoekersaantallen.
Bernard Heesen daarentegen, één van de bedenkers van Cities of Glass, vond de interesse tijdens de werkperiode tegenvallen. Hij spreekt van een valse start. "Er is vooraf veel te weinig ruchtbaarheid aan gegeven. Eén van de doelstellingen, het zichtbaar maken van de Europese glastechnieken aan een groot publiek, is daardoor niet gehaald. Doodzonde, want de belangstelling is er wel", meent hij. "Als je wilt dat studenten van academies en kunstenaars enthousiast worden over het gebruik van glas, moet je het ze laten zien."
Dunki Jacobs weerspreekt de bewering dat er te weinig aan publiciteit is gedaan. "Er hebben berichten gestaan in glasbladen, er stonden borden langs de weg, studenten van kunstacademies zijn uitgenodigd."
Met de samenwerking zijn beiden wel heel gelukkig. Dunki Jacobs: "Het is gelukt om een brug te slaan tussen de verschillende blazerijen; de samenwerking tussen Royal Leerdam Crystal als commercieel bedrijf, het glasmuseum als stichting en De Oude Horn als eenmanszaak was geweldig." Heesen, eigenaar van De Oude Horn: "Iedereen was met een brede glimlach samen aan het werk. Dat kun je bijna een historisch moment noemen."
Ook over het resultaat van de werkperiode is Heesen enthousiast. "Het was wel een uitdaging om de kunstenaars te koppelen aan de juiste vakmensen uit de Leerdamse, Venetiaanse en Tsjechische glaswereld. Het mooie is dat keramiste Anne Wenzel misschien wel het beste werk heeft gemaakt met haar octopussen, terwijl zij doodsbevreesd was om met glas aan de slag te gaan. De twee jonge Tsjechische glasblazers met wie ze hier op De Oude Horn werkte, gingen helemaal los; waanzinnig mooi om te zien."
Zowel Heesen als Dunki Jacobs loven ook de rol van de gemeente Leerdam. Heesen: "Die heeft echt zijn nek uitgestoken. Niet met het doel om toeristen te trekken, maar echt uit liefde voor de glaskunst." De gemeente trok 70.000 euro uit voor het project. Daarnaast staken enkele ambtenaren er uren in als adviseurs. De organisatie wist ook flinke bijdragen uit fondsen los te peuteren, waaronder 40.000 euro van het VSB Fonds.
Of Cities of Glass de glaskunst de boost geeft die volgens de initiatiefnemers nodig was, betwijfelt Heesen. Het evenement moest het vervolg zijn op Glas'86 en Het Drinkglas. Bij die laatste manifestatie in 1997 kwamen 57.000 mensen naar Leerdam. Daar steken de 20.000 van dit jaar toch wat schril tegen af.
Volgens de projectgroep zijn die cijfers echter nooit uitgangspunt geweest voor Cities of Glass, ook niet bij het opstellen van de begroting. Een woordvoerder van Fort Asperen benadrukt dat de budgetten niet te vergelijken zijn: die waren voor Glas'86 en Het Drinkglas veel hoger.
En dan was er nog het plan voor een symposium waar de verschillende glastechnieken verder uitgelegd zouden worden. Her en der klinkt gemor dat dit programma-onderdeel geschrapt werd. Volgens Dunki Jacobs komt dat door een gebrek aan tijd en geld.
Ze verwacht dat er een vervolg komt. "Hetzij dat het concept wordt herhaald in Tsjechië of Italië, of dat wij over een aantal jaren in Leerdam een nieuwe Cities of Glass organiseren."
Janneke Boogaard