• Miranda de Vries kijkt met voldoening terug op haar jaren in Geldermalsen.
• Miranda de Vries kijkt met voldoening terug op haar jaren in Geldermalsen. Foto: Aangeleverd

Burgemeester zijn, is de mooiste baan van de wereld

'Ik zal Geldermalsen missen'

Eind deze week neemt burgemeester Miranda de Vries (47) afscheid van Geldermalsen. Na zes jaar vertrekt ze naar Etten Leur. "Met het oog op de herindeling is het een mooi moment om ergens anders opnieuw te beginnen. Maar ik ga Geldermalsen zeker missen. Het is een deel van mijn leven geworden."

In haar afscheidsinterview is ze zoals Geldermalsen haar heeft leren kennen: vrolijk, openhartig en toegankelijk. "Burgemeester zijn, is een supermooi vak. Je hebt contact met veel mensen, maar je moet ook strategisch denken en in tijden van crisis snel kunnen beslissen. Ik heb de afgelopen tijd nagedacht of ik iets anders wilde gaan doen, maar dit is de mooiste baan van de wereld. Leuker dan dit wordt het gewoon niet", lacht ze. Ze kijkt met voldoening terug op haar jaren in Geldermalsen. "We hebben ons hier welkom gevoeld en altijd met veel plezier gewoond en gewerkt."
Toen De Vries begon als burgemeester waren de verhoudingen in de gemeenteraad niet altijd even prettig. "Tijdens raadsvergaderingen waren er om de haverklap schorsingen, je wist van tevoren nooit wat er ging gebeuren. Nu gaat het vooral om de inhoud, er wordt minder op de man gespeeld. De verhouding tussen coalitie en oppositie is goed, de raadsvergaderingen verlopen op een plezierige manier." Ze roemt de 'bestuurscultuur' in het gemeentehuis. "De sfeer binnen college en organisatie is uitstekend. Het is overigens niet alleen maar gezellig, er wordt ook hard gewerkt." Bijvoorbeeld waar het gaat om de openbare orde en veiligheid. "We staan er als het nodig is." Dat bleek onlangs tijdens de stroomstoring die de regio trof. "Toen merkte ik hoe 'gestroomlijnd' de organisatie is. Het overleg tussen brandweer, politie, gemeentesecretaris en ambtenaren liep op rolletjes. Razendsnel werden de risico's in beeld gebracht, binnen de kortste keren hadden we de kwetsbare gebouwen op een rijtje. Opmerkelijk: toen ik het gemeentehuis binnenkwam, waren de beheerders van de WhatsApp-groepen daar aan het vergaderen. Ze gingen de straat op om de boel een beetje in de gaten te houden. Prachtig." Zelf reed ze die avond langs Ravestein en 's Heerenloo. "Even het signaal afgeven: 'we zijn jullie niet vergeten'."
Ze leerde veel de afgelopen jaren. Ondermeer tijdens de rellen rond de mogelijke komst van een AZC die de landelijke pers haalden. "Wat hebben we in die periode knetterhard gewerkt", verzucht ze. Geeft ruiterlijk toe: "Er zijn maar weinig dingen waar ik zoveel van geleerd heb. Als je alles samen met de inwoners doet en ze vervolgens bij zo'n onderwerp passeert, zie je wat er gebeurt. Veel inwoners waren boos. Ik voel me mede-verantwoordelijk voor de fouten in dat proces. Gelukkig is het met veel mensen weer goed gekomen. Maar niet met iedereen. Dat is de reden waarom een enkeling me nu met een glimlach ziet vertrekken." Een ander leermoment: "Ik word in Etten Leur wat voorzichtiger om als 'Miranda' te opereren. Als je aan de inwoners van Geldermalsen vraagt: 'wie is hier de burgemeester' zegt 99 procent: 'dat is Miranda'. En slechts een enkeling: 'Mevrouw De Vries'. Ik ben van nature heel toegankelijk, maar in crisissituaties kan zich dat tegen je keren. Soms neem je vervelende beslissingen. Mensen kunnen daar boos om worden. Als ze dat doen op de burgemeester zijn ze boos op het instituut. Als ze boos zijn op 'Miranda' is dat pijnlijker." Reden waarom ze aarzelt hoe ze zich in Etten Leur gaat presenteren. "Ik wil toegankelijk zijn zonder dat het m'n bestuurskracht aantast. Maar: ik ga mezelf niet te veel veranderen. Ik ben zoals ik ben." In Brabant wachten nieuwe uitdagingen. Met 43.000 inwoners is Etten Leur een maatje groter dan Geldermalsen. "Het is bestuurlijk een 'hippe' gemeente die met veel dingen voorop loopt." Ander verschil: Etten Leur ligt in Brabant. "Dat wordt met carnaval even wennen. Ik merk wel wat het wordt. Het gaat er om dat de mensen het leuk vinden, zoals dat hier met het fruitcorso het geval is. Carnaval bindt mensen, daarom zal ik er zijn." Haar vertrek betekent afscheid nemen. In hoog tempo, want tussen de bekendmaking en haar afscheid zit maar een paar weken. "Het is nu steeds een laatste vergadering, een laatste ontmoeting. Je raakt dingen kwijt. Dat doet pijn. We hebben hier heerlijk gewoond. Straks nemen we afscheid van buurvrouw Janny van 87. Ik vond het moeilijk om haar te vertellen dat we gaan verhuizen. Wat zullen we haar missen." Zoals ze heel Geldermalsen gaat missen. "De mensen hier zijn erg betrokken bij elkaar, bij hun verenigingen, bij de samenleving. Samen krijgen ze veel voor elkaar. Samen delen ze ook het verdriet als er treurige dingen gebeuren, zoals nu met de predikant van Rhenoy." Met 'haar' inwoners beleefde ze 'momenten van echte trots'. "Tijdens Samenloop voor Hoop, de Bloesemtocht, maar ook bij het uitreiken van Koninklijke Onderscheidingen. Ik ben gehecht geraakt aan de streek, de Linge, de Mariënwaerdt, het idee om fruitgemeente te zijn; Geldermalsen is een deel van mezelf geworden."