'Vanuit het boekje win je geen wedstrijden'
Blom en Breider beiden fanatiek
asperen • Ton Blom en Gerard Breider zijn echte 'Aspersen'. De huidige trainer Ton Blom speelde zijn hele leven voor de club en is inmiddels bezig aan zijn tweede periode als hoofdtrainer. Ook spits Gerard Breider kwam alleen voor Asperen uit en ook daar zal geen verandering meer in komen.
Na drie eerdere seizoenen is Blom bezig aan zijn tweede jaar als trainer van Asperen. In 2010 begon hij aan zijn eerste klus. Hij was daarvoor al trainer bij onder meer SSC'55, VVAC, HSSC'61 en ASH. Blom had het beloofd aan zijn vader, die ook bij Asperen voetbalde en ere-lid was van de club: ooit zou hij trainer worden van Asperen. Die belofte kwam hij na, al zou zijn vader het niet meer meemaken. Blom is als trainer vooral bekend om zijn fanatisme. "Toen de club me benaderde om trainer te worden, vroeg ik hoe de trainingsopkomst was. Er stonden soms vijf spelers. Ik heb gezegd dat dat bij mij één keer kon gebeuren, maar anders ben ik weg. Maar het was wel heel mooi om hier op het veld te staan. Dan ben je trainer van de kinderen van je oud-ploeggenoten", doelt Blom op onder anderen Gerard Breider zelf, Robin Boon, Nick van der Zijden en Melvin Collé. In die eerste periode onder Blom werd de weg omhoog ingezet. Asperen haalde met Blom de nacompetitie, waar promotie naar de derde klasse net gemist werd. Onder opvolger Richard Smaal werd de club direct kampioen. Breider: "Dat hadden we voor het seizoen niet verwacht, maar we groeiden er naartoe."
Fanatisme
Vorig jaar hielp Blom Asperen uit pure clubliefde nog een keer uit de brand. De bedoeling was om één jaar te blijven, maar de spelers wilden dat hij door ging. Gerard Breider is er blij mee dat Blom weer voor de groep staat. "Ton is een heel gedreven trainer. Hij eist elke training en elke wedstrijd het uiterste. Ik ben van mezelf ook redelijk fanatiek, maar een duwtje in de rug kan iedereen wel gebruiken." Dat fanatisme tekent ook de speelwijze van de ploeg die inmiddels aan het vierde seizoen in de derde klasse bezig is. Asperen staat niet bekend om zijn goede voetbal. "Maar wat is goed voetbal?", vraag Blom zich af. "We spelen naar de kwaliteiten van het team. Wij kunnen niet iedere tegenstander onze wil opleggen. Natuurlijk willen wij ook wel 'aanvallen vanuit het boekje', maar dat is niet genoeg, want vanuit het boekje win je geen wedstrijden." Breider beaamt dat: "Als we alles geven kunnen wij best goed voetballen. Maar als we maar op zeventig of tachtig procent spelen, kunnen we ook van iedereen verliezen."
De spits is zelf ook niet van de fluwelen techniek, maar geeft altijd alles, is snel en kan een doelpunt maken. Een stap naar een andere club is er nooit van gekomen. "Er is weleens voorzichtige interesse geweest, maar nooit zo concreet dat ik weg wilde. Ik heb er ook geen spijt van dat ik dat niet gedaan heb. Ik ben hier op mijn plek."
Niet optimaal
Na drie wedstrijden is Asperen dit seizoen nog steeds zonder overwinning. De ploeg had geen optimale voorbereiding. "Het was door de late competitiestart voor ons een hele lange voorbereiding, waarin we bijna nooit compleet waren", zegt Blom. "Dat zijn we nog steeds niet, trouwens. Dat we tegen De Alblas in de laatste minuut een overwinning weg gaven, was misschien wel terecht, maar we hadden wel de kansen om de wedstrijd te beslissen. We stopten enorm veel energie in die wedstrijd en dan is het erg zuur dat je niet beloond wordt."
Sterke band
Blom en Breider hebben een goede band. Breider vond steun bij de club en zeker ook bij Blom toen bijna twee jaar geleden zijn zusje Nienke op pas 23-jarige leeftijd overleed. "Ze had een aangeboren hartafwijking en had een donorhart nodig. De transplantatie leek gelukt, maar ineens ging het toch mis, vlak voordat ze weer thuis zou komen. Niet veel later overleed ze." Blom maakte in 2001 hetzelfde mee, toen zijn zusje plotseling overleed. Breider en Blom praten er niet heel veel over, maar juist in ogenschijnlijk kleine dingen weten ze wat ze aan elkaar hebben. "We moesten de hond van mijn zusje laten inslapen", vertelt Breider. "Dat was op een trainingsavond en ik vind het lastig dat af te zeggen. Ton verbood me toen om te komen. Die weet dat zulke momenten belangrijk zijn. Af en toe een tikje op je schouder kan heel veel betekenen."
"Doordat ik hetzelfde heb meegemaakt, kun je je in iemand verplaatsen", zegt Blom. "Kleine dingen kunnen heel groot zijn. Zoiets schept een band." En hoewel voetbal op zulke momenten maar heel relatief is, heeft het ook enorm veel waarde. "Het is op dat moment een uitlaatklep en je kunt je gevoel ook delen met je teamgenoten", zegt Breider. "Mijn eerste doelpunt nadat mijn zusje was overleden, weet ik nog precies. Ik was een tijdje geblesseerd geweest en eindelijk weer helemaal fit. We speelden tegen Arkel en mijn vader en moeder waren er allebei bij. Ik scoorde twee keer. De eerste was ook nog mooi. Een afstandsschot in de kruising. Toen ben ik wel even naar mijn ouders gelopen."
Maarten van Hoogevest