• Bas, vader Peter en Luuk van der Vliet.
• Bas, vader Peter en Luuk van der Vliet. Foto: Jeroen de Bruin

Van een weekje meetrainen naar een basisplaats

Weer een Van der Vliet in Vuren-1

vuren • De nieuwe trainer Ron Vlot liet in de voorbereiding van Vuren een aantal jonge jongens meetrainen. Hun eigen team begon pas later en zo konden ze wat ervaring opdoen op een hoger niveau. Onder hen was Luuk van der Vliet. Vijftien jaar is hij pas. Hij verdween niet meer uit de basis-elf van Vlot. Daarmee kwam er weer een nieuwe telg uit de familie Van der Vliet in het eerste elftal van Vuren.

Broer Bas van der Vliet voetbalt alweer een aantal seizoenen in de Vurense hoofdmacht. Ook hij was vijftien toen hij bij de selectie kwam. Vader Peter van der Vliet maakte deel uit van de bijzonder succesvolle generatie die het met Vuren tot de eerste klasse schopte. In vergelijking met zijn zoons was hij een laatbloeier. "Rond mijn twintigste kwam ik er pas bij", vertelt Peter. "Ik begon ook pas laat met voetballen, toen ik zestien was of zo." Na zijn eerste jaar in Vuren maakte Peter van der Vliet de overstap naar buurman Herovina. Zijn zoons beginnen te lachen als hij het erover heeft. Zij moeten er niet aan denken om bij de aartsrivaal te spelen. Hun vader vond het echter prachtig. "Herovina speelde toen eerste klasse. We gingen met de bus naar Zeeland om tegen Hoek en zo te spelen. Schitterend."

Nul punten

Bas van der Vliet maakt deel uit van de talentvolle lichting waarvan er een behoorlijk aantal spelers in het eerste elftal spelen. Onder anderen Lorenzo Kooiman, Ian van Wijk en Danny Muilenburg zijn al jaren een vaste waarde. Ze kwamen erbij toen Vuren ergens onderin de vierde klasse bungelde. "Ik weet nog wel dat we in mijn eerste jaar naar Spijk moesten. We hadden allebei nog nul punten, dus dat was best een beladen potje. Wij wonnen toen. Nu zijn we een paar jaar verder en staan we in de derde klasse." De weg er naartoe was voor aanvaller Bas een mooie. "In de eerste seizoenshelft vorig jaar verloren we nog dik van GVV'63 en Arkel, maar hebben we niet meer verloren. We wonnen makkelijk en scoorden veel. Het leek allemaal vanzelf te gaan."

De jongste Van der Vliet was er nog niet zo mee bezig. "Ik vond het al leuk dat ik dit seizoen in de voorbereiding mee mocht doen", vertelt Luuk, die het in tegenstelling tot technicus Bas vooral van zijn inzet moet hebben. Rustig de tijd om op de flanken te wennen krijgt hij niet. Hij staat direct op 'nummer 10'. Zo'n beetje de enige plek waar hij in de jeugd nog nooit speelde. De afspraak met de trainer is dat hij bij het eerste blijft zolang hij voldoende speeltijd krijgt. Anders gaat hij weer 'gewoon' in de O-17 spelen. "De hele ploeg moet wennen aan het niveau in de derde klasse, maar dat geldt voor mij natuurlijk nog meer. De handelingssnelheid ligt een stuk hoger. Het is fysiek veel zwaarder, elk duel kost veel meer energie en je moet veel loopwerk verrichten. Maar het bevalt me heel goed moet ik zeggen." Al te hoge doelen stelt Luuk zich uiteraard nog niet. "Ik hoop gewoon zoveel mogelijk aan spelen toe te komen. Natuurlijk zou het leuk zijn als ik een paar doelpunten kan maken en misschien wat assists kan geven, maar dat is allemaal extra."

Belangrijk

Van de inmiddels ondanks zijn jonge leeftijd al een stuk ervarener Bas wordt meer verwacht. Het stempel 'talent' moet er inmiddels een keer vanaf. Dat beseft hij zelf ook. Al is ook voor hem zoveel mogelijk wedstrijden spelen een belangrijk doel. De afgelopen seizoenen was hij altijd wel een periode geblesseerd. "Een heel seizoen fit blijven zou inderdaad heel mooi zijn. Ik heb gedoe gehad met mijn enkels, mijn hamstring en mijn lies. Ik speel nu met twee enkelbraces en dat gaat tot nu toe goed." Als hij fit is, wil hij belangrijk zijn voor de ploeg. Dat lukte hem afgelopen weekend in de met 5-2 gewonnen wedstrijd tegen Schelluinen direct. Van der Vliet nam een doelpunt en drie assists voor zijn rekening. "Maar ik wil niet alleen met goals en assists belangrijk zijn. Ook voetballend moet ik veel brengen."

Peter is gestopt met al te kritisch te zijn op zijn zoons. "Dan wordt het thuis niet meer zo gezellig", zegt Peter. "En daar hebben ze nu een trainer voor. Daarom ben ik gestopt als leider. Dat werkt niet." In plaats van kritisch is hij nu vooral trots. "Ik vind dat dat wel mag. Het is toch geweldig?"

Maarten van Hoogevest