Zeventig bridgeparen op de fiets van kroeg naar kroeg
'Bridgen is de zegen van mijn oude dag'
regio • De bridgeverenigingen uit Lingewaal en Leerdam sloegen drie jaar geleden de handen in elkaar door voor het eerst een fietsbridgedrive te organiseren op verschillende locaties in de Betuwe. Afgelopen zaterdag beleefde het evenement haar derde editie. Geruime tijd geleden raakten de kroegenbridgedrives in de mode. In het centrum van een stadje werden in verschillende cafés enkele spellen gespeeld, waarna het gezelschap zich te voet naar het volgende etablissement verplaatste. Later is daar op ingehaakt door de introductie van de fietsbridgedrives. Het concept is nagenoeg hetzelfde. De locaties worden per fiets aangedaan en liggen derhalve wat verder van elkaar.
De Betuwse Fietsbridgedrive bedient zich zaterdag van vijf locaties, die via een zo toeristisch mogelijke route met elkaar zijn verbonden. Het basiskamp was deze keer opgeslagen bij De Schildkamp in Asperen; de overige horecagelegenheden die werden aangedaan waren De Beren (Leerdam), theetuin De Uitspanning (buurtschap Vogelswerf), De Krakeling (Heukelum) en Lingezicht (Acquoy). Dat laatste café, schitterend geleden aan de Lingedijk, is als enige voor de derde keer in het schema opgenomen. Als niet-bridger nestel ik me daar rond 09:30 uur, om er twee sessies van vijf spellen te verslaan.
Gezien het prachtige weer wordt er niet binnen, maar op het terras gebridged. Bep de Man, namens de organisatie gastvrouw op deze locatie, heeft zeven tafels 'gedekt' en wijst de binnendruppelende deelnemers hun plekje. Ze Man zorgt er voor dat iedereen bij zijn eerste consumptie een Heukelumse krakeling krijgt. Die plakt flink op het servetje, en het is niet te voorkomen dat er ook wat papier mee naar binnen glijdt. "We hebben vrijdag enkele afmeldingen gehad waardoor we het schema aan hebben moeten passen. Daardoor zijn sommige deelnemers wat laat." Ruim een kwartier later dan gepland begint dan eindelijk de eerste ronde. De geluiden van de vogels overheersen, want van de tafeltjes komt niet meer geluid dan wat gemummel. Het bieden, met behulp van speciale kaarten, voltrekt zich in absolute stilte, en ook tijdens het spel wordt er nauwelijks gesproken. Bridge is immers een heel serieus kaartspel. Het is in geen enkel opzicht te vergelijken met typische caféspellen als toepen of klaverjassen, waar het er veel luidruchtiger aan toe gaat. Toch is er een duidelijke overeenkomst: kaarten, en zeker bridgen, is een sport voor senioren geworden. In tal van verenigingen ligt de gemiddelde leeftijd boven zeventig jaar.
Niet lang nadat de deelnemers van de eerste ronde zijn vertrokken meldt de volgende groep zich. Daaronder twee oudere dames uit Vuren, beiden lid van BC Lingewaal, maar fysiek niet meer in staat om te fietsen. "We rijden mee met bevriende bridgevrienden uit Gorinchem", meldt een van hen. "We bridgen al heel lang. Minstens twee keer in de week, en als het kan drie keer. Bridgen is de zegen van mijn oude dag! We kaarten niet voor de meesterpunten, maar het is onze eer te na om laatste te worden." Als de tweede ronde net is begonnen, meldt zich een mevrouw die met haar bridgepartner van de ene locatie naar de andere is gestuurd, nog geen kaart in haar handen heeft gehad, en een licht wanhopige indruk maakt. Bep de Man klimt in haar mobiel, verwijst haar naar De Schildkamp, en meldt monter dat hun vervangers het goed hebben gedaan.
Als beste van de zeventig deelnemende koppels werden Ria en Albert den Blanken-Nederend (Utrecht) beloond met de Fietsbeltrofee 2017. Beste clubpaar was Henny van de Hurk/Ineke van Klaveren (Rhenoy/Leerdam), dat op de vierde plaats eindigde. Er waren drie dinerbonnen van De Schildkamp voor de beste drie paren, confituren uit Beesd in zeven verschillende smaken, sappen uit de Betuwe en voor het winnende koppel natuurlijk de Fietsbeltrofee 2017.
Peter Verbeek