Nathalie van Verschuer
'We blijven de rust bewaken'
Een klassiek tapijt, uitzicht over weidse velden, een antieke kast. Maar ook een paar rubberlaarzen. Dat is het kantoor van Nathalie van Verschuer - des Tombe. Het is tekenend voor haar manier van werken en leven. Barones, maar met de voeten in de Beesdse klei. In die vruchtbare klei van Mariënwaerdt is de laatste decennia veel veranderd. Met alleen de oogst van het land zou het landgoed niet behouden kunnen blijven voor de toekomst. Nathalie, die in 1995 vanuit Amsterdam naar Beesd kwam vanwege haar liefde voor Frans van Verschuer, zag dat als geen ander. Ze begon met haar schoonmoeder te helpen met de rondleidingen. Intussen worden verschillende karakteristieke gebouwen op het landgoed verhuurd voor feesten en congressen. Een grote stap vormde de opening van pannenkoekenboerderij De Stapelbakker en brasserie Marie.
En nu staat het landgoed aan de vooravond van weer zo'n grote stap: een hotel. Net als bij het restaurant vormt één van de elf hoeves het uitgangspunt. In dit geval is dat boerderij Gansheuvel, gelegen ten noorden van de spoorlijn. "Gansheuvel bestaat uit een T-boerderij, een vloedschuur en een karnhuis. In die oude gebouwen komen de centrale voorzieningen: de receptie, het restaurant en het wellnessgedeelte", vertelt Nathalie aan de hand van een plattegrond. "De moderne ligboxenstal die later is gebouwd, wordt gesloopt. Daar komen de tachtig kamers van het hotel", gaat ze verder. Waar Frans zich bezighoudt met de omvangrijke administratieve voorbereidingen - bodemonderzoek, overleg met de welstandscommissie - denkt Nathalie na over de inrichting en de uitstraling van het hotel. "We denken in twee richtingen: de gasten die komen voor leisure en die we hier heerlijk in de watten gaan leggen, en de zakenmensen die hier komen voor vergaderingen. Nu verwijzen we zakelijke gasten met name door naar Van der Valk. Daar is de kwaliteit ook prima, maar je mist er de beleving die wij hier kunnen bieden. We hebben navraag gedaan bij grote bedrijven in de buurt en die hebben zeker belangstelling om hun buitenlandse gasten bij ons onder te brengen."
Haar enthousiasme steekt ze niet onder stoelen of banken. "Het landgoed is organisch gegroeid, het hotel is een logische volgende stap en betekent ook weer een professionaliseringsslag. Het moet ook een belangrijke peiler worden, net als De Stapelbakker. Met alleen de fairs zijn we erg afhankelijk van het weer en van andere evenementen die soms tegelijk plaatsvinden."
De stijl van het hotel wordt in lijn met de rest van het landgoed: landelijk, maar met een moderne twist. Onder andere een Engels hotel dient als voorbeeld. "We zijn nu nog bezig met de grote lijnen, nog niet met het uitzoeken van stofjes en behangetjes", geeft Nathalie de fase aan waarin het project zich bevindt. Dat een lange adem nodig is, weet de familie Van Verschuer als geen ander. "Bij De Stapelbakker duurde het zeven jaar van plan tot realiteit, we hopen dat het nu sneller gaat. We zijn al een poosje bezig en mikken op voorjaar 2019 voor de opening."
Intussen is Nathalie privé wél bezig met stofjes en behangetjes. Ze verhuist met haar gezin binnenkort naar het landhuis, tot voor kort het domein van haar schoonouders. Baron Otto van Verschuer overleed in 2014 en zijn vrouw Catharina afgelopen najaar. "Het is nog steeds wennen dat ze er niet meer zijn. Mijn schoonvader had het beheer van het landgoed al wel helemaal overgedragen aan Frans, maar was tot op het laatst heel scherp en overal bij betrokken. En mijn schoonmoeder wás er gewoon altijd. Daarnaast is het een vreemd gevoel dat wij nu de oudste generatie zijn op het landgoed."
De verhuizing betekent wel dat het gezin meer in de spotlights komt te staan. "We boeten in op onze privacy. Maar dat past wel bij de fase waarin ons leven zich nu bevindt." Waar Nathalie toen de kinderen klein waren duidelijke grenzen stelde tussen werk en privé, is dat minder nodig nu zij zelfstandig zijn. De oudste is uitgevlogen. "Maar ik vind het nog steeds belangrijk om grenzen te stellen. Dat geldt voor iedereen. Met die smartphones moet je tegenwoordig altijd maar bereikbaar zijn, dat is niet goed voor een mens."
Alleen daarom al bewaakt de familie de rust op het landgoed. "Mensen kunnen hier beleven hoe producten van het land verwerkt worden. Door de fairs is de drukte geconcentreerd op bepaalde dagen. De rest van het jaar gaat het om rust en ruimte."