Willem Soering:
Willem Soering: "Op m'n tiende stoffeerde ik al stoeltjes." Foto: André van der Vlerk

'Meubels hebben emotionele waarde'

leerdam • Banken en stoelen repareren én restaureren, kapotte klokken herstellen, oude kasten lijmen, bureaus en kabinetten spuiten. Meubelstoffeerderij De Drie Generaties geeft oud meubilair een tweede leven.

De zaak van Willem Soering (23) dook twee weken geleden op aan de Vlietskant. Elders in het land is de familie Soering een begrip. Opa Hein maakte als meubelstoffeerder naam in Purmerend, vader Jan doet dat in Dordrecht en nu is Willem de derde generatie Soering die in Leerdam voor zichzelf begint. Zijn broer was ook zelfstandig meubelstoffeerder, maar verdient zijn brood nu in de ICT.

Willems toekomst werd al in het atelier van zijn vader uitgestippeld. Daar trok hij op zijn tiende de vergane bekleding van Biedermeierstoeltjes en trok hij nieuwe stof over oude meubels. De Meubelvakschool in Rotterdam leerde hem weinig nieuws. "Ik ben door de praktijk gevormd", vertelt hij terwijl opa aanwipt voor een bak koffie en meteen de poten op een stoeltje monteert.

Ook in Willems werkplaats: een Leolux-bankstel dat 25 jaar geleden een kleine 25.000 gulden kostte. De tijd heeft zijn sporen op het meubelstuk achtergelaten. Delen van het zitvlak zijn ingezakt. Op sommige plekken is het leer uitgesleten. Willems handen staan te popelen om het stuk weer zijn vroegere glorie terug te geven. "Met honderd procent runderleer en polyetherschuim zorg ik ervoor dat het bankstel als nieuw eruit komt te zien en weer 25 jaar mee kan", vertelt hij.

Het Leolux-bankstel is exemplarisch voor de klussen die Willem aanneemt. Gelukkig brengt niet iedereen zijn stoeltje naar de kringloop als de eerste sporen van slijtage zichtbaar worden. Er zijn nog mensen genoeg, vooral ouderen, die de voorkeur geven aan een nieuwe stoffering. Daardoor is het vak van meubelstoffeerder nog springlevend – Willem heeft in Nederland nog zeker 250 collega's. "Vooral ouderen hechten aan een meubelstuk dat ze soms als erfstuk in hun bezit hebben gekregen waardoor het als aandenken in de kamer staat. Meubels hebben emotionele waarde", vertelt hij.

Ook klokken – antieke klokken, koekoeksklokken, Franse staklokken – komen regelmatig in de werkplaats langs. Hetzelfde verhaal: emotie, soms ook een erfstuk. "Een blik op je mobiel en je weet tegenwoordig hoe laat het is. Je zou haast denken dat er in de huiskamers nauwelijks klokken meer zijn. Maar er staan er meer dan je denkt."

André van der Vlerk