• Ewoud Vink (rechts) en Johan van der Weijden doen in Libanon mee aan de Muskathlon.
• Ewoud Vink (rechts) en Johan van der Weijden doen in Libanon mee aan de Muskathlon. Foto: André Bijl

'Kijk wat je zelf kunt doen voor vluchtelingen'

Marathon voor het goede doel

We doen mee om wat voor die vluchtelingen te kunnen betekenen. Het is bovendien mooi dat het zoveel geld opbrengt. De sportieve uitdaging komt voor ons echt op de laatste plaats." Van 13 tot 20 mei doen de Leerdammers Ewoud Vink (45) en Johan van der Weijden (27) mee aan een marathon in Libanon om het werk van Open Doors te steunen.

Verpleegkundige Johan van der Weijden maakte al eerder kennis met de 'Muskathlon', Ewoud Vink – eigenaar van een schildersbedrijf – werd afgelopen najaar 'gegrepen' tijdens een bijeenkomst van Open Doors. "De pastor uit een dorpje in Libanon vertelde over de situatie in zijn gemeente. Hoe groot de nood is onder de vluchtelingen, maar ook over de wonderen die gebeuren. Het lijkt op wat we lezen in het bijbelboek Handelingen. We hoorden dat de vrouw en kinderen van een IS-leider tot geloof zijn gekomen. Die voorganger zei: hoe bestaat het dat mensen met het dna van IS nu God loven en prijzen." De Leerdammers gaan in mei een week naar Libanon. Vanuit Beiroet gaan ze naar het dorpje Zahle – een kilometer of vijftien bij de Syrische grens vandaan. "Daar is een christelijke gemeente. Rond hun kerkje is een vluchtelingenkamp met circa 800 families ontstaan, vooral mensen uit Syrië. Moslims en christenen door elkaar. Ze hadden geen schijn van kans om naar Europa te vluchten. Ze waren al blij dat ze de grens met Libanon haalden. Veel vluchtelingen zijn getraumatiseerd. Iedereen heeft z'n eigen treurige verhaal. In alle haast is er een provisorisch kampement opgezet. De VN houdt weliswaar toezicht, maar de vluchtelingen leven in erbarmelijke omstandigheden. Het is koud. De mensen zitten op elkaar gepropt. In een hoek van de tent staat een gasfornuisje, veel eten is er niet en de voorzieningen zijn minimaal." Open Doors – een organisatie die christenen steunt in landen waar christenvervolging plaatsvindt – probeert volgens Vink en Van der Weijden zoveel mogelijk hulp te bieden aan christenen én moslims. "Ze zorgen voor voedsel en onderwijs, geven medische hulp en waar mogelijk proberen ze te evangeliseren."
Tijdens de Muskathlon lopen de Leerdammers niet alleen voor het goede doel, ze gaan ook een paar dagen op bezoek in Zahle. "Open Doors wil laten zien wat er met het geld gebeurt dat bijeen wordt gebracht. Bovendien is ons bezoek een bemoediging voor die vluchtelingen, een teken dat we ze niet vergeten." De 35 deelnemers uit o.a. Nederland, Engeland, Duitsland, Noorwegen, Zwitserland en Australië maken kennis met de kerkelijke gemeente, ontmoeten vluchtelingen en organiseren een dag met sport en spel voor de kinderen in het kamp. Aan het eind van de week volgt de marathon.

De trip naar Libanon is voor Vink en Van der Weijden bepaald geen vakantietripje. Ze draaien zelf op voor de reis- en verblijfskosten van dik 2.000 euro en iedere deelnemer moet bovendien 10.000 euro aan het project bijdragen om mee te mogen doen. De Leerdammers hebben dat geld bijna bij elkaar. "We hebben onze contacten aangesproken en iedereen gebeld en gemaild of ze ons wilden sponsoren. We hebben maaltijden georganiseerd, op markten gestaan, kerken, clubs en familie ingeschakeld. Een hele klus." Overigens worden deelnemers die de 10.000 euro niet halen niet geweigerd. "Dat wordt gecompenseerd door anderen, maar het is wel het streefbedrag."

Bij de Muskathlon zijn meerdere afstanden en disciplines mogelijk; de Leerdammers kozen voor het lopen van de marathon. Dat betekent dat er fors moet worden afgezien. Johan: "Ik heb een paar jaar geleden ook meegedaan. Vreselijk zwaar. Ik had me voorgenomen dat nooit meer te doen. Het is een hele opgave, maar we staan straks oog in oog met die vluchtelingen. Dat maakt het bijzonder. Hun verhalen zijn zo schokkend, dan ren je vanzelf wat harder. Ik kijk er naar uit om te gaan, een bijzondere belevenis. Ik vind het belangrijk om op deze manier een geluid te laten horen tegen het onrecht in de wereld." Ewoud: "Echt sportief ben ik niet. Afgelopen zomer ben ik met een van mijn dochters naar de Ardennen gefietst. Nu kan ik er helemaal tegen aan. Voor ik besloot mee te gaan, heb ik overlegd met het thuisfront. Want helemaal zonder gevaar is het natuurlijk niet. Mijn vrouw en kinderen moesten aan het idee wennen. Nu staan ze er vierkant achter. Ik heb er lang over nagedacht, in de bijbel gelezen en veel gebeden. Zo werd me duidelijk dat dit de goede weg is. Het gaat niet om mij of om ons, het gaat om die mensen. Ik kijk er naar uit om die vluchtelingen te ontmoeten. En de kerkelijke gemeente."
De Leerdammers benadrukken dat niet iedereen hoeft mee te doen aan de Muskathlon. "Maar: kijk wél wat je zelf kunt doen voor vluchtelingen. Je hoeft niet zo ver weg te gaan om anderen te helpen. Ook hier zijn mensen in nood die een steuntje in de rug hard nodig hebben."