Jeffrey Molhoek blijft Sleeuwijk ook in donkere dagen trouw
'Het vertrouwen is gewoon weg'
sleeuwijk • Sleeuwijk kent een ongehoord slechte start van de competitie. Het is kommer en kwel bij de Roefbewoners. Van de zes wedstrijden verloor Sleeuwijk er vier. Dieptepunt was het verlies van Sparta'30 in de derby. Inmiddels bungelt Sleeuwijk in de onderste regionen van de derde klasse. Jeffrey Molhoek heeft wel een verklaring voor de deplorabele situatie op De Roef. "Ik heb al vernomen op de club dat het de slechtste seizoensstart is sinds 25 jaar. Het is erg, erg slecht. We hebben natuurlijk veel kwaliteit ingeleverd ten opzichte van het vorige seizoen. Een aantal ervaren jongens zijn gestopt", doelt hij op het afhaken van sterkhouders als Frans van den Steenhoven en Benjamin de Gans. Daarnaast gingen een aantal spelers hun geluk elders zoeken. Verder kampen Corjan Slinger en Michiel Marinissen met blessures. "Het zijn wel de jongens die je mist in de aanval. We begonnen de competitie nog niet zo heel slecht. We wonnen thuis van Haaften. Toen speelden we heel goed. De week erna zakten we met z'n allen door het ijs bij Herovina. Tegen SSC'55 ging het weer goed, maar de weken er op ging het weer mis tegen BLC, NEO'25 en Sparta'30", geeft de pas 21-jarige aanvaller de stand van zaken weer.
"Het lijkt wel of we als ploeg op slot schieten en niet durven te voetballen. Het vertrouwen is gewoon weg." Als klap op de vuurpijl stapte ook trainer Edward Sijahailatua op. Ook daarover heeft Molhoek wel een mening. "We hebben er geen verklaring voor gehad, maar ik vind het jammer dat hij ons in de steek heeft gelaten. Zo voelt het tenminste wel."
Op sleeptouw
Jeffrey Molhoek probeert Sleeuwijk wel op sleeptouw te nemen. "Mijn rol is dit seizoen wel wat veranderd. Andere jaren was ik toch de jonge jongen, die de minste ervaring had. Nu ben ik degene met bijna de meeste wedstrijden in het eerste elftal. Die rol moet ik proberen op te pakken. Dat is lastig, maar ik doe m'n best. Persoonlijk speel ik niet m'n beste wedstrijden, maar ben wel een aantal keren belangrijk geweest", wijst hij op de vier treffers die hij tot nu toe gemaakt heeft.
De deplorabele situatie treft hem zeer. "Ik ben natuurlijk een jongen van de club. Als jong pikkie ging ik al kijken en dan kijk je tegen die mannen op. Nu ik er zelf sta, vind ik het vreselijk dat we geen punten pakken." Dat Molhoek nu zelf de kar moet trekken is niet zo vanzelfsprekend. Op z'n achtste jaar ruilde hij het voetbal in voor de golfsport. Hij schopte het zelfs tot nationale selecties. Misschien tot geluk van Sleeuwijk duurde dat maar anderhalf jaar. "Door een bepaalde beweging kreeg ik last van mijn rug en was het toch verstandiger om weer te gaan voetballen", aldus Molhoek, die op z'n zestiende jaar al debuteerde bij Sleeuwijk.
"De sfeer binnen de groep is gelukkig nog wel heel goed", geeft Molhoek aan. "We hebben een hecht team en hebben veel plezier op de training, maar als de resultaten tegen vallen, denk je wel: 'daar gaan we toch niet weer?' Dat heeft niets met sfeer te maken. We missen ook een leider."
Pieter Tuns
Wellicht gaat Sleeuwijk die wel krijgen met de nieuwe trainer Pieter Tuns om uit het dal te komen. "Het lijkt me een goede trainer, die de boel weer op de rails kan krijgen en een echte people manager. Wij gaan ook niet in de onderste regionen eindigen. Dat vertrouwen moeten we houden", vindt Molhoek.
Sleeuwijk zal er wel de beuk in moeten gooien. "Dat is bij ons een factor. We zijn allemaal te lief. We eten allemaal ons broodje met kaas, maar bij de eerste hap laten het plakje kaas van ons brood afhalen. Er echt inklappen. Dat moet veranderen", beseft Jeffrey Molhoek. Zaterdag was het Pieter Tuns-effect meteen zichtbaar. Met de 63-jarige trainer op de bank won Sleeuwijk met 2-1 van Willem II.
Nico van Es