• Het bleef nog lang onrustig op kantoor.
• Het bleef nog lang onrustig op kantoor. Foto: Marijke Verhoef

Over Jacoba's en klapschaatsen

'Oh, dit biertje lust ik zelfs'

Wij - Tom Oostra en Janneke Kok - houden van bier. Niet dat we kenners zijn. Het lukt ons net om blond te onderscheiden van een IPA (India Pale Ale). En beledig ons niet door met een radler aan te komen. Dat is geen bier, dat is limonade. Van donker bier houden we beiden niet. Dat is ook 'ouwewijvenbier', aldus één van de plotseling bij ons aangeschoven collega's. Want, het is heel gek, wij waren van plan om samen een soort ludieke biertest te doen. Alles voor zo'n zomerserie. Maar opeens was op de bewuste donderdagmiddag de hele afdeling aangeschoven. Aangetrokken door koude biertjes en chips, waarschijnlijk. Eén van de collega's spoedde zich nog even weg: "Even mijn telefoon halen, voor de bierapp." Wij keken elkaar opgelucht aan: tenminste één kenner in ons midden. We schotelden dus drie biertjes voor onze collega's: de Klapschaats van brouwerij De Blauwe IJsbeer, de IPA van brouwerij Argentum en de Blonde Jacoba van 't Woerkumer Bier. Sorry bierbrouwerij 't Kuipertje. Sorry Duits & Lauret. Sorry Bommelaar Bier. En al die andere lokale bierbrouwers die stuk voor stuk ongetwijfeld prachtige bieren brouwen. We hebben volledig willekeurig drie bieren gekozen, want eerlijk: we moesten ook weer enigszins nuchter naar huis kunnen rijden.

Allereerst De Blauwe IJsbeer. De brouwerij uit Nieuwpoort gerund door Ap van Hees, die zich sinds begin dit jaar volledig op zijn brouwerij heeft gestort. Het gaat voortvarend met de maar liefst tien bieren die Van Hees in zijn assortiment heeft. Het geheim? "Wij brouwen toegankelijke bieren, waar mensen voor terugkomen. En het gaat goed met ons, we rollen steeds verder uit." Immers: door het brede aanbod van De Blauwe IJsbeer zit er voor iedereen wel iets tussen. De Klapschaats is één van de succesnummers uit het assortiment, het is - gek genoeg - een blonde barley. Van Hees legt uit dat dit biertje meteen laat zien hoe De Blauwe IJsbeer zich probeert te onderscheiden: "Een barley is normaal gesproken donker, maar wij hebben er een blond bier van gemaakt. Je hebt verschillende bierstijlen en daarbinnen probeer je er je eigen twist aan te geven, zonder door te slaan."

We waarschuwden onze collega's vooraf wel over de Klapschaats, want het biertje bevat maar liefst 9,5 procent alcohol. Zoals De Blauwe IJsbeer dat noemt: "Zwaar blond op glad ijs." Maar het bier smaakt niet zwaar, aldus het testpanel. Onze bierapp-collega, enigszins ongeduldig: "Ja, deze kende ik al. Lekker." De biermaagd - 'ik ben meer van de wijn' - stelt tevreden vast: "Oh, dit lust ik zelfs." Door naar de Blonde Jacoba van 't Woerkummer Bier. Ronald van den Ende van Stichting Heerlijk en Eerlijk, die zich danig verzet tegen de 'pilscultuur' en ons vooraf op het hart heeft gedrukt zijn Blonde Jacoba (8,7 procent) toch vooral in een droog glas te schenken. Die natte glazen: dat is allemaal aanstelleritus. 'Pilsdictatuur' zelfs, stelt de Woudrichemmer, terwijl hij uitlegt hoe je de smaak van de Blonde Jacoba het beste te pakken krijgt. Dat begint al met het walsen van het flesje om het bier vervolgens in een bolvormig glas uit te schenken. "Als je het echt heel chique wil doen, serveer je het residu in een borrelglaasje erbij. Dan hebben mensen de keuze of ze het bij het bier willen gieten, of niet." Ook eenmaal in het glas dient het bier even zachtjes rondgedraaid te worden, zodat de geur goed vrij komt. Bij iedere slok wals je het gerstenat naar alle uithoeken van je mond voor een optimale smaaksensatie.

Pilsdrinkers hebben niets met deze maniertjes, voor Van den Ende horen deze handelingen simpelweg bij de beleving. "Van dit bier moet je genieten. Je slaat het niet in één keer achterover." De Blonde Jacoba is een jubileumbiertje om het tienjarig bestaan van 't Woerkumer Bier te vieren. Het begon allemaal in de aanloop naar de festiviteiten voor 650 jaar stadsrechten met Abdij Bruin en later ook Tripel Blond. Die biertjes liggen overigens veilig in de koelkast bij ons thuis, als tegemoetkoming voor het harde bestaan van bierrecensent. Inmiddels kent 't Woerkumer Bier vijf soorten. Van den Ende noemt geen aantallen, maar het bier 'vliegt op pallets de vesting uit'. Nu het ook in de ommelanden van Woudrichem verkrijgbaar is, is de omzet in een jaar tijd verdubbeld. Aan de testtafel gaan ze nog net niet dubbel zien. "Lekker. Waarom maken we die andere twee flesjes ook niet open?" Tot slot schenken we hen de IPA van Argentum. De Schoonhovense brouwer is een nieuweling, bestaat 'pas' een paar jaar. Maar volgens de lokale Gall & Gall in de Zilverstad loopt het bier als een trein. "Sterker nog: ik heb net een nieuwe doos van 24 flesjes besteld." Onze jolige collega's over de IPA: "Oh, dit is…kruidenachtig." Wat gesmak van de lippen klinkt op. De bierapp-collega: "Ja, dat is de hop he." Gelukzalig klinkt er: "Nou, hier zou ik best een avond aan kunnen zitten." Afijn, het bleef nog lang onrustig op kantoor.