Op weg naar een lintje
Dit keer zit hij er wel bij
'Ik vind echt dat je vader een lintje verdient. Hij doet zoveel voor de kerk'. Die uitspraak hoorde ik de afgelopen jaren regelmatig, maar niemand ondernam echt actie. Mijn zus Sylvia en ik hadden het er samen wel eens over en waren het erover eens dat pa zeker veel deed, en doet. Maar een lintje aanvragen? Veel werk. Veel uitzoeken. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we dát niet zo zagen zitten. 'We kunnen wel een waarderingspenning voor hem aanvragen', bedachten we in de zomer van 2015. In september van datzelfde jaar zocht Bert Ruiter echter contact met mijn moeder. Het 'klusteam', een groep mannen waarmee mijn vader diverse projecten in de Sleeuwijkse Ontmoetingskerk onder handen heeft genomen, had bij hem aangegeven dat ze een lintje voor mijn vader wilden regelen. Bert zou de kar trekken. Sylvia en ik besloten hem te ondersteunen. En dus nemen we in oktober 2015 bij Bert aan de keukentafel onder het genot van een kopje koffie de eerste plannen door. We zetten in op een onderscheiding in april 2016. Maar eerst zullen mijn zus en ik proberen te inventariseren wat mijn vader allemaal aan vrijwilligerswerk heeft gedaan sinds hij in 1981 in Sleeuwijk is komen wonen. Bert zal ondertussen uitzoeken hoe het aanvragen van een Koninklijke onderscheiding in zijn werk gaat. Een maand later blijkt dat we erg optimistisch waren. Want de aanvraag voor een Koninklijke onderscheiding moet een half jaar voor de daadwerkelijke 'huldiging' binnen zijn bij, in ons geval, de gemeente Werkendam. Dat gaan we niet meer redden, dus zetten we in op een lintje in 2017. Dat geeft ons ook iets meer tijd om het nodige uitzoekwerk te verrichten. Want we weten wel dat pa actief is, en is geweest, voor de Ontmoetingskerk, Jeu de Boules Altena en SKV. Maar we moeten ook precies weten wanneer dat was en hoeveel uur de verschillende taken in beslag hebben genomen. Samen met Bert speuren we in januari 2016 in het kerkelijk archief dat is ondergebracht in het streekarchief in Heusden. Daar vinden we de nodige ontbrekende informatie. In februari zitten we opnieuw bij Bert, met voor ons een hele lijst van activiteiten waaronder zijn bestuursfunctie en verbouwingswerk voor Jeu de Boules Altena, verbouwingswerk voor SKV in verband met het uitbreiden van de kantine. En heel veel activiteiten voor de kerk van, opnieuw, (ver)bouwen van onder andere de Skybox, het liturgisch centrum en de pastorie tot zijn jarenlange inzet in diverse commissies en als ouderling. De lijst met kerkelijke activiteiten is zo lang dat die in het persbericht, dat de gemeente Werkendam in aanloop naar de uitreiking van de lintjes verspreid, wordt samengevat als 'bijzonder actieve vrijwilliger in tal van functies voor de Ontmoetingskerk van de gereformeerde kerk Sleeuwijk/ Woudrichem'.
In mei 2016, na nog een aantal ontmoetingen, mail- en telefoonverkeer vult Bert de officiële aanvraag in. Eindelijk kan deze op de post en zit het grootste deel van het werk erop. Nu is het afwachten. Ondertussen gniffelen mijn zus en ik met regelmaat in ons vuistje. Zeker tijdens de lintjesregen van 2016 wanneer een aantal bekenden van pa een onderscheiding krijgen. 'Ik zit er weer niet bij dit jaar', horen we hem tegen onze moeder zeggen. Als de aanvraag eenmaal is ingediend, wordt het stil. In maart 2017 komt dan eindelijk het bericht dat pa op 26 april een Koninklijke onderscheiding in ontvangst zal mogen nemen. De missie die in 2015 startte is geslaagd! Op het gemeentehuis bespreekt Sylvia begin april de laatste details en wordt gevraagd om wat anekdotes voor de speech van de burgemeester aan te leveren. Nu nog een smoes bedenken om hem die dag thuis te houden. Een verkeerd geadresseerde mail van een kennis gooit echter onverwacht roet in het eten. Pa laat niets merken tot de dag zelf, maar we weten dat hij op de hoogte is. Wij balen enorm en achteraf blijkt dat ook hij het heel jammer heeft gevonden dat de verrassing eraf is. Uiteindelijk mag het allemaal de pret niet drukken wanneer burgemeester Yves de Boer 26 april aan het einde van de ochtend de versierselen opspeldt. Pa straalt, geniet en is trots. En terecht.