'Hel van het Noorden' voor goed doel
dussen • Peter Boogaarts uit Dussen, burgerraadslid voor de ChristenUnie in Werkendam, gaat zaterdag samen met Marcel van Andel, oud-inwoner van Hank, 'de hel van het Noorden' fietsen. Op die manier willen zij meer aandacht vragen voor de stichting 113 Zelfmoordpreventie.
"Nadat we ons hadden ingeschreven om Parijs-Roubaix, ook wel 'de hel van het Noorden' genoemd te gaan fietsen, besloten wij dat we onze inspanning graag wilden koppelen aan een goed doel. Niet om geld in te zamelen maar om er meer aandacht voor te vragen. Door een nare recente en een oudere gebeurtenis in ons leven kwamen we bij het onderwerp: 'depressie en preventie van zelfdoding'."
Het duo legde daarom contact met GGz-Breeburg uit Tilburg en vervolgens stichting 113 Zelfmoordpreventie om te bespreken wat de mogelijkheden zijn om het onderwerp, hulp voor mensen die suïcidaal zijn, meer onder de aandacht te brengen van het grote publiek. "Deze suïcidale mensen worstelen vaak met de pijn van een 'hel in hun hoofd' en wij fietsen de monumentale wielerklassieker 'hel van het noorden'. GGz-Breeburg uit Tilburg was erg enthousiast en blij met ons initiatief en verwees ons meteen door naar de gespecialiseerde hulp op dit vlak: '113 Zelfmoordpreventie', zij onderhouden onder andere de zelfdodingspreventielijn 0900-0113."
Peter en Marcel gaan zaterdag 8 april de 180 kilometer lange wielerklassieker Parijs-Roubaix voor cyclo-sportieve wielertoeristen fietsen. Deze oudste wielerklassieker wordt gereden daags voor de professionals en staat bekend onder de naam: 'hel van het noorden' omdat de route over meer dan 60 kilometer over zogenaamde kinderkopjes-bestrating/ kasseien wordt gereden. Een ware fysieke pijniging voor menig wielrenner. Als trofee krijgt iedere uitrijder een eigen kassei met zijn eigen naam er op. Maar dat is absoluut niet de belangrijkste motivatie voor de twee mannen: "Wat is er nu mooier om ons fysieke afzien, waarbij we ook mentaal sterk moeten blijven, te koppelen aan de psychische pijn die mensen in hun hoofd ervaren als ze depressief zijn en geen perspectief meer zien in hun leven. Wij willen daarom met onze deelname aan Parijs-Roubaix de stichting 113 Zelfmoordpreventie en de hulppreventielijn meer onder de aandacht brengen van een groter publiek. Dit als aanvullende ondersteuning op hun eerdere campagne: 'Geen einde aan het leven, maar een einde aan de pijn'."
De twee mannen willen met de deelname aandacht vragen voor zelfmoordpreventie, ook omdat zij daar persoonlijk mee in aanraking zijn gekomen. Peter: "Afgelopen januari heb ik onverwacht afscheid moeten nemen van mijn nicht Wendy, 43 jaar. Ze had weliswaar psychische problemen, maar heeft toch onverwacht suïcide gepleegd. Het overlijden heeft alle nabestaanden veel verdriet gedaan. Achteraf denk je dan: hadden we nog maar zus of zo gedaan, dan had het wellicht voorkomen kunnen worden. Probleem is echter dat we haar geestelijke status simpelweg niet wisten."
Voor Marcel geldt dat zijn vader Bert, toen 65 jaar, in 2008 ook totaal onverwacht eveneens een einde aan zijn leven had gemaakt. "Na al die jaren nog steeds een pijnlijk gemis."
q www.113.nl