Er moet mij iets van het hart...
Er moet mij iets van het hart...
Elke vrijdag ga ik op bezoek bij mijn moeder in Alblasserdam; we wandelen dan naar de Hema en drinken daar een kopje koffie, mijn moeder houdt van bedrijvigheid en mensen om haar heen. Heerlijk toch?
Wat me elke week weer opvalt is dat voorbijgangers een meer dan gebruikelijke belangstelling / nieuwsgierigheid voor mijn moeder aan de dag leggen.
Voor alle duidelijkheid: mijn moeder is helder van geest, heeft een scherpe blik, leest dagelijks de krant en heeft een mening over wat ze zoal hoort, ziet en leest.
Toch menen sommige passanten over het hoofd van mijn moeder hun nieuwsgierigheid/ belangstelling te moeten bevredigen.
De vragen en opmerkingen zijn soms aardig, de benadering vaak beschamend grof. Ik maak dit wekelijks mee en het moet me van hart.
Enkele voorbeelden:
Bij de Hema stapt een vrouw op onze tafel af, kijkt mijn moeder aan en vraagt zonder te groeten aan mij:" hoe oud is ze nou?"
Ik zeg tegen mijn moeder " deze vrouw wil weten hoe oud U bent".
Mijn moeder heeft niet de intentie mensen te kwetsen en noemt haar geboortejaar.
Waarop de vrouw de leeftijd hardop uitrekent en zonder te groeten weer wegloopt naar haar eigen tafel.
Nog een:
Bij de visboer zit een vrouw op een bankje en vraagt aan mij: " hoe oud is ze nou of mag ik dat niet vragen?"
Antwoord: "Nee mevrouw, dat mag u niet vragen".
Wachtend in de rij bij AH hoor ik een vrouw zeggen die achter ons staat:" Hoe oud is je moeder nou?" Ik probeer haar te negeren maar ze houdt vol. Ik draai me om, begroet haar en vraag hoe het met haar gaat. Er komt wat narigheid voorbij en aansluitend toch weer de vraag naar mijn moeders leeftijd. Ik heb gezegd dat ze 106 is.
Dat is natuurlijk niet zo.
De groenteboer: "Hoe oud is ze nou"? Antwoord: " Mijn moeder heeft niet de behoefte haar leeftijd met u delen".
Samengevat: mijn moeder heeft een heerlijk leven en is dankbaar voor de liefde, zorg en aandacht die ze ontvangt van haar kinderen, kleinkinderen en andere dierbaren. Vaak zegt ze:"Ik gun het iedereen maar ik geef het niet weg".
Kortom: mijn moeder leeft de tijd van haar leven en vindt leeftijd niet belangrijk. Nu u nog.
Nellie Bieren, Alblasserdam