Piet den Ouden al veertig jaar actief:
Vrijwilliger op konijnenheuvel
Reeds meer dan veertig jaar zorgt Piet den Ouden ervoor dat alles er prima uit ziet op de Dierenweide in Nieuw-Lekkerland. "Het was in het jaar 1973 dat burgemeester Hardonk aanwezig was op een openingsavond van de NKPV (Nieuw-Lekkerlandse Konijnen en Pluimvee Fokkersvereniging)," zo begint Pieter Cente den Ouden. "De burgemeester vond het allemaal geweldig en stelde voor om er wat meer mee te gaan doen. Wij als bestuur van de NKPV reageerden: 'Prima burgemeester, creëert u maar wat, dan zullen wij wel voor dieren zorgen.' En zo gebeurde dat. Er kwam een groengebied ten noorden van de tegenwoordige Planetenlaan, plus een dierenweide. Na een aantal jaren echter werd de Planetenlaan aangelegd. Het was niet zo handig dat moeders met jonge kinderen die drukke weg moesten oversteken om bij de dierenweide te komen. Vandaar dat we besloten om de dierenweide opnieuw aan te leggen, en dan wel aan de zuidkant van de Planetenlaan."
"Er stond ook een schuurtje op de oude dierenwei. Sommigen zagen het niet zo zitten om dat over te brengen naar het nieuwe terrein, maar ik zei tegen een medebestuurslid van de NKPV: 'Als jij nou zorgt voor een vrachtwagen, dan neem ik wel wat spul mee van de Bailey en dan komt het allemaal voor elkaar.' Nou, we hebben de schuur in zijn geheel op de vrachtwagen gehesen en hem in één keer keurig op zijn plek gezet. En daar staat hij nu nog. De nieuwe dierenweide wordt konijnenheuvel genoemd, omdat het een berg grond is bovenop een afgekeurde vuilbunker. Af en toe klim ik door een van de twee luiken naar beneden. De ratten maken de vloer, die uit vier tegels bestaat, regelmatig kapot. Dan zorg ik voor nieuw zand en leg de tegels weer vlak. Voor de konijnen is het leuk dat we twee pijpen in de heuvel gelegd hebben waar ze doorheen kunnen lopen."
Piet (70) is getrouwd met Pieta Eykelenboom. Ze hebben vier kinderen, zes kleinkinderen en een achterkleinkind. Jarenlang heeft Piet als voorman samenstellen en transport bij Kloos gewerkt. Brugdelen en hoogspanningsmasten moesten in elkaar gezet worden. Na de periode bij Kloos is Piet nog enkele jaren bij Bailey en Hollandia in dienst geweest en heeft onder andere meegewerkt aan de Arena in Amsterdam. In zijn vrije tijd zette hij zich in voor de EHBO waar hij al 47 jaar lid van is. Verder is hij in de kerk plaatsvervangend coördinator Bedrijfshulpverlening. Het allergrootste deel van zijn vrije uren besteedt hij echter aan de dieren. Zijn vrouw Pieta vertelt: "Hij is bijna net zoveel weg als toen hij nog werkte, maar ik vind het prima. Hij heeft het naar zijn zin. En ik hou ook van dieren, dus dat scheelt."
Piet is een geboren Streefkerker. "Ik ben aan de Zijde geboren, midden tussen de boeren. Mijn vader had kippen, konijnen, varkens en een stier. Bij ons thuis was ik het enige kind dat veel met beesten op had. Ik leerde al vroeg hoe dieren zijn en wat je van ze kan verwachten." Piet heeft in zijn eigen schuur een stuk of twaalf hokken met konijnen en op zolder een broedmachine voor kuikens. Hij fokt konijnen van het ras Rex. Een kortharige konijnsoort met een bijzondere haarstructuur. "Wanneer je het haar een kant opduwt en erin blaast, zie je prachtige kleuren tot blauw toe in zijn bruine vacht."
Er zitten uren werk in het bijhouden van de dieren op de konijnenheuvel. Iedere dag gaat Piet de dieren voeren. Regelmatig moet het gras met de motorzeis gemaaid worden, het schuurtje moet geverfd worden en de sloot uitgebaggerd. Op het moment zitten er konijnen, hoenders, dwerghoenders, sierduiven, eenden en een geit op de konijnenheuvel. "Ze weten op een prikkie als ik er aan kom," vertelt Piet. "Ze rennen direct naar het hek toe. Soms komt er een groep kinderen op afspraak. Dan ga ik bovenop de heuvel zitten, de kinderen komen meteen om me heen, en vervolgens pak ik een konijn of kip en vertel erover."
De dierenweide voorziet duidelijk in een behoefte. Ouders met kleine kinderen, maar ook veel bewoners uit 't Waellant pauzeren even op het bankje en voeren de dieren. Soms liggen er voedselresten, maar brood wordt wel opgepikt door de meeuwen en kauwen. Resten groente gooit Piet zelf weg. "Iedereen geniet van de dieren, maar het is een keer gebeurd dat de buurtbewoners klaagden, omdat een haan 's nachts steeds kraaide. Dat beest ging niet in het nachthok en iedere keer als er een auto voorbijkwam, kraaide hij luid. 'Daar maak ik gauw een eind aan,' zei ik. 'Dat beest ligt morgen bij mij in de soep.' En zo gezegd, zo gedaan."