'Goed omgaan met de buurt heb ik thuis geleerd'
Lintje voor de man van de buurtfeesten
papendrecht • Piet heeft maagkanker gehad. Voorafgaand aan het interview moest hij eerst een flinke middagdut doen. "Ik heb minder energie", vertelt hij aan de eetkamertafel in zijn woning aan de Weidemolen.
Wie Piets verhalen hoort, krijgt de indruk dat zijn straat de gezelligste in Papendrecht moet zijn. Piet kwam in actie toen, alweer jaren geleden, mensen in zijn straat klaagden over voetballende kinderen. "Ze schoten tegen de muur aan. Een Indische mevrouw had last van de bal, als ze de dreunen hoorde dacht ze dat het weer oorlog was, dan kwam terug wat ze in een jappenkamp had meegemaakt."
Saamhorigheid
Piet besloot een groot straatfeest te organiseren om de saamhorigheid te bevorderen en de kinderen op een andere manier bezig te houden. "Iedereen deed mee. Buren bakten patat en pannenkoeken. We gingen volleyballen en van tevoren op een veld oefenen. Ook gingen we vissen met de kinderen. Weken van tevoren waren we al bezig met de organisatie van het feest. We hielden het altijd op de tweede zaterdag in september, als iedereen terug was van vakantie. 's Avonds hadden we podiumoptredens."
Piets vrouw Leni vult aan: "Er was een meneer met een heel dure auto, hij was bang voor de kinderen en zette zijn auto een paar straten verderop." Piet: "We betrokken hem er ook bij. Tijdens de voorbereidingen sprak hij de kinderen en ontdekte: die kinderen zijn nog niet zo rot. Hij gaf 50 gulden om kaas en worst te kopen voor het feest."
Dagen was Piet bezig met de voorbereidingen. "Ik vroeg iedereen om reclamemateriaal van het bedrijf waar ze werkten. Dat waren de prijzen. Bekers kocht ik op rommelmarkten. En de stereospullen voor de muziek leenden we. We hebben zeker tien keer een buurtfeest gehad." Hij laat foto's van zijn ouders zien. "Goed omgaan met de buurt heb ik thuis geleerd. En hoe je kinderen het best iets kunt bijbrengen."
Goed gevoel
De feesten hielden op toen de kinderen volwassen werden en uitvlogen. "Sinds een jaar of drie is de straat erg veranderd, er is nog maar een kleine hechte groep over. Vroeger wilde iedereen wel in de Weidemolen komen wonen. Mensen zeggen af en toe nog: bij jullie in de straat heb ik een goed gevoel, want er wordt op je gelet." Piet en Leni vinden het mooi dat ze hun kinderen gevoel voor de buurt konden meegeven. "We hebben onze kinderen op laten groeien met buren, waardoor ze leuk met elkaar optrokken." Leni: "Als een van onze kinderen kwam klagen over een buurkind zei ik: heeft hij jou geslagen en jij hebt teruggeschopt? Dan staan jullie nu weer quitte. Ga maar lekker een ijsje eten samen." De leuke contacten die in de jaren van de buurtfeesten ontstonden, zijn voor een deel gebleven. "En er zijn er die nu hun eigen buurtfeesten organiseren."
Na de eerste succesvolle feesten in zijn buurt begon Piet ook met het organiseren van feestjes op zijn werk. "Ik werkte toen nog bij Geveke. Buren stonden achter de barbecue, dat deden ze gratis. Kinderen hielpen ook, die kregen daar wat voor." Leni: "Van het geld gingen we een weekend met elkaar weg." Piet: "Dat was altijd rond de Pasen. Tijdens zo'n weekend deden we een onder andere een dropping en ik speelde voor paashaas."
Op de cv van Piet staan meer goede daden. Samen met broers en zussen zette hij de Stichting de Familie Van Herk op. "Daarmee begonnen we toen ons nichtje Inge een hersentumor bleek te hebben." Leni: "We voelden ons machteloos en wilden toch wat doen. We zamelen tweedehands spullen in en verkopen die voor onder andere het KWF, Kika en Roparun." Ook bij de Samenloop voor Hoop was Piet betrokken. Hij verzucht: "Ja, ik heb veel gedaan. Ik had nooit gedacht dat ik zo'n indruk had achtergelaten. Ik vind het eigenlijk raar dat ik een onderscheiding heb gekregen voor dingen die ik normaal vind."