'Discipline zit in ons DNA'
Over tule, zwaarden en rugby
"We zijn af en toe net een rondreizend circus", grinnikt Mirjam de Haan. Er klinkt geen greintje vermoeidheid of spijt door in haar stem, want ze geniet van dit leven. Met name door het rugby van Juun en Reinier is het gezin vaak op pad. "Je komt nog eens ergens. Deze bagage geef ik ze toch maar mooi mee. Rugby is in Nederland een kleine sport, iedereen kent elkaar. En qua afstanden is Nederland natuurlijk ook klein. Wij vinden het ver als we naar Groningen moeten, maar eigenlijk valt dat reuze mee", relativeert Mirjam.
Ook toen Reinier naar een gastgezin vertrok omdat de Rugby Academy te ver weg was om dagelijks heen en weer te reizen, had ze daar geen moeite mee. "Ik ben zelf vanaf mijn twaalfde naar Amsterdam en Den Haag gereisd om naar het conservatorium te gaan, dus die drempel was al weggenomen."
Inmiddels woont Reinier in Frankrijk. Ook Juun zal waarschijnlijk niet in Nederland blijven. "In Frankrijk wordt rugby veel meer gespeeld en heb je dus ook veel meer kansen als speler", vertelt hij. Juun had het geluk dat er inmiddels een Rugby Academy Zuid is in Rosmalen, lekker dicht bij huis. Hij gaat naar het Rodenborch College, een school voor voortgezet onderwijs én topsport. "Ik train elke dag, behalve op vrijdag en zondag. Ik heb veel sporten uitgeprobeerd, dat werd van thuis uit zeker gestimuleerd. Rugby vond ik het leukste." Mirjam is inmiddels voorzitter van Rugby Academy Zuid én teammanager van Rugby Nederland U17.
Dat Juun op hoog niveau sport, betekent niet dat alles alleen om hem draait in huize De Haan en Pieters. "Ik vind het belangrijk om dingen samen te doen, dus we gaan overal met elkaar naartoe. Dus Juun gaat ook mee als Berend gaat voetballen met het G-team van HRC'14 of paardrijden bij stal Barlott in Nieuwaal. Het liefst zou de middelste telg op schermen gaan, maar Mirjam heeft nog geen club gevonden die dit als G-sport aanbiedt. "Dus gaan we af en toe naar een riddergevecht op Slot Loevestein."
Ook als er iets te doen is met de balletschool van Mirjam gaan Juun en Berend automatisch mee. Mirjam grinnikt: "Vroeger kon ik ze nog een rol geven op het podium, maar daar kan ik nu niet meer mee aankomen. Nu helpen ze achter de schermen, dat is ook leuk. Ik zeg wel eens: thuis heb ik geen dochters, maar dat compenseer ik op mijn balletschool."
Botst het nooit eens tussen het ruige rugby en het beleefde ballet? "Natuurlijk vliegt hier de testosteron soms ook wel eens in het rond en is er wel eens iemand chagrijnig. Berend bijvoorbeeld als hij vroeg uit bed moet. We houden zoveel mogelijk rekening met dat soort dingen. Juun is vaak vroeg weg en soms pas na acht uur 's avonds thuis, dan is hij te moe om nog ruzie te maken! Maar eerlijk is eerlijk, soms vinden de jongens wat ik doe alleen maar 'suf en roze'. En omgekeerd mopper ik wel eens als het er voor mijn gevoel te hard aan toe gaat bij een rugbywedstrijd."
En toch: wie Mirjam en haar zoons bezig ziet, ontdekt ook gelijkenissen. Allemaal gaan ze voor het hoogst haalbare. Mirjam: "Ik heb van huis uit meegekregen dat je met je leven iets moet doen waar je gelukkig van wordt, en dat als je weet wat dat is je er vol voor moet gaan. Dat geef ik mijn kinderen ook mee. Als je iets doet met passie en volle inzet, kun je alles bereiken. Ik zie bij Juun en Reinier dat zij de lat hoog leggen, net als ik. Er zit een enorme discipline in ons DNA." Ze ziet in haar bestuursfunctie gezinnen soms terugschrikken voor de grote inzet die nodig is om van een kind met talent een topsporter te maken. "Je moet daar als gezin volledig voor gaan, anders red je het niet. Ik denk dan: schouders eronder, het duurt maar een paar jaar. Maar niet iedereen ziet dat zitten."
Als tegenhanger voor die discipline is er ook die andere boodschap die Mirjam uit haar eigen opvoeding meebracht: wees open en eerlijk, en houd ruimte voor plezier. "Dat heb je op veel gebieden in je leven nodig. Ook bij sporten op hoog niveau. Topsport is intensief, en heel weinig mensen bereiken de echte top. Je kunt afvallen doordat je fysiek niet goed genoeg bent, maar ook doordat het vlammetje op is. Als dat gebeurt, kun je daar maar beter eerlijk over zijn." En last but not least: "Plezier hebben is enorm belangrijk bij ons, wij lachen dagelijks best veel af. Zowel in goede als in slechte tijden helpt een lach altijd."